Klasztor paulinów w Mochowie

O potopie szwedzkich wojsk zalewających nasz kraj w II połowie XVII wieku pewnie wszyscy słyszeli. Niektórzy może widzieli film, inni przeczytali dzieło Sienkiewicza o tych trudnych dla Polski czasach. Ale czy wiecie, gdzie znajdował się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w czasie, gdy wojska szwedzkie pod wodzą gen. Burcharda Müllera podeszły pod Częstochowę 18 listopada 1655 roku ?

Gdy pierwsze kule armatnie spadały na twierdzę i klasztor, Cudownego Obrazu już w nim nie było. Został potajemnie wywieziony z klasztoru 8 listopada 1655 r. przez prowincjała paulinów o. Teofila Bronowskiego i umieszczony w znajdującym się niedaleko Głogówka klasztorze ojców paulinów w Mochowie. Względnie spokojny w czasach potopu szwedzkiego Śląsk opolski wydawał się dobrą kryjówką dla obrazu. Zresztą nie tylko dla niego. Blisko, bo w samym Głogówku na zamku hrabiego Franciszka Oppersdorfa znalazł swój azyl polski król Jan Kazimierz wraz z najbliższą świtą.

Gdy w grudniu 1655 roku dociera do króla wieść o oblężeniu Jasnej Góry, udaje się do Mochowa, by przed Cudownym Obrazem prosić najświętszą panienkę o ocalenie klasztoru. To pewnie wtedy, w umyśle prymasa Andrzeja Leszczyńskiego, pojawiła się myśl ogłoszenia Maryi Królową Polski. Ostatecznie stało to się 1 kwietnia 1656 roku we Lwowie. Część historyków uważa, że ten doniosły akt, zwany „ślubami lwowskimi”, stał się początkiem odrodzenia duchowego narodu polskiego i przełomem w wojnie ze Szwedami.

Mochowski klasztor jeszcze raz dał schronienie Cudownemu Obrazowi w 1705 roku w czasie tzw. III wojny północnej. Dziś po wielu latach burzliwej historii, w tym kasacie klasztoru, ponownie służy paulinom.

Widok na kościół p.w. Trójcy Świętej i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Kanion Uvac

Kanion Uvac położony jest pomiędzy górami Zlatibor i Zlatar, w pobliżu miejscowości Nova Varos i Sjenica w południowo-zachodniej Serbii. Kanion wypłukały wody rzeki Uvac, która w tym miejscu wije się niczym wąż tworząc niezwykle malownicze meandry. W 1979 roku po wybudowaniu w pobliżu wsi Akmačić zapory wodnej, poziom wody się podniósł. Powstało niezwykłej urody jezioro Sjenickie z licznymi zakolami. W 1994 roku utworzono tutaj rezerwat sępa płowego. Dzięki korzystnym warunkom bytowania populacja jego rozrosła się z sześciu par do ponad trzystu osobników.

Teren kanionu można zwiedzać na dwa sposoby. Wynajętymi w pobliżu zapory łódkami motorowymi, albo spacerując szlakami wytyczonymi wzdłuż górnych krawędzi kanionu. Oba sposoby są godne polecenia. Rejs łódkami, poza walorami widokowymi samego kanionu, zawiera w programie zwiedzanie jaskiń z ładną szatą naciekową. Spacer szlakiem pozwala z góry zobaczyć niezwykłe meandry położonego niżej jeziora. Poza tym przy odrobinie szczęścia można z bliskiej odległości zobaczyć króla tych terenów – sępa płowego.

My wybraliśmy spacer szlakiem. Naszym celem była platforma widokowa znajdująca się na stoku wzniesienia Molitva (1247 m n.p.m.). Tam, gdzie się dało, podjechaliśmy wynajętym busikiem z miejscowości Sjenica. Jedzie on najpierw 15 minut asfaltem, a następnie jeszcze około 20 minut szutrowymi drogami. Ten etap kończymy w pobliżu niewielkiego gospodarstwa. Stąd już widoczną ścieżką kierujemy się do samego kanionu. Po około 10 minutach spaceru widoczne już są jego zbocza.