Cmentarz żydowski w Mikulovie

Cmentarz powstał w połowie XV wieku, mniej więcej w tym samym okresie, co mikulowska gmina żydowska. Nekropolia znajduje się na zachodnim zboczu Koziego Gródka, zwanego niegdyś Turold. Ma powierzchnię 19 180 m², a jej nieregularny kształt obrazuje kilkusetletnią historię. Jest jednym z największych cmentarzy żydowskich na Morawach. Całość otoczona jest wapienno-ceglanym murem, którego wysokość w niektórych miejscach sięga nawet 8 m.

Centralną i najważniejszą częścią kirkutu jest tzw. rabiński wzgórek. Jest to wzniesienie, na którym znajdują się najstarsze zachowane macewy z XVII w., a także groby rabinów i ich rodzin oraz najbogatszych mieszkańców miasta. Na cmentarzu żydowskim w Mikulovie znajduje się kilka tysięcy nagrobków. Najstarsza zachowana macewa pochodzi z 1618.

W południowej części cmentarza w 1898 wybudowano według projektu wiedeńskiego architekta Maxa Fleischera neorenesansowy dom przedpogrzebowy. To od niego zaczynamy spacer po terenu cmentarza. Jak zawsze towarzyszył mi aparat fotograficzny, więc zapraszam do obejrzenia zdjęć.

Nitra - wzgórze zamkowe

Nitra, to piąte co do wielkości miasto Słowacji. Zostało założone, podobnie jak Rzym, na siedmiu wzgórzach. Na przełomie VIII i IX wieku na tym terenie rozwinęło się słowiańskie Księstwo Nitrzańskie pod panowaniem księcia Pribina. W 838 roku książę zlecił budowę i konsekrację pierwszego kościoła chrześcijańskiego na Słowacji. Kilka lat później księstwo zostaje włączone do Państwa Wielkomorawskiego, a Nitra staje się jego stolicą. Gdy w 907 roku Państwo Wielkomorawskie przestaje istnieć, Nitra i jej okolice na ponad tysiąc lat stają się częścią Węgier. W 1918 roku, po rozpadzie Austro-Węgier miasto zostało przyłączone do Czechosłowacji.

Większość zabytków Nitry zlokalizowana jest na terenie tzw. Górnego Miasta skupionego wokół wzgórza zamkowego. Od niego też zaczynamy zwiedzanie miasta. Pierwszą rzeczą, na którą zwracamy uwagę po przekroczeniu umownej granicy tej części miasta to otaczająca nas cisza i spokój. Poza nielicznymi turystami trudno tutaj spotkać mieszkańców Nitry. Jest to trochę dziwne, zważywszy na to, że znajdujemy się w centrum prawie 90 tys. miasta.

Wyjaśnienia takiego stanu rzeczy należy szukać w historii miasta. Jak już wspomniałem to w Nitrze wybudowano pierwszy kościół na Słowacji, stopniowo też wokół niego powstawały klasztory i zgromadzenia zakonne. Gdy miasto przejęli Węgrzy Nitra stała się siedzibą biskupstwa, a miasto wraz okolicą było ich własnością aż do XVIII wieku, gdy reformy cesarza Józefa II położyły kres biskupiej zależności Nitry. Ale nawet wtedy rejon wzgórza zamkowego dalej był siedzibą biskupa, a budynki wokół w większości stanowiły własność kościoła. I taki stan trwa do dzisiaj.

Centralnym placem Górnego Miasta jest Pribinovo námestie otoczone budynkami kościelnymi. Wyróżnia się pośród nich barokowy gmach Wielkiego Seminarium.



Budynek zachwyca tak piękną fasadą, jak i rzeźbami umieszczonymi na dachu.

Zespół pałacowo-parkowy w Żmigrodzie

Historia tego miejsca sięga 1296 r. Początkowo była tu warownia a następnie zamek, który w czasie wojny trzydziestoletniej został zamieniony na sporych rozmiarów twierdzę. W 1640 roku obiekt staje się własnością rodziny von Hatzfeldt, którzy w latach 80 - tych XVII wieku burzą fortyfikacje i budują na jej miejscu barokowy pałac. W wieku XVIII i XIX kolejne przebudowy pałacu uczyniły z niego wspaniałą rezydencję utrzymaną w stylu neorenesansowym. Tak dotrwała do czasów II wojny światowej, pod koniec której pałac został spalony przez armię radziecką, a następnie częściowo rozebrany.

Obecnie po przeprowadzonych w ostatnich latach pracach renowacyjno-zabezpieczających możemy na tym terenie zobaczyć ruiny pałacu i pospacerować po ładnie utrzymanym założeniu parkowym. Przy okazji zobaczymy też ładnie odnowioną basztę, w której znajduje się m.in. punkt informacji turystycznej.

Nawigacja sprawnie nas kieruje na niewielki parking, gdzie zostawiamy samochód. Stąd starą aleją pośród drzew kierujemy się ku pozostałości pałacu. Po chwili widzimy jego fasadę. Po prawej stronie znajduje się metalowa konstrukcja wyznaczająca miejsce najbardziej reprezentacyjnej części dawnego pałacu, jego południowego skrzydła.