Mont Saint Michel

Powoli rok 2011 zbliża się do końca. Pod względem turystycznym był to dla mnie udany rok i tylko można sobie życzyć, aby nadchodzący był równie bogaty w odwiedzane miejsca. Na ostatni w tym roku post wybrałem relację z wycieczki do niezwykłego miejsca. Miejsca o ponad tysiącletniej historii. Zapraszam na wycieczkę, podczas której cofniemy się w czasie, zapraszam do Mont Saint Michel.

Historia tego miejsca sięga VIII w. Według legendy w 709 roku biskupowi Avranches, świętemu Aubertowi, objawił się Michał Archanioł, prosząc o zbudowanie kaplicy. Biskup dwukrotnie zlekceważył prośbę aż do momentu, kiedy św. Michał, dotknąwszy palcem biskupiej głowy, wypalił w niej dziurę, ale pozostawił nieszczęśnika przy życiu. Czaszka św. Auberta z owym otworem przechowywana jest do dziś w katedrze w Avranches.

Biskup do budowy kaplicy wybrał skalistą wyspę Mont Tombe w kształcie piramidy, która znajdowała się na wybrzeżu Normandii. Budowa była utrudniona, gdyż dostęp do wyspy był możliwy tylko podczas odpływu wód morskich. Z czasem skromna kaplica przeobrażała się w ogromną twierdzę.

Klasztor Saint Michel dominuje nad miasteczkiem leżącym u jego stóp. To przede wszystkim perła średniowiecznej architektury - potężna, monumentalna budowla wykonana z kamienia, która robi wrażenie, jeszcze zanim staniemy u jej stóp. Zdjęcie poniżej pokazuje jej widok z odległości około 3 km.



„Cudowna piramida, która raz włada piaszczystą pustynią jak Cheops, raz morzem jak skały Teneriffy” - pisał o wyspie Viktor Hugo.

Obecnie wzgórze Mont Saint Michel staje się całkowicie wyspą jedynie przy bardzo dużych przypływach występujących 53 razy w roku. Podczas przypływu miasteczko połączone jest z kontynentalną Francją jedynie wąską groblą długości 1800 metrów.

To na niej znajduje się parking, gdzie zaczynamy zwiedzanie kompleksu Mont Saint Michel.



Ogarniamy wzrokiem całą budowlę



Możemy wyróżnić trzy poziomy budowli - dolny na który składa się zabudowa miasteczka, dalej potężną twierdzę z bastionami i murami obronnymi i na najwyższym poziomie zabudowania klasztorne z kościołem Sw. Michała. Granitowa skała, na której znajduje się opactwo, ma niecały kilometr obwodu u podstawy. Wznosi się na wysokość 92 metrów nad poziomem morza, lecz wraz z posągiem archanioła Michała, umieszczonym na wierzchołku iglicy kościoła, strzegącym opactwa, sięga wysokości 170 metrów.

Korzystając z faktu, że jest mały przypływ warto udać się na skraj grobli i obejrzeć wyspę chociaż częściowo otoczoną wodą.



Pora wejść w obręb murów obronnych. Wchodzimy do miasta przez bramę Avancée, a następnie Bramę Boulevard



i Bramę Królewską



Jesteśmy na głównej ulicy Grande Rue, z domami z XV i XVI wieku. Tak dawniej, jak i dzisiaj to tu skupia się handel.



Wokół mnóstwo sklepików z pamiątkami i małymi knajpkami.



Następnie ulica się kończy, a zaczynają strome schody prowadzące do opactwa, tzw. Wielkie Schody (Grand Degre).



Pokonujemy je mozolnie mijając po drodze kolejne bramy



Z perspektywy pokonywanych schodów ściany budowli zdają się nie mieć końca



Z licznych tarasów i mostków oglądamy zabudowę miasteczka oraz zatokę otaczającą wyspę .






W końcu po pokonaniu ostatnich schodów



stajemy na górnym tarasie obok kościoła św. Michała






Z tarasu rozciąga się ładny widok.



Na jednej z wysp możemy zauważyć granitowe skały, które były źródłem budulca dla twierdzy i kościoła.



Taras jest też jedynym miejscem, z którego widać neogotycką wieżę dzwonnicy z posągiem św. Michała wykonanym z pozłacanej miedzi.



Pora obejrzeć wnętrze opactwa. Wchodzimy do kościoła św Michała. Kościół został zbudowany na początku tysięcznego roku na płaskim szczycie skały ok. 80 m n.p.m.

Nawa główna ma 80 m długości i reprezentuje styl romański



podczas gdy prezbiterium pochodzi z XV w i reprezentuje styl gotycki






Wnętrze kościoła jest bardzo surowe,



zawiera m.in. krypty pochodzące jeszcze z X w.



Z kościoła przechodzimy do części klasztornej. Na szczególną uwagę zasługuje budynek Merveille (Cud). Składa się z trzech poziomów połączonych ze sobą plątaniną schodów, korytarzy i ciasnych przejść. Jednym z nich wydostajemy się na wewnętrzny dziedziniec klasztoru czyli wirydaż.



Szczególna uwagę zwracają wspaniałe krużganki



składające się z 227 kolumienek,



z których każda jest ozdobiona innym motywem roślinnym lub zwierzęcym



Dalsza wędrówka jest niezwykle urozmaicona. Raz odwiedzamy pomieszczenia o pięknych gotyckich sklepieniach



by po chwili zanurzyć się w mroczne zaułki



prowadzącej do najstarszej części opactwa



wyróżniającej się potężnymi filarami podtrzymującymi wyższe pomieszczenia





Przeważają surowe wnętrza sporadycznie ozdobione posagami i udekorowanymi posadzkami






Chwilami wychodzimy na tarasy zewnętrzne, gdzie z bliska możemy ocenić potęgę murów



oraz strzelistość całej budowli.



W pewnej chwili dochodzimy do pomieszczenia z ogromnym kołem



które służyło do wciągania na górę żywności i materiałów budowlanych



I znów wędrujemy w głąb budowli



zwiedzając m.in. dawne pomieszczenie dla chorych,



a następnie schodami zejść piętro niżej



do reprezentacyjnej Sali Rycerskiej



z pięknym gotyckim sklepieniem wspartym na kolumnach.



Na jednej ze ścian pomieszczenia przez okno widać w oddali jedną z wysp archipelagu Chausey .



W Sali Rycerskiej kończymy zwiedzanie wnętrza opactwa. Wychodzimy na zewnętrzny taras.
Nad nami wznosi się trzykondygnacyjny mur Merville.



Widoczne naloty na murach powstały od silnych wiatrów niosących kropelki słonej wody.

Idąc dalej tarasem dochodzimy do Wielkich Schodów



Pętla zwiedzania nam się zamknęła.

.

Po wyjściu poza teren murów jeszcze raz warto spojrzeć na potężne założenie wzgórza Mount St. Michale.



Osobiście bardzo żałowałem, że nie dane mi było pozostać w tym miejscu do zmroku. Miasteczko wtedy się wyludnia. Pozostają nieliczni turyści i ok.120 stałych mieszkańców. Wieczorem całe wzgórze jest ładnie oświetlone światłami. Myślę, że w takim klimacie odbiór tego miejsca byłby jeszcze bardziej intensywny.

Całe założenie klasztorne wraz z zatoką umieszczono w 1979 roku na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Na koniec jeszcze mała panorama pokazująca Mount St. Michale i zatokę.



Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i życzę spełnienia najskrytszych marzeń w nadchodzącym 2012 roku. Wszystkiego dobrego!

Lokalizacja

 
Pokaż st michael na większej mapie