Zachód słońca na Wieży Eiffla

Wieża Eiffla (fr. Tour Eiffel ) – najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji.

„Żelazna dama” stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego.

Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.

Tyle suchej notatki z Wikipedii.

Wieżę doskonale widać z prawie każdego punktu Paryża, ale dopiero stając przed nią możemy ocenić jej wielkość i piękno.






Chcąc nacieszyć się widokami z wieży niestety musimy swoje odstać w dość długiej kolejce po bilet. Następnie szybka winda zawozi nas na drugi poziom wieży.



Tu z wysokości 115 m możemy jeszcze dość dokładnie obejrzeć co bardziej znane budowle Paryża, w tym te, które już prezentowałem na blogu..















Przed nami jeszcze jedna podróż windą na najwyższą platformę położoną na 275 m



Z tej wysokości trudniej już rozpoznać poszczególne budynki, za to można ocenić jak wielki jest Paryż.












Dość późna pora i zachodzące słońce dodało oglądanym widokom ciepłego żółtego zabarwienia.

Miło wspominam mój pobyt na wieży, a powoli zachodzące nad dzielnica La Défense słońce stworzyło dodatkowy klimat tej chwili. Być tam z ukochaną osobą było spełnieniem długo oczekiwanego marzenia.



Niestety wszystko kiedyś się kończy. Już o zmroku opuszczaliśmy teren wokół Wieży Eiffla.

Dzięki temu mogliśmy obejrzeć efektowne wieczorne oświetlenie wieży.



Jednak najładniejsza iluminacja wieży jest co pełną godzinę już podczas ciemnej nocy, gdy rozbłyska tysiącami światełek.



Niestety na zdjęciu nie widać tych rozbłysków, gdyż z powodu długiego czasu naświetlania, połączyły się w ciągłą linię.

Przykłady takiej iluminacji można znaleźć na YouToube i tam zapraszam.