Je艣li wierzy膰 legendzie, to Sien臋 za艂o偶yli synowie Remusa - Senius i Aschius,
kt贸rzy uciekaj膮c z Rzymu po zabiciu ich ojca przez Romulusa zatrzymali si臋
dopiero na okolicznych, toska艅skich wzg贸rzach. Towarzyszy艂a im wilczyca, kt贸ra
ich wykarmi艂a. St膮d spaceruj膮c po Sienie zobaczymy w wielu miejscach pos膮gi
ukazuj膮ce wilczyc臋 karmi膮c膮 obu syn贸w. Symbol ten znajduje si臋 r贸wnie偶 w godle
miasta.
Prawda jest troch臋 mniej romantyczna. Pocz膮tki miasta mia艂y miejsce oko艂o I w
p.n.e., gdy okoliczne ziemie zamieszka艂e przez etruskie plemiona zosta艂y
najechane przez Rzymian. Ci utworzyli tutaj swoj膮 koloni臋 wojskow膮. Dzi臋ki
dogodnemu po艂o偶eniu i rozwojowi rzemios艂a, zw艂aszcza w艂贸kiennictwa, wkr贸tce
powsta艂o na tym miejscu 艣wietnie prosperuj膮ce miasto. Jego najwi臋kszy rozkwit
przypada艂 na XII i XIII w, gdy miasto konkurowa艂o o palm臋 pierwsze艅stwa z
poblisk膮 Florencj膮. Umiej臋tnie zarz膮dzane przez Rad臋 Dziewi臋ciu miasto wznios艂o
wiele znacz膮cych, zachowanych do dzisiaj obiekt贸w. Rozw贸j miasta zahamowa艂a
epidemia d偶umy w 1348 roku. W jej wyniku zmar艂o ok 70% mieszka艅c贸w Sieny. Dwa
wieki p贸藕niej miasto przesz艂o pod panowanie Florencji, a samo straci艂o na
znaczeniu.
Obecnie uwa偶a si臋, 偶e dzi臋ki temu upadkowi dzisiejsza Siena wygrywa na
atrakcyjno艣ci turystycznej z Florencj膮, gdy偶 ca艂e historyczne centrum miasta
zachowa艂o sw贸j 艣redniowieczny, jednolity wygl膮d, nie zepsuty p贸藕niejszymi
przebudowami. Pora si臋 o tym przekona膰. Zapraszam na spacer po
mie艣cie. Zaczynamy go w pobli偶u dawnej Twierdzy Medyceuszy.
Gdy w po艂owie XVI w. Siena traci swoj膮 niezale偶no艣膰 na rzecz Florencji, ksi膮偶臋
Cosmo I Medyceusz nakazuje wybudowa膰 w mie艣cie twierdz臋. Chce w ten spos贸b
zapobiec wszelkim pr贸bom odzyskania niepodleg艂o艣ci przez Siene艅czyk贸w. Projekt
zosta艂 powierzony architektowi Baldassarre Lanci. Budow臋 rozpocz臋to w 1561 r., a
zako艅czono zaledwie dwa lata p贸藕niej, w 1563. Twierdza ma wymiary zewn臋trzne
200x270 m. Obecnie pe艂ni rol臋 parku miejskiego, funkcjonuje tu r贸wnie偶 teatr i
centrum wystawiennicze.
Id膮c wzd艂u偶 po艂udniowych mur贸w twierdzy dojdziemy do pomnika 艣w. Katarzyny
Siene艅skiej.
Zwr贸cona ku miastu sylwetka 艣wi臋tej zdaje si臋 obejmowa膰 je w opiek臋. Spod
pomnika mamy 艂adny widok na centrum Sieny z katedr膮 oraz pot臋偶n膮 sylwetk膮
ko艣cio艂a San Domenico (po lewej).
I w艂a艣nie ko艣ci贸艂 San Domenico (艣w. Dominika) jest kolejnym celem na trasie
naszego spaceru.
Ko艣ci贸艂 budowano w latach 1226-1265 z ceg艂y o charakterystycznym dla Sieny
zabarwieniu, spotykanym w wielu budynkach na terenie miasta. Chyba w艂a艣nie od
nazwy miasta kolor ten nosi nazw臋 "sjena palona". Ten najwi臋kszy w mie艣cie
ko艣ci贸艂 ma bardzo surowy wygl膮d z zewn膮trz. Troch臋 nieproporcjonalna wysoko艣膰
wie偶y dzwonnicy wynika z faktu, 偶e cz臋艣膰 jej rozebrano po silnym trz臋sieniu
ziemi w 1798 roku.
