Jemielnica

Tym razem zapraszam do obejrzenia kilku zdjęć prezentujących pocysterski zespół klasztorny oraz kościół pod wezwaniem NMP w Jemielnicy.

Jemielnica to wieś w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim. Miejscowość jest siedzibą gminy Jemielnica. Od 14 listopada 2008 r. obowiązuje podwójne nazewnictwo polsko-niemieckie (w j. niem. Himmelwitz).

Fundatorami opactwa byli: książę opolski Bolko, który wybudował w 1307 r. prowizoryczne drewniane pomieszczenia dla zakonników oraz jego syn Albert, książę strzelecki, który ufundował murowaną świątynię i klasztor.
Z tą fundacją wiązano nadzieje na podjęcie przez cystersów kolonizacji, bowiem samo opactwo wraz z okolicznymi wsiami znajdowało się w XIV w. w pobliżu wielkich pustkowi na lewym brzegu Małej Panwi.
Pod wpływem gospodarki cysterskiej znakomicie rozwinęło się w Jemielnicy młynarstwo (8 młynów w XVII w.) W dobrach klasztornych uprawiano rośliny zbożowe (XVIII w. głównie proso), chmiel, winną latorośl, hodowano owce i niewielką liczbę krów. Doskonale była rozwinięta również gospodarka rybna i pszczelarstwo. Produkowano piwo sprzedawane w licznych karczmach leżących w dobrach klasztornych.
W majątku opactwa funkcjonowały prawdopodobnie już w XIV w. kuźnice, a także smolarnia.

Zespół klasztorno - kościelny najlepiej prezentuje się od strony stawu.



Przez malowniczą bramę wchodzimy w obręb zabudowań dawnego opactwa



Wzok przyciągają detale tak w obrębie bramy



jak i na przykościelnej kaplicy



Po wejściu do kościoła jesteśmy olśnieni bogactwem rokokowego wnętrza.



Niestety zdjęcia przedstawiają tylko te fragmenty kościoła, które można zobaczyć prez solidną kratę.

Wewnątrz zachwyca dwanaście ołtarzy bocznych, których dwa pierwsze umieszczone przy prezbiterium, są z ok. 1740 roku. Przy każdym z ołtarzy wzdłuż nawy głównej możemy podziwiać złocone rzeźby świętych.







Ołtarz główny usytuowany w absydzie prezbiterium został wykonany w 1734 r. w warsztacie Michaela Kosslera w Niemodlinie. Jest to konstrukcja dwukondygnacyjna na podwyższonym cokole. W zwieńczeniu figury Archanioła Michała i aniołów. W polu głównym obraz Wniebowzięcia Matki Boskiej pędzla Georga Wilhelma Neuhertza.



Wyposażenie wnętrza uzupełniają: stalle ustawione po obu stronach prezbiterium, drewniane, polichromowane; ambona wykonana w 1769r. dekorowana motywami akantu i wieńców kwiatowych; organy rokokowe z 1777r. przez Jana Gotfryda Wilhelma Schefflera w Brzegu, złożone z dwóch prospektów (mniejszy wbudowany w parapet chóru i większy przy ścianie zachodniej zwieńczony glorią i ozdobiony obrazem Św. Cecylii.)
Ściany naw i prezbiterium zdobią liczne obrazy m.in.: sześć obraz ilustrujących życie Marii z 1767-1768r., czternaście stacji Męki Pańskiej XVIII w. ponadto Wizja św. Bernarda (poł Xviii.), Wszyscy Święci (pocz. XIX); Św Jan Nepomucen (XVIII/XIX w.) Św. Jadwiga śląska z 1767 (?), Św. Szczepan, Św. Anna z Matką Boską (oba z ok.poł. XVIII)
Wnętrze zdobią również rzeźby: rzeźba Chrystusa Echo Homo dłuta Jana Melchiora Oesterreicha z ok.1740r.; rzeźba przedstawiająca św. Wojciecha z XVIII w. W przedsionku grupa Ukrzyżowania z XVII/XVIII w.

Z powodu zamknięcia kościoła nie dane mi było zobaczenie Kaplicy Św. Józefa. Kaplica posiada polichromię barokową wykonaną w 1756r. przez Wolfa przedstawiająca św. Józefa Orędownika w otoczeniu aniołów, ponad którym jest Bóg Ojciec Duch Święty w obłokach. W strefie dolnej malowidła przedstawiciele wszystkich stanów i narodowości m.in.: cystersi na tle klasztoru w Jemielnicy i kongregacja św. Józefa na tle krajobrazu i iluzjonistycznej architektury. Ołtarz główny kaplicy, z parą kolumn i figurami św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, wykonano ok. 1740 roku. Znajduje się w nim obraz Świętej Rodziny z 2 poł. XVII w. malowany przez Michała Willmanna.

Przy okazji następnych wyjazdów postaram się jeszcze raz odwiedzić to miejsce, może wtedy uda się zrobić zdjęcia samej kaplicy