Zachód słońca na Wieży Eiffla

Wieża Eiffla (fr. Tour Eiffel ) – najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji.

„Żelazna dama” stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego.

Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.

Tyle suchej notatki z Wikipedii.

Wieżę doskonale widać z prawie każdego punktu Paryża, ale dopiero stając przed nią możemy ocenić jej wielkość i piękno.

Blask starych samochodów

Czasami podczas zwiedzania atrakcyjnych miejsc można trafić na ciekawe imprezy organizowane w miejscu naszego pobytu. Zwiedzając Kutną Horę trafiliśmy na pokaz starych samochodów. Były prezentowane wozy bojowe straży pożarnej (czyli hasiči po czesku :) ), a w innej części miasta pięknie utrzymane modele samochodów osobowych.

Poniżej kilka zdjęć pokazujących urok tych pojazdów. Miłego oglądania.

Kościół Inwalidów w Paryżu

Kościół Inwalidów – monumentalny paryski kościół wzniesiony w 1706 roku przez Jules'a Hardouin-Mansarta na polecenie Króla Słońce, Ludwika XIV. Jego iglica wznosi się na 105,16 metrów



Budowa została rozpoczęta w 1677. Pierwotnym celem budowli, przeznaczonej do wyłącznego użytku króla, miało być miejsce spoczynku rodziny królewskiej. Tak się jednak nie stało, gdyż zrezygnowano z tych planów po śmierci Ludwika XIV. W 1840 decyzją króla Ludwika Filipa do Paryża sprowadzono szczątki Napoleona Bonaparte, które zostały podstępem wywiezione z Wyspy Św. Heleny. Ciało zostało zabalsamowane i zamknięte w sześciu trumnach (jedna z cyny, druga z mahoniu, trzecia i czwarta z ołowiu, piąta z hebanu, a ostatnia wyrzeźbiona z fińskiego, czerwonego porfiru), jednak ceremonia pogrzebowa odbyła się dopiero w 1861, gdyż dopiero wtedy krypta i sarkofag były gotowe.

Muzeum Wsi Orawskiej

Muzeum Wsi Orawskiej znajduje się na polanie Brestova, około 3 km na wschód od Zuberca, przy drodze do Zwierówki. W skansenie, znajduje się kilkadziesiąt obiektów architektonicznych, w tym zrębowe chaty ludowe, budynki sakralne, ziemiańskie dworki oraz zabudowania gospodarcze. Muzeum zajmuje obszar 20 ha.

Skansen dzieli się na kilka części, z których trzy główne to dolnoorawski rynek, zamagurska ulica oraz góralskie chaty. W najwyższym punkcie skansenu usytuowano symboliczny cmentarz wiejski z oryginalnymi krzyżami i nagrobkami z różnych wsi oraz drewniany kościółek pod wezwaniem św. Elżbiety. Nad przepływającym przez skansen potokiem Zimna Woda Orawska położone są warsztaty rzemieślnicze takie jak młyn, tartak czy folusz.

Wszystkie znajdujące się w skansenie budynki pierwotnie rozsiane były po całej Orawie. Większość z nich została zakupiona, rozmontowana, przewieziona do skansenu i ponownie zmontowana. /Wikipedia/

Zaczynamy wędrówkę obok budynku dawnej karczmy.