Wybudowana na planie krzy偶a egipskiego 艣wi膮tynia posiada wielkie, jednonawowe
wn臋trze z poprzecznym transeptem umieszczonym blisko o艂tarza g艂贸wnego. Jego
wystr贸j jest do艣膰 skromny i ma posta膰 wielkiej hali z umieszczonymi po obu
bokach o艂tarzami.
Podchodzimy bli偶ej prezbiterium. W lewym transepcie 艣wi膮tyni znajduje si臋 o艂tarz
po艣wi臋cony 艣w. Dominikowi. Dwie marmurowe postacie po lewej i prawej stronie to
odpowiednio Maria Magdalena i 艣w. Katarzyna Aleksandryjska
W widocznej po prawej stronie kaplicy, w jej o艂tarzu znajduje si臋 obraz Wielki
Majestat autorstwa Guido da Siena (oko艂o 1270 r.). To jedno z cenniejszych dzie艂
znajduj膮cych si臋 w ko艣ciele.
Barokowy o艂tarz prawego transeptu po艣wi臋cono b艂ogos艂awionemu Ambrogio Sansedoni.
Dwie marmurowe postacie po lewej i prawej stronie to odpowiednio 艣w. Tomasz z
Akwinu i b艂ogos艂awiony Jacopo da Mevania .
W prezbiterium ustawiony jest wsp贸艂czesny o艂tarz z cyborium i dwoma rze藕bami
anio艂贸w, wykonanymi przez Benedetto da Maiano oko艂o 1475 r.
Najwi臋cej os贸b modli si臋 przy kaplicy 艣w. Katarzyny ze Sieny, zbudowanej w 1466
na przechowywanie relikwii g艂owy 艣wi臋tej. Relikwi臋 t臋 w 1389 r. przywi贸z艂 z Rzymu
do Sieny jej spowiednik Raimondo da Capua.
W centralnej cz臋艣ci kaplicy ustawiony jest marmurowy o艂tarz, kt贸ry w 1469 r.
wykona艂 Giovanni da Stefano. W centralnej cz臋艣ci tego o艂tarza umieszczona jest
relikwia g艂owy 艢wi臋tej Katarzyny. Po obu stronach o艂tarza znajduj膮 si臋 freski,
kt贸re namalowa艂 Giovanni Antonio Bazzi zwany Sodoma w 1526 r. Przedstawiaj膮 one
sceny: Ekstaza 艣w. Katarzyny oraz Omdlenie 艣wi臋tej spowodowane stygmatami.
Kolejne relikwie 艣w. Katarzyny mo偶emy zobaczy膰 obok kaplicy w szklanej gablocie.
Znajduje si臋 tam m.in. jej palec.
W lipcu 1925 roku papie偶 Pius XI podni贸s艂 ko艣ci贸艂 do godno艣ci bazyliki
mniejszej.
Kilkadziesi膮t metr贸w od bazyliki znajduje si臋 dom rodzinny 艣w. Katarzyny,
obecnie pe艂ni膮cy rol臋 sanktuarium 艣wi臋tej. To tutaj 25 marca 1347 Mona Lapa,
energiczna 偶ona cenionego farbiarza Giacomo Benincasa, urodzi艂a swoje 23 i 24
dziecko, bli藕niaczki: Katarzyn臋 i Joann臋.
Tutaj Katarzyna sp臋dzi艂a swoje m艂odzie艅cze lata prowadz膮c bardzo ascetyczne
偶ycie po艣wi臋caj膮c sie modlitwie do Boga i pomocy ubogim mieszka艅com Sieny. Z
biegiem lat okaza艂o si臋, 偶e ma du偶e umiej臋tno艣ci polityczne. Przyczyni艂a si臋
m.in. do powrotu papie偶a Grzegorza XI z Awinionu do Rzymu oraz aktywnie
uczestniczy艂a w za偶egnaniu konflikt贸w wojennych pomi臋dzy w艂oskimi miastami.
