Zespół pałacowo-parkowy w Żmigrodzie

Historia tego miejsca sięga 1296 r. Początkowo była tu warownia a następnie zamek, który w czasie wojny trzydziestoletniej został zamieniony na sporych rozmiarów twierdzę. W 1640 roku obiekt staje się własnością rodziny von Hatzfeldt, którzy w latach 80 - tych XVII wieku burzą fortyfikacje i budują na jej miejscu barokowy pałac. W wieku XVIII i XIX kolejne przebudowy pałacu uczyniły z niego wspaniałą rezydencję utrzymaną w stylu neorenesansowym. Tak dotrwała do czasów II wojny światowej, pod koniec której pałac został spalony przez armię radziecką, a następnie częściowo rozebrany.

Obecnie po przeprowadzonych w ostatnich latach pracach renowacyjno-zabezpieczających możemy na tym terenie zobaczyć ruiny pałacu i pospacerować po ładnie utrzymanym założeniu parkowym. Przy okazji zobaczymy też ładnie odnowioną basztę, w której znajduje się m.in. punkt informacji turystycznej.

Nawigacja sprawnie nas kieruje na niewielki parking, gdzie zostawiamy samochód. Stąd starą aleją pośród drzew kierujemy się ku pozostałości pałacu. Po chwili widzimy jego fasadę. Po prawej stronie znajduje się metalowa konstrukcja wyznaczająca miejsce najbardziej reprezentacyjnej części dawnego pałacu, jego południowego skrzydła.



Odnowiona fasada pozwala domyślić się, jak pięknym obiektem był pałac przed jego spaleniem.



Do dziedzińca pałacowego od zachodu przylega baszta, najstarsza zachowana budowla pałacowa pochodząca z 1560 roku.



Fakt budowy upamiętniono wmurowaniem nad wejściem płyty z piaskowca z herbem rodowym Kurzbachów, ówczesnych właścicieli zamku.



Na podporze wieży wisi kolejna tablica, odsłonięta w lipcu 1998 r. replika tablicy z 1913 r. upamiętniającej fakt ustalenia i podpisania tzw. Protokołu Żmigrodzkiego. W pałacu przebywali wtedy m.in. król pruski Fryderyk Wilhelm III, car Aleksander I oraz następca tronu szwedzkiego Karol Jan Bernadotte. Układ ten walnie przyczynił się do rozbicia wojsk francuskich w Bitwie pod Lipskiem (16-19 X 1813) oraz późniejszego upadku Napoleona.



Niestety nie udało nam się wejść do środka wieży. Kartka na drzwiach informowała, że będzie to możliwe za godzinę. Udaliśmy się więc na zwiedzanie ruin pałacowych.



Wykonane w latach 2007 i 2008 prace renowacyjne zabezpieczyły ściany przed zawaleniem do postaci tzw trwałej ruiny. Obecnie dzięki licznym schodkom i pomostom możemy bezpiecznie poruszać się pośród ruin.






Pozostałości pałacu otoczone są ładnym 5 ha parkiem. Pokazuje to plan całego założenia pałacowo-parkowego.



Spacer po parku dostarczył nam mnóstwo przyjemności. Szczególnie jego część położona nad trzema stawami, gdzie znajdziemy kilka mostków, altanki, wyspę oraz pomosty widokowe. Efektownie też prezentowała się fontanna położona pośrodku jednego ze stawów. Zobaczcie to na zdjęciach.



























Po spacerze ponownie wróciliśmy w okolice baszty, niestety przywitała nas tam znów znajoma kartka. Nie wiedząc, ile faktycznie czasu przyjdzie nam czekać  udaliśmy się z powrotem na parking, by pojechać zwiedzać kolejne miejsca położone w pięknej Dolinie Baryczy.



Lokalizacja obiektu.