Bywa nazywany Wersalem Podlasia. Pałac Branickich w Białymstoku to jedna z
lepiej zachowanych rezydencji magnackich w Polsce. Od XVII wieku aż do czasu
rozbioru Polski był rodową siedzibą Branickich, herbu Gryf. Braniccy, nie
szczędząc środków dokonali przebudowy istniejącego tutaj wcześniej zamku w
okazały pałac. Po upadku Rzeczypospolitej spadkobiercy Branickich sprzedali w
1802 roku rezydencję królowi pruskiemu. Po traktacie w Tylży w 1807 roku pałac
przeszedł w ręce cara Rosji Aleksandra I.
W okresie zaboru rosyjskiego pałac został gruntownie rozgrabiony z wyposażenia,
nawet drzewa i krzewy wywieziono do rezydencji carskich. Podobny los spotkał
kilkaset rzeźb z pałacowego ogrodu. Przez pewien czas pałac pełnił funkcję
pensji dla panien z wyższych sfer rosyjskich. I wojnę światową pałac przetrwał
bez większych zniszczeń. Mieścił się tu między innymi szpital polowy. Dużo
gorzej wyglądał po zakończeniu działań II wojny światowej, gdzie zniszczeniu
uległo ok 70 % zabudowań pałacowych. Obecnie po odbudowie i rewitalizacji jest
siedzibą Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
Zwiedzanie tego zespołu pałacowo-parkowego zaczynamy od przejścia przez Bramę
Gryfa pochodzącą z XVIII wieku. Kształtem przypomina łuk tryumfalny, na którego
szczycie króluje złoty Gryf - symbol rodu Branickich.