Zamglony Wolin

Gdy około godz. 9.00 wyjeżdżaliśmy ze słonecznych Międzyzdrojów na kolejną wakacyjną wycieczkę, nic nie wskazywało na to, że po przejechaniu ok 5 km znajdziemy się w całkiem innym otoczeniu i poza fragmentem drogi przed nami nic nie będziemy mogli zobaczyć. Nie wiadomo skąd, nagle pojawiła się bardzo gęsta mgła. Szybkość jazdy spadła do ok 20 km/godz i tylko dzięki nawigacji nie przegapiliśmy zjazdu do miejscowości Wolin, który był jednym z celów tego dnia. Na szczęście w samym mieście mgła już nie była tak gęsta i po zaparkowaniu samochodu na wolińskim rynku mogliśmy zobaczyć zarys kolegiaty św. Mikołaja.



Miasto Wolin to niewielka miejscowość położona w południowo wschodniej części wyspy Wolin. Jest miastem o niezwykle bogatej historii i chociaż dzisiaj trudno to sobie wyobrazić, w X wieku liczył ok 9000 mieszkańców i był jednym z największych miast w Europie. Swój rozwój zawdzięczał korzystnemu położeniu z dostępem do Morza Bałtyckiego. Najlepsze lata dla miasta to okres od X do XII wieku. Później stopniowo traciło na znaczeniu.

Zwiedzanie miasta zaczynamy od kościoła św. Mikołaja.



Widząc otwarte drzwi zaglądamy do środka świątyni. Niestety, jego wnętrze możemy zobaczyć tylko z przedsionka przez oszklone drzwi. Kościół ma postać trzynawowej bazyliki. Jej wnętrze jest stosunkowo ciemne, oświetlone tylko światłem przenikającym do środka przez ładne, barwne witraże.



Całe wyposażenie kościoła jest współczesne.



Jest to spowodowane tym, że kościół został całkowicie zniszczony podczas II Wojny Światowej i przez długie lata pozostawał w ruinie.



Dopiero w latach 70-tych ruiny częściowo zabezpieczono, a na zniszczonej wieży wybudowano taras widokowy. Poniżej pokazuję wygląd kościoła na początku lat 80-tych XX w.

                                                                                                                                                                                      zdjęcie z internetu
W 1988 roku ruiny przekazano władzom kościelnym, które przystąpiły do prac mających na celu odbudowę kościoła. Ostatecznie kościół po 11 latach ponownie oddano do użytku. Obchodząc kościół dookoła możemy zobaczyć, jak teraz wygląda.






Ponownie jesteśmy na rynku, z którego mamy widok na budynek Ratusza.



Zaraz obok znajduje się niewielkie muzeum.



Kilka eksponatów znajduje się przed nim, jak np. katapulta.



Spod muzeum idziemy teraz w kierunku mostu łączącego wyspę Wolin z niewielką wyspą Wolińska Kępa. Mgła ponownie zgęstniała, tak że mostu widać niewiele, za to bardzo ładnie zrosiły się pajęczyny znajdujące się jego barierkach.



Płynąca pod mostem Dziwna jak magnes przyciąga mgliste opary. Całe otoczenie stało się tajemnicze i mistyczne.



Po drugie stronie Dziwny znajduje się skansen - Centrum Słowian i Wikingów. O tej porze roku niestety nieczynny, za to w tej scenerii nabrał magicznego wyglądu.



Wracamy do centrum miasta. W oddali po drugiej stronie rzeki (cieśniny) mamy widok na wolińskie elewatory zbożowe.



I tutaj mgła wyczarowała niezwykły klimat. Podobno były plany, by w tym obiekcie wybudować hotel i centrum SPA. Myślę, że z pobliską przystanią stanowiło by ciekawą propozycję wypoczynku.



Kończymy zwiedzanie Wolina, poranny jesienny ziąb i wilgoć wygania nas do ciepłego samochodu. Zresztą nie na długo, bo po przejechaniu kolejnych kilku kilometrów znów ukazało nam się słońce.

Lokalizacja miasta.