Park Mużakowski (Bad Muskau)

W dzisiejszym poście chciałbym Wam przedstawić jedno z największych założeń ogrodowo-pałacowych w Europie Środkowej. Położony na pograniczu polsko-niemieckim Park Mużakowski (Bad Muskau) powstawał w latach od 1815 – 1845. Jego twórcą był Hermann von Pückler. W młodości wiele podróżował po Europie, zwłaszcza Francji i Anglii, gdzie był pod wielkim wrażeniem zwiedzanych parków krajobrazowych.

Gdy w 1811 roku odziedziczył po zmarłym ojcu dobra ziemskie w okolicy Muskau postanowił na ich terenie zrealizować śmiałą wizję nowoczesnego parku krajobrazowego. W zamyśle Pücklera park miał stanowić związek wszystkich przejawów współżycia natury, kultury i techniki. Tworzyć go miało miasto, podmiejskie wsie, rolnictwo, przemysł, łąki, rzeki i stawy.

Realizował tę wizje z niezwykłym rozmachem. M.in. stworzył sztuczne koryto rzeki tzw. Nysę Hermanna, wybudował liczne mostki, wodospady i jeziorka. Zasadził tysiące drzew i krzewów, powstało kilkadziesiąt obiektów architektury ogrodowej i pałacowej. Budowa parku pochłonęła ogromne pieniądze, aż w końcu zmusiła Pucklera do sprzedaży majątku.

Na szczęście kolejni właściciele kontynuowali rozbudowę parku. Powstał ogromny kompleks parkowo pałacowy o powierzchni ok. 700 ha, z czego prawie 500 ha znajduje się po polskiej stronie. Za swoje wyjątkowe walory w roku 2004 Park Mużakowski został wpisany na listę UNESCO.

Zwiedzanie parku zaczynamy w pobliżu tzw. Mostu Podwójnego.



Most jest łącznikiem polskiej i niemieckiej części parku, który w naturalny sposób dzielą wody Nysy Łużyckiej.

Mijając most, po drugiej stronie rzeki mamy ładny widok na Nowy Zamek.



My jednak idziemy dalej wzdłuż koryta Nysy. Część niemiecką parku zostawiamy sobie na drugą część dnia.



Po chwili teren staje się pagórkowaty. Stojąc na jednym ze wzniesień mamy ładny widok na dolinę rzeki.



Jak widać, teren parku można zwiedzać przemieszczając się na rowerach. Pod koniec naszej wycieczki, mając w nogach kilkanaście kilometrów stwierdziliśmy, że chyba jest to najlepszy sposób zwiedzania ogromnego terenu tego parku. Póki co idziemy w kolejne miejsce widokowe. Ładnie stąd widać całą zachodnia część parku i przecinającą go rzekę. Klikając na zdjęciu poniżej możecie zobaczyć jego panoramę w większej rozdzielczości.



Nieco dalej znajduje się kamień pamiątkowy postawiony ku czci założyciela parku Hermanna von Pücklera.



Trasa prowadzi nas teraz ku widocznej grupie drzew. Na terenie parku znajduje się wiele okazałych dębów, często mających swoje własne nazwy.



Pośród drzew odnajdujemy pierwszy z mostów krajobrazowych – Most Królewski



Kolejny fragment trasy prowadzi nas widokowymi tarasami w kierunku wzgórza Marii.



Nieco dalej znajduje się Taras Mauzoleum z bielejącym pośród zieleni krzyżem.



Krzyż upamiętnia tragicznie zmarłą żonę ostatniego właściciela Bad Muskau, hrabiego von Armin.



Z krawędzi tarasu widać główną oś założenia parkowego, która ciągnie się aż po część niemiecką z Nowym Zamkiem na horyzoncie. Doskonałe miejsce na odpoczynek i drugie śniadanie.



Idąc dalej mijamy kolejne mosty położone blisko siebie - Arkadowy oraz Wiadukt









Mosty są punktem zwrotnym zwiedzania polskiej części parku. Dalej idziemy skrajem największej polany w parku.



Sielski obrazek, zwiedzanie parku bryczką to kolejny wariant warty uwzględnienia przy układaniu trasy wycieczki.



Znów jesteśmy w pobliżu Mostu Podwójnego.



Tym razem przechodzimy po nim do części niemieckiej parku. Z mostu mamy ładny widok na dolinę Nysy Łużyckiej. W oddali widać pamiątkowy kamień Pücklera.



Zwiedzanie części niemieckiej zaczynamy od zabudowań gospodarczych.



W głebi budynek oranżerii.



Pod widoczną bramą przechodzimy na teren tzw. Folwarku. Wszędzie widać mnóstwo zieleni.



W zabudowaniach Folwarku Zamkowego dzisiaj funkcjonuje kawiarnia, a widocznych budynkach często są organizowane wystawy i występy artystyczne.









Po wypiciu kawy kontynuujemy zwiedzanie. Z nad brzegu jednego ze stawów mamy ładny widok na Nowy Zamek.



Robiąc zdjęcie wieży zauważyłem sylwetkę ludzi w balkonie nad kopułą. A więc mamy już kolejny cel wycieczki. Wejście na wieżę.



Póki co okrążamy Stary Zamek, który należał do ojca Pücklera.






Nad portalem ładnie odnowiony herb Pücklerów.



Zaraz za Starym Zamkiem otoczony z trzech stron wodą wznosi się budynek Nowego Zamku.



Muszę przyznać, że odbicie w wodzie jest nie mniej malownicze.



Okrążamy zamek, by przyjrzeć się dokładnie jego sylwetce.






Nawiązująca do stylu renesansowego bryła zamku jest najbardziej charakterystyczna budowlą w Bad Muskau. Uroku dodają jej liczne wieżyczki i pinakle zakończone sylwetkami rycerzy. Zamek ma nieregularny kształt za sprawa wykorzystania istniejących fundamentów po wcześniejszej budowli np. różnej szerokości są boczne skrzydła.

Po obu stronach wielkich, tarasowych schodów, wejścia do zamku bronią okazałe lwy.



Ładnie prezentuje się siedmiokondygnacyjna wieża zamku.



Chcąc na nią wejść, musimy kupić bilet wewnątrz zamku. Wejście do środka jest otoczone niewielką kolumnadą.



Na wieżę można wjechać windą, lub wejść ładną klatką schodową.



Ostatnie trzy piętra pokonujemy nowymi schodami, wykonanymi podczas ostatniego remontu zamku pod koniec XX wieku.



Widok z góry watry był zachodu. Dwa przykładowe zdjęcia tylko to potwierdzają.






Tereny pokazane na ostatnim zdjęciu stanowiły kolejny etap naszej wycieczki. W tym celu po wyjściu z zamku kierujemy się do północnej części parku. Już po chwili spotykamy Most Fuksji, chyba najbardziej malowniczy z wszystkich widzianych.



Stare, zadbane drzewa to prawdziwa ozdoba tej części parku.



Kolejne ładne, widokowe miejsce.



Droga doprowadziła nas do drugiego dużego mostu nad Nysą Łużycką – Mostu Angielskiego.



Po drugiej stronie rzeki znajduje się Złote Wzgórze.



Nazwa na tyle mnie zainteresowała, że już po chwili wdrapałem się na nie, by zobaczyć widok na most z polskiej strony.



Myślę, że nazwa wzgórza w pełni zasługuje na swoja nazwę w drugiej połowie października, gdy drzewa przybiorą złoty odcień. My byliśmy tam tak ze dwa tygodnie za wcześnie. Jesień dopiero zaczynała przybierać żółte barwy.

Park w pełni zasługuje na miano krajobrazowego, zwłaszcza w tej części. Idziemy teraz wzdłuż sztucznego odcinka tzw. Nysy Hermanna. Pełno tu małych kaskad, malowniczych mostków czy sztucznych stawów.









W spotkanej altanie robimy sobie przerwę. Włóczymy się po parku już kilka godzin, nogi powoli odmawiają posłuszeństwa, a tu jeszcze trzeba wrócić na drugą stronę parku na parking po polskiej stronie. Tęsknym wzrokiem odprowadzamy zbliżający się powóz.



Może po polskiej stronie byśmy się skusili, ale płacić w EURO, to nie dla nas. Po odpoczynku idziemy dalej. I nagle wchodzimy na polanę z takim widokiem.



To był chyba najprzyjemniejszy odcinek naszej wędrówki. Powoli zachodzące słońce znacznie wydłużyło cienie mijanych drzew a sylwetka zamku się stopniowo nam przybliżała i nabrała ciepłych barw.



Z zamku już mieliśmy stosunkowo blisko do Mostu Podwójnego, gdzie zamknęliśmy trasę naszej wycieczki. Poniżej mapka Bad Muskau z wyszczególnieniem co atrakcyjniejszych miejsc na trasie.



Myślę, że tym postem, pełnym ciepłych wspomnień, chociaż na chwilę odwróciłem waszą uwagę od tego, co mamy teraz za oknem. Pozdrawiam.

Zobacz w najbliższej okolicy:

Ścieżka geoturystyczna "Dawna kopalnia Babina"

Most Rakotz w Kromlau





Lokalizacja