Najbardziej charakterystycznym elementem zamku jest gdanisko - wieża ustępowa (latryna), połączona z zamkiem długim, arkadowym mostem. Pełniła ono funkcję zarówno sanitarną, jak i obronną, a dzięki temu, że zachowała się w doskonałemu stanie, stanowi dziś jeden z najcenniejszych przykładów średniowiecznej architektury tego typu w Europie.
Wnętrze zamku było funkcjonalnie podzielone. Parter mieścił pomieszczenia gospodarcze - kuchnię, piekarnię, browar i magazyny. Na pierwszym piętrze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjne, takie jak refektarz, czyli jadalnia kanoników, kapitularz, w którym odbywały się narady i posiedzenia kapituły oraz skarbiec i archiwum. Na drugim piętrze umieszczono cele mieszkalne kanoników, ogrzewane kaflowymi piecami i połączone galeriami z krużgankami wokół dziedzińca.
Cały zamek otaczał mur obronny z wieżami i fosą, a do środka prowadziła brama od strony przedzamcza, gdzie znajdowały się zabudowania gospodarcze. Wnętrza zdobiły gotyckie sklepienia krzyżowo-żebrowe oraz ceglane detale architektoniczne, z których część zachowała się do dziś.
Po sekularyzacji Prus w 1525 roku, gdy państwo zakonne przekształciło się w świeckie Prusy Książęce, zamek utracił swoje pierwotne funkcje. Kapituła została rozwiązana, a budowla służyła kolejno jako siedziba sądu, więzienie i szkoła. W XVIII wieku obiekt zaczął popadać w ruinę, lecz w XIX wieku został częściowo odrestaurowany w duchu romantycznego zainteresowania średniowieczem.
Po II wojnie światowej zamek został odbudowany i przeznaczony na cele muzealne. Dziś mieści się w nim Muzeum Zamkowe w Kwidzynie, będące oddziałem Muzeum Zamkowego w Malborku. Wystawy prezentują historię regionu, kulturę ludową Powiśla, sztukę sakralną oraz rekonstrukcje średniowiecznych wnętrz.
Zwiedzanie zamku zaczęliśmy od jego piwnic, gdzie znajdowały się wystawy czasowe poświęcone m.in. wyrobom artystycznym ze szkła.
W innej części podziemi urządzono ekspozycję związaną z pochówkiem ludzi w dawnych czasach.
Następnie przechodzimy do odrestaurowanych pomieszczeń, gdzie poznajemy historię zamku i kapituły pomezańskiej.
Na obrazach i ilustracjach możemy zobaczyć, jak się zmieniał wygląd zamku na przestrzeni wieków.
W innej sali znajdowała się ciekawa wystawa prezentująca rozwój scyzoryków, od dawnych, prostych egzemplarzy, po współczesne, z wieloma funkcjami, używanych w survivalu.
Równie ciekawie prezentowały się dawne skrzynie podróżne.
Zbudowany na planie kwadratu zamek posiadał wewnętrzny krużganek. Pod koniec XVIII wieku zamek częściowo rozebrano i do dzisiaj pozostałości krużganku możemy zobaczyć tylko w dawnym skrzydle północnym i zachodnim.
Na końcu jednego z nich znadują się najstarsze drzwi na zamku datowane na rok 1612.
Jednym z zachowanych pomieszczeń zakonnych jest kapitularz zimowy z ładnym sklepieniem gwiaździstym.
Pora zobaczyć najbardziej charakterystyczną część zamku w Kwidzynie, jego gdanisko. Jest ono połączone z południowym skrzydłem zamku długim, pięcioarkadowym mostem, który znajduje się nad dawną fosą. Obecnie w tym pokrytym dachem moście znajduje się wystawa etnograficzna prezentująca eksponaty pochodzące z okolic Kwidzynia.
Samo gdanisko ma postać wysokiej na ok 40 m wieży z pomieszczeniem o wysokości 3,5 m i otworem pośrodku. W średniowieczu istniała tutaj latryna, gdzie mogli załatwić swoje potrzeby fizjologiczne mieszkańcy zamku.
Wracamy jeszcze na teren zamku, by na drugim jego piętrze zobaczyć ekspozycję poświęconą przyrodzie doliny Dolnej Wisły i okolic Kwidzyna. Można tu zobaczyć preparaty zwierząt, modele roślin, dioramy i tablice edukacyjne przedstawiające bogactwo lokalnej fauny i flory.
Zwiedzanie zamku kończymy na jego dawnym wewnętrznym dziedzińcu.
Po częściowej rozbiórce zamku ma on teraz charakter otwarty. Ładnie widać zachowany układ krużganka z maswerkowymi oknami.
Na dziedzińcu możemy jeszcze zobaczyć dwie ciężkie francuskie armaty polowe z 1861 i 1863 roku, wyprodukowane w belgijskim Liège. Zostały tutaj postawione na pamiątkę walk toczonych w okolicy miedzy Francuzami i Prusakami, zakończone zwycięstwem Prus.
Widok na gdanisko i most arkadowy.
Dzięki swojej historii, wyjątkowej architekturze i doskonałemu stanowi zachowania, zamek w Kwidzynie jest jednym z najważniejszych zabytków gotyckich w Polsce i fascynującym świadectwem średniowiecznej kultury Warmii i Prus.
Lokalizacja zamku
Wiesiu, chyba jest to pierwszy tak wyczerpujący post na temat zamku w Kwidzynie, a do tego pokazałeś mnóstwo wspaniałych zdjęć. Ja się tam wybieram bezskutecznie od kilku lat, ale teraz po przeczytaniu i obejrzeniu tego co zamieściłeś, jestem jeszcze bardziej zmobilizowana. Nie wiedziałam, że można zwiedzać zamek, szczerze mówiąc, ciągnęło mnie raczej do katedry, bo chciałam zobaczyć tamtejsze freski, a zwłaszcza wizerunek św. Wilgefortis, chociaż obiło mi się o uszy, że został niezbyt udolnie przemalowany. Jak zdrowie mi pozwoli, to w przyszłym roku zaplanuję sobie kilka jednodniowych wycieczek po północno-wschodniej Polsce, więc zapewne dotrę też do Kwidzyna. Serdecznie pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńBardzo fotogeniczne miejsce! Dobrze zachowane i świetnie się prezentujące. Gdanisko jest rzeczywiście wyjątkowe, bowiem mocno od pomieszczeń zamkowych oddalone, dzięki czemu powstał widowiskowy most. Podoba mi się również sklepienie w kapitularzu i klimatyczna wystawa szkła w piwnicach. Świetny spacer w przeszłość.
OdpowiedzUsuńA na dziś pięknego weekendu Ci życzę:)))
Kwidzyn mamy w planach z Magdą, jest od nas dość blisko. Byłam w nim kiedyś z powodów zawodowych, ale poza miejscem wykonywania zadań służbowych nie było czasu na zwiedzanie, jedynie jakiś krótki spacer po parku. Generalnie za zamkami nie przepadam, ale ten prezentuje się ciekawie. Najbardziej zainteresowała mnie wystawa wyrobów ze szkła. Bardzo je lubię, nawet dziś będąc w Sopocie wspominałam wystawę szkła artystycznego. Bardzo dziękuję za kartkę z Pragi, już buszuję w poszukiwaniu dobrego noclegu.
OdpowiedzUsuń