B臋d膮c wielk膮 mistyczk膮 widzia艂a r贸wnie偶 wszelkie nieprawo艣ci Ko艣cio艂a. Nie
waha艂a si臋 napomina膰 kap艂an贸w, hierarch贸w, a nawet papie偶y, by przestrzegali
Bo偶ych przykaza艅 i byli wiarygodnymi pasterzami dla ludu powierzonego ich
duchowej opiece.
Jak偶e aktualne i dzisiaj jest jej przes艂anie do kap艂an贸w:
"Gdyby zastanowili si臋 nad stanem swoim, nie popadliby w takie nieszcz臋艣cia;
byliby tym, czym winni by膰 i czym nie s膮. Przez nich ca艂y 艣wiat jest zepsuty,
gdy偶 post臋puj膮 gorzej, ni偶 sami ludzie 艣wiata. Nieczysto艣ci膮 sw膮 kalaj膮
oblicze swej duszy, zatruwaj膮 swych podw艂adnych, ss膮 krew Oblubienicy mojej,
艣wi臋tego Ko艣cio艂a. Poblad艂a i omdla艂a od grzech贸w ich. Mi艂o艣膰 i uczucie, kt贸re
winni mie膰 dla niej, przenie艣li na siebie samych; gorliwi s膮 tylko w 艂upieniu
jej. Mieli dba膰 o dusze, a ubiegaj膮 si臋 tylko o wysokie urz臋dy i wielkie
dochody. Z powodu swego z艂ego 偶ycia wywo艂uj膮 u ludzi 艣wieckich pogard臋 i
niepos艂usze艅stwo wzgl臋dem Ko艣cio艂a, cho膰 pogarda ta i to niepos艂usze艅stwo jest
rzecz膮 godn膮 pot臋pienia i grzech kap艂an贸w nie usprawiedliwia b艂臋du ludzi
艣wieckich".
Katarzyna zmar艂a 29 kwietnia 1380 r. w Rzymie wyczerpana bardzo aktywnym 偶yciem
i umartwieniami. Zosta艂a kanonizowana przez Piusa II w 1461 r., za艣 papie偶 Pawe艂
VI og艂osi艂 j膮 doktorem Ko艣cio艂a w 1970 r. Jej cia艂o, bez g艂owy, spoczywa w
rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerva.
Poni偶ej wn臋trze znajduj膮cego si臋 w sanktuarium ko艣cio艂a. Na jego o艂tarzu
umieszczono krucyfiks pochodz膮cy z ko艣cio艂a Santa Cristina w Pizie. W 1375 roku
przebywaj膮ca w Pizie Katarzyna w czasie modlitwy przed tym krzy偶em otrzyma艂a
widoczne znaki 艁aski Pa艅skiej w postaci stygmat贸w. Marmurowy o艂tarz zosta艂
wykonany przez mistrza florenckiego Tommaso Rediego i pochodzi z 1649 roku. Na
艣cianach znajdziemy XVII-wieczne p艂贸tna przedstawiaj膮ce sceny z 偶ycia 艣w.
Katarzyny. Podobne tre艣ci znajdziemy na freskach sklepienia autorstwa Giuseppe
Nicoli Nasiniego.
Przed wyj艣ciem z sanktuarium zagl膮damy jeszcze do znajduj膮cego si臋 naprzeciw
ko艣cio艂a dawnego pomieszczenia kuchennego. Obecnie ma posta膰 oratorium, ale pod
o艂tarzem zachowa艂o si臋 dawne palenisko kuchenne, na kt贸re w czasie jednej z
wizji upad艂a Katarzyna. Mimo znajduj膮cego si臋 w nim 偶aru p贸藕niejsza 艣wi臋ta nie
dozna艂a 偶adnych obra偶e艅. Wn臋trze oratorium pokrywaj膮 du偶e obrazy ukazuj膮ce sceny
z 偶ycia 艣wi臋tej.
Przed nami kolejny cel - po艂o偶ona w centrum Sieny katedra. Chc膮c do niej doj艣膰
b臋dziemy teraz si臋 poruszali w膮skimi, pami臋taj膮cymi czasy 艣redniowiecza
uliczkami.
W pewnej chwili dochodz膮 do nas d藕wi臋ki b臋bn贸w. Po chwili mija nas barwny
korow贸d przedstawicieli jednej z dzielnic Sieny, zwanych tutaj contrade.
S膮dz膮c po barwach na flagach oraz ubraniach, mijana grupa nale偶y do dzielnicy
Onda, kt贸rej symbolem jest delfin w kr贸lewskiej koronie, p艂ywaj膮cy po b艂臋kitnych
falach. Jej kolory to biel i b艂臋kit nieba. Wszystkich dzielnic jest siedemna艣cie
i cz臋sto ze sob膮 konkuruj膮 w r贸偶nych konkursach i zabawach. Najbardziej znany
jest na pewno s艂ynny wy艣cig konny Palio rozgrywany wok贸艂 placu Campo. Akurat
byli艣my w Sienie kilka dni przed zawodami, st膮d mo偶na by艂o si臋 natkn膮膰 na takie
korowody zach臋caj膮ce do wzi臋cia udzia艂u w widowisku.
Malownicze ulice starej Sieny.
W pewnym momencie otwiera si臋 widok na Bazylik臋 San Dominico, kt贸r膮 ju偶
zwiedzali艣my wcze艣niej.
Id膮c dalej dojdziemy na Piazza San Giovanni (Plac 艣w. Jana).
Po jego lewej stronie znajduje si臋 Baptysterium 艣w. Jana z wykonan膮 z bia艂ego
marmuru fasad膮. Z uwagi na niewielkie rozmiary placu przed baptysterium musimy
mocno zadziera膰 g艂ow臋, by zobaczy膰 szczeg贸艂y wystroju tej fasady. Ca艂o艣膰 zosta艂a
podzielona czterema filarami na trzy pola. U podstawy ka偶dego z nich znajduje
si臋 wej艣cie do baptysterium zwie艅czone 艂ukowymi portalami.
Baptysterium zosta艂o zbudowane w latach 1317-25 przy okazji rozbudowy
(wyd艂u偶enia) katedry. Obecnie baptysterium stanowi oparcie dla po艂o偶onego wy偶ej
prezbiterium, a g贸rne, widoczne okna w fasadzie o艣wietlaj膮 wn臋trze katedry.
Poziome pasy czarno-zielonego marmuru nawi膮zuj膮 stylistycznie do wystroju reszty
katedry, a skromne zdobienie stanowi膮 tylko popiersia ludzkie i g艂owy lw贸w w
dolnych partiach fasady.
G艂贸wne wej艣cie do baptysterium.
Wn臋trze zaskakuje, wr臋cz ol艣niewa niezwykle bogatym wyko艅czeniem zar贸wno 艣cian,
jak i sklepienia.
W centralnym miejscu baptysterium znajduje si臋 sze艣ciok膮tna chrzcielnica
wykonana z marmuru, br膮zu i element贸w emaliowanych. Jej budow臋 rozpocz臋to w 1417
roku wed艂ug projektu Jacopo della Quercia. Prace trwa艂y do 1431 roku i pracowali
nad ni膮 najwi臋ksi rze藕biarze tamtych czas贸w : Donatello, Lorenzo Ghiberti,
Giovanni di Turino, Goro di Neroccio i sam Jacopo della Quercia (autor pos膮gu
艣w. Jana Chrzciciela na szczycie).
Poni偶ej jeden z br膮zowych paneli dolnej cz臋艣ci chrzcielnicy ze scen膮 "Narodzenie
艣w. Jana" autorstwa Giovanni di Turino.
Pos膮g "Nadzieja" Donatello, a w tle fragmenty dw贸ch scen - "Uczta u Heroda"
Donatello (po prawej) oraz "Aresztowanie 艣w. Jana Chrzciciela" Lorenzo Ghiberti
(po lewej).
Centralny fresk sufitowy z postaciami czterech ewangelist贸w (ok
1450 r.).
Freski na 艣cianach odnosz膮 si臋 do Credo i przedstawiaj膮
najwa偶niejsze sceny z 偶ycia Jezusa.
Od kilku lat w baptysterium znajduje si臋 tak偶e poliptyk autorstwa Andrei
Vanniego (ok. 1400 r.) przedstawiaj膮cy Madonn臋 z Dzieci膮tkiem i 艢wi臋tymi.
W 1999 roku przy okazji jednego z remont贸w odkryto, 偶e pod posadzk膮 katedry, w
okolicy jej ambony, znajduje si臋 kilka wype艂nionych gruzem pomieszcze艅. Ju偶
pierwsze prace odkrywkowe ujawni艂y, 偶e na ich 艣cianach znajduj膮 si臋 pochodz膮ce z
XIII wieku freski. Po trzech latach 偶mudnych prac, w czasie kt贸rych usuni