Psków jest jednym z najstarszych miast w średniowiecznej Rusi, wzmiankowanym w 903 roku, który to uważa się za datę założenia miasta. Od założenia do XII wieku Psków był pod panowaniem Rusi Kijowskiej. W XII i XIII wieku gród należał do Republiki Nowogrodzkiej. W 1241 roku miasto na krótko zdobywają Krzyżacy, ale niedługo potem zostają wygnani przez Aleksandra Newskiego. W 1348 roku Psków staje się stolicą niepodległej Republiki Pskowskiej. W 1410 roku wojska Republiki Pskowskiej walczą razem z Jagiełłą przeciwko Krzyżakom pod Grunwaldem. Republika istniała do 1510 roku, kiedy to Wielki Książę Moskiewski Wasyl III wcielił Psków do swojego państwa. W 1581 roku pod mury miasta przybył Stefan Batory. Mimo prawie półrocznego oblężenia miasto nie zostało zdobyte, a Batory podobno winą za to obarczył żołnierzy polskich, którzy mieli narkotyzować się nasionami derenia.
Pskowski kreml, podobnie jak wiele staroruskich warowni, zapoczątkował istnienie całego miasta a jego mury przez niemal tysiąc lat chroniły je przed różnorakimi nieszczęściami. Bez wątpienia, ta pskowska warownia zasłużenie może być traktowana jako jeden z najbardziej niedostępnych obiektów fortyfikacyjnych Rosji, wszak na przestrzeni wielu wieków twierdza ta tylko trzy razy ugięła się przed wrogiem: raz w wyniku zdrady posadnika i dwukrotnie już w XX stuleciu, kiedy już całkiem utraciła swe znaczenie obronne. Ogólnie w historii tej potężnej budowli miało miejsce ponad dwadzieścia oblężeń.
Zwiedzanie pskowskiego kremla zaczynamy od przejścia bramą prowadząca na teren dawnego grodu Dowmunta – księcia pskowskiego z XIII wieku.