Kładka wśród bagien - Kurowo

Rozlewiska Biebrzy i Narwi są unikalnym na skale światową tworem przyrody. Podstawą tego ekosystemu są rozgałęzione cieki wodne tych rzek. Na pewnych odcinkach wody tych rzek płyną w kilku korytach, wzajemnie się przecinających. Najefektowniej widać to po wiosennych roztopach, gdy woda nie tylko wypełnia swoje koryta, ale i przestrzeń pomiędzy nimi tworząc ogromne rozlewiska.

Latem rozlewiska znikają, a miejsce ich występowania zmieniają się w bagniste mokradła. W kilku miejscach te trudne do penetracji tereny przystosowano do ruchu turystycznego budując specjalne kładki, pomosty i punkty widokowe. Dzięki temu pojawiła się możliwość zobaczenia z bliska bogactwa przyrody, jaka występuje w tym rejonie. A jest co oglądać, rozlewiska te są ostoją kilkudziesięciu gatunków ptaków wodno błotnych, niespotykanej gdzie indziej ilości zwierzyny i roślinności bagiennej.

W dzisiejszym poście chciałem przedstawić jedno z takich miejsc. Znajduje się w Kurowie, w samym centrum Narwiańskiego Parku Narodowego. To tutaj, nieopodal siedziby parku wytyczono ścieżkę przyrodniczą o nazwie „Kładka wśród bagien”



Kładka zaczyna się zaraz koło przystani, gdzie można wypożyczyć kajaki i odbyć niezwykły spływ po najciekawszych miejscach Narwiańskiego Parku Narodowego. Kajaki zostawiamy na inny termin, nas czeka teraz ponad pół kilometrowy spacer kładką.



Specyfika Narwiańskiego Parku Narodowego polega na przestrzennym przenikaniu się ekosystemów lądowych z wodnymi, wynikające z wyjątkowo bogatej sieci koryt rzecznych.






Dla lepszego poznania tych ekosystemów na kładce postawiono kilkanaście tablic edukacyjnych.



Część z ich poświęcona jest różnorodności spotykanej roślinności, inne omawiają ekosystemy zwierzęce.



A że jest co opisywać pokazują kolejne zdjęcia.















Kładka prowadzi nas dość daleko od brzegu. Posiada wydzielone pomosty z ławkami, gdzie zachowując spokój i ciszę można liczyć na niespodziewany kontakt np. z łosiem.



My niestety nie mieliśmy takiego szczęścia, pozostawało oglądanie spokojnie płynącej Narwi



Po sześciuset metrach kładka kończy się i czeka nas teraz spacer przez nabrzeżne łąki. I tutaj spotykamy niezwykłe bogactwo roślinności.






Po zatoczeniu koła, w sumie około 1 km trasy, znów jesteśmy przy siedzibie Narwiańskiego Parku Narodowego. W istniejących wiatach można zrobić przerwę na posiłek.



Nieopodal znajduje się też przygotowana ambona widokowa, skąd można obserwować przez lornetkę cały teren rozlewiska Narwi.



Odgłosy zbliżającej się burzy skutecznie wyganiają nas z ambony. Idąc do samochodu mijamy siedzibę parku.



Znajduje się ona w zabytkowym XIX wiecznym dworze. W budynku znajduje się niewielka ekspozycja przyrodnicza prezentująca walory doliny Narwi a z wieży widokowej rozpościera się ładny widok na prawie cały teren Parku Narodowego.



Po dojściu do samochodu pierwsze grube krople spadają na jego karoserię. Tylko bocian stojąc dostojnie w gnieździe zdawał sobie nic z tego nie robić.



W strugach deszczu opuszczamy Kurowo ciesząc się, że udało nam na sucho odbyć tę wycieczkę. W czasie burzy pobyt na kładce jest bardzo niebezpieczny.

Lokalizacja miejsca.