Kanion Uvac

Kanion Uvac położony jest pomiędzy górami Zlatibor i Zlatar, w pobliżu miejscowości Nova Varos i Sjenica w południowo-zachodniej Serbii. Kanion wypłukały wody rzeki Uvac, która w tym miejscu wije się niczym wąż tworząc niezwykle malownicze meandry. W 1979 roku po wybudowaniu w pobliżu wsi Akmačić zapory wodnej, poziom wody się podniósł. Powstało niezwykłej urody jezioro Sjenickie z licznymi zakolami. W 1994 roku utworzono tutaj rezerwat sępa płowego. Dzięki korzystnym warunkom bytowania populacja jego rozrosła się z sześciu par do ponad trzystu osobników.

Teren kanionu można zwiedzać na dwa sposoby. Wynajętymi w pobliżu zapory łódkami motorowymi, albo spacerując szlakami wytyczonymi wzdłuż górnych krawędzi kanionu. Oba sposoby są godne polecenia. Rejs łódkami, poza walorami widokowymi samego kanionu, zawiera w programie zwiedzanie jaskiń z ładną szatą naciekową. Spacer szlakiem pozwala z góry zobaczyć niezwykłe meandry położonego niżej jeziora. Poza tym przy odrobinie szczęścia można z bliskiej odległości zobaczyć króla tych terenów – sępa płowego.

My wybraliśmy spacer szlakiem. Naszym celem była platforma widokowa znajdująca się na stoku wzniesienia Molitva (1247 m n.p.m.). Tam, gdzie się dało, podjechaliśmy wynajętym busikiem z miejscowości Sjenica. Jedzie on najpierw 15 minut asfaltem, a następnie jeszcze około 20 minut szutrowymi drogami. Ten etap kończymy w pobliżu niewielkiego gospodarstwa. Stąd już widoczną ścieżką kierujemy się do samego kanionu. Po około 10 minutach spaceru widoczne już są jego zbocza.



Jeszcze kilka minut i w dole dostrzegamy też taflę jeziora.



Wreszcie dochodzimy do miejsca, skąd ładnie widać meandry jeziora.












Poniżej panorama tej części kanionu. Proszę kliknąć na zdjęciu, zostanie wyświetlone w większej rozdzielczości



Rozglądamy się po zboczach kanionu. To tutaj, gdzieś na skałach powinny być siedliska sępów.






Na razie nic nie widać, kierujemy się więc ku widocznej platformie widokowej.



Z platformy mamy jeszcze ładniejszy widok na jezioro.












Wciąż jednak nie widać sępów. Czyżby nasza wycieczka miała ograniczyć się tylko do pięknych widoków kanionu?

Wreszcie po kilku minutach pojawia się jeden osobnik.



Troszkę daleko od nas i po chwili znika. Kolejne minuty oczekiwania i nic. Zniechęceni opuszczamy platformę widokową z zamiarem powrotu do busika. I nagle z głębi kanionu pojawił się on, król przestworzy. Leciał wprost na nas, majestatyczny i wielki.









Miał ponad 2 metry rozpiętości skrzydeł. Niesiony prądami powietrza nie musiał machać skrzydłami, tylko zataczał kręgi prawie nad naszymi głowami.















W końcu zamaszyście machnął dwa razy skrzydłami i odleciał w kierunku drugiego brzegu jeziora.






Niezwykłe ptaki, których rozpiętość skrzydeł dochodzi do 3m a waga do 11 kg. Te z nad jeziora Uvac bywały widywane w Bułgarii a nawet w Jemenie. Odnotowano również przypadek odwiedzin w Polsce. Tak wiec wycieczki liczące po kilka tysięcy kilometrów nie są im obce.

Po tej dawce emocji spoglądamy jeszcze ostatni raz na meandrujące jezioro.






Gdzieś z dołu dochodzą głosy ludzi odbywających rejs łódkami po jeziorze.



Wracając zrobiłem jeszcze kilka zdjęć roślin porastających zbocza kanionu.









Na koniec tej wycieczki w gospodarstwie, przy którym czekał na nas busik mogliśmy skosztować i kupić domowej roboty sery i wędliny.



Zafascynowały mnie te sterty siana, całkiem sielski widoczek.



Jeśli zawitacie do Serbii, zróbcie sobie przystanek nad kanionem Uvac. Nie będziecie zawiedzeni.

Lokalizacja kanionu.