Šibenik

Šibenik (albo Szybenik) znajduje się w środkowej Dalmacji w miejscu, gdzie rzeka Krka wpada do Adriatyku. W odróżnieniu od innych miast regionu został założony przez Słowian. Po raz pierwszy nazwa miasta pojawia się w 1066 r. w statucie króla chorwackiego Petara Krešimira IV. Prawa miejskie Šibenik otrzymał w 1298 r. Położone nad niewielką zatoką, słynie z ponad 300 wysp, wysepek, skał i raf na jego wodach. Długa historia miasta znajduje odzwierciedlenie w bogactwie zabytkowych budowli. Głównie z kościołów, których jest 24, z czego połowa wciąż czynnych.

Do Šibenika docieramy późnym popołudniem. Stojąc na nadmorskiej promenadzie szybko lokalizujemy dwa najbardziej atrakcyjne miejsca w mieście. Katedrę św. Jakuba oraz Twierdzę św. Michała.






Mając niewiele czasu chcemy zobaczyć te dwa miejsca licząc na to, że po drodze trafimy na jeszcze coś ciekawego. Najpierw kierujemy się ku górującej nad miastem twierdzy. Mijamy kościół św. Franciszka.



U jego podstawy znajduje się monumentalny pomnik króla chorwackiego Petara Krešimira IV.



Nieco dalej mijamy budynek Chorwackiego Teatru Narodowego w Šibeniku.



Powoli zagłębiamy się w ciasną zabudowę miasta.






Pośród wąskich uliczek co jakiś czas spotykamy niewielkie kościoły.



Wieża kościoła św. Jana.



Ładna rozeta w starym kościele św. Jana z XIV wieku.



W końcu trafiamy na schody prowadzące do Twierdzy św. Michała



Podejście jest dość strome. Powoli idąc podziwiamy fragmenty twierdzy.






Pojawiają się pierwsze miejsca widokowe. W dole katedra św. Jakuba.



W końcu wchodzimy na najwyższy punkt twierdzy.



Mamy stąd wspaniałe widoki, tak na miasto, jak i zatokę.












Po drugiej stronie wzgórza wznosi się jeszcze wyższy fragment twierdzy.



Wracamy z powrotem do centrum Starego Miasta. Znów wędrujemy plątaniną ciasnych uliczek.






W końcu wychodzimy na główny plac miasta z piękną katedrą św. Jakuba.



Przed jej wejściem stoi statua Juraja Dalmatinaca, głównego architekta.



Wznoszenie katedry rozpoczęto w 1431 r. na miejscu dawnej świątyni romańskiej. Od 1441 roku głównym budowniczym świątyni zotał Juraj Dalmatinac, słynny chorwacki architekt, autor m.in. portalu w Pałacu Dożów w Wenecji. Pod jego kierunkiem powstała niezwykła budowla będąca mieszaniną stylów romańskiego, gotyckiego i renesansowego.



Do dzisiaj zagadką dla architektów i konserwatorów jest fakt, że katedra została zbudowana bez zaprawy, dopasowując lite kamienie i marmury do siebie na styk. Tej techniki nie umiano zastosować w dzisiejszych czasach, przy usuwaniu zniszczeń katedry podczas ostatniej Wojny Bałkańskiej.

Idziemy w kierunku bocznego wejścia. Na ścianie znajduje się portal, pozostałość po wcześniejszym kościele romańskim. Po bokach dwa lwy dźwigają na grzbietach kolumny, a na ich kapitelach stoją Adam i Ewa.






Cała fasada jest bogato zdobiona kamiennymi rzeźbami.









Wyróżnia się pośród nich wspaniały renesansowy fryz przedstawiający 72 głowy ówcześnie żyjących mieszkańców Šibenika. Wspaniale zostały odwzorowane ich emocje: śmiech, złość, strach itp.






Stajemy przed głównym wejściem do katedry. Zachwyca nas idealna proporcja całej fasady.



Katedra w Šibeniku za swoje walory została w 2000 roku wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.



Piękno portalu w detalach.






Katedra ma 38,5 m długości, 14 m szerokości i 19,5 m wysokości (wysokość kopuły sięga 32 m). W środku wyróżniającymi się elementami wystroju jest prezbiterium oraz ołtarze boczne.






Nad wejściem ładnie prezentuje się witraż wielkiej rozety.



Zachodzące słońce przypomina nam, że musimy kończyć wizytę w Šibeniku. Idąc w kierunku promenady mijamy jeszcze jeden kościół - św. Barbary, gdzie obecnie znajduje się Muzeum Sztuki Sakralnej.



Ostatnie spojrzenie na wody zatoki i porastająca brzegi roślinność. Gdzieś w oddali słyszymy ładny śpiew chóralny, prawdopodobnie z mijanej szkoły muzycznej.



Polecam odwiedzenie Šibenika osobom planującym wyjazd do Chorwacji. To niepozorne miasto ujmie Was swoimi zabytkami i wspaniałą atmosferą.

Lokalizacja.