Później w VIII wieku Moguncja stała się siedzibą arcybiskupa. Obecna katedra powstała za czasów cesarza Ottona III, gdy państwo niemieckie przeżywało burzliwy rozkwit. Konsekrowana w 1009 roku przez arcybiskupa Willigisa katedra była jak na tamte czasy bardzo monumentalną budowlą. Składała się z dwóch części chórowych połączonych bazylikową nawą główną. Można by powiedzieć, że jest jakby połączeniem dwóch kościołów. Katedra jest orientowana ze wschodu na zachód, co jest stosowane tylko w najważniejszych kościołach m.in. w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie
czwartek, 26 maja 2016
Katedra w Moguncji (Mainz)
Kilka miesięcy temu obiecałem poświęcić osobny post katedrze w Moguncji. Jest ona najcenniejszym obiektem sakralnym miasta o historii sięgającej ponad tysiąc lat. Katedry są budowane w miastach będących siedzibą biskupstwa. To w Moguncji jest uznawane za jedno z najstarszych na świecie o rodowodzie sięgającym I wieku, gdy na tereny Nadrenii przybył uczeń św. Pawła, niejaki Crescens, pełniący urząd biskupa do 110 roku.
Później w VIII wieku Moguncja stała się siedzibą arcybiskupa. Obecna katedra powstała za czasów cesarza Ottona III, gdy państwo niemieckie przeżywało burzliwy rozkwit. Konsekrowana w 1009 roku przez arcybiskupa Willigisa katedra była jak na tamte czasy bardzo monumentalną budowlą. Składała się z dwóch części chórowych połączonych bazylikową nawą główną. Można by powiedzieć, że jest jakby połączeniem dwóch kościołów. Katedra jest orientowana ze wschodu na zachód, co jest stosowane tylko w najważniejszych kościołach m.in. w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie
Później w VIII wieku Moguncja stała się siedzibą arcybiskupa. Obecna katedra powstała za czasów cesarza Ottona III, gdy państwo niemieckie przeżywało burzliwy rozkwit. Konsekrowana w 1009 roku przez arcybiskupa Willigisa katedra była jak na tamte czasy bardzo monumentalną budowlą. Składała się z dwóch części chórowych połączonych bazylikową nawą główną. Można by powiedzieć, że jest jakby połączeniem dwóch kościołów. Katedra jest orientowana ze wschodu na zachód, co jest stosowane tylko w najważniejszych kościołach m.in. w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie
niedziela, 8 maja 2016
Most Rakotz w Kromlau
Mosty zazwyczaj mają funkcję użytkowe, czasami jednak można spotkać i takie, które powstały tylko po to, by cieszyć ludzkie oko. Na pewno jest nim most Rakotz położony na terenie Parku Rododendronów w Kromlau. Jego atrakcyjność polega na tym, że wraz ze swoim odbiciem w wodzie tworzy niemal idealne koło.
Most powstał w 1860 roku. Budował go przez prawie 10 lat właściciel ziemski Friedrich Hermann Rötschke. Do budowy wykorzystał polne kamienie i słupy bazaltowe przywiezione z terenu Szwajcarii Saksońskiej i Czech. Most ma 35 m długości i spina brzegi niewielkiego jeziorka Rakotz. Niestety, nie można po nim spacerować.

Most powstał w 1860 roku. Budował go przez prawie 10 lat właściciel ziemski Friedrich Hermann Rötschke. Do budowy wykorzystał polne kamienie i słupy bazaltowe przywiezione z terenu Szwajcarii Saksońskiej i Czech. Most ma 35 m długości i spina brzegi niewielkiego jeziorka Rakotz. Niestety, nie można po nim spacerować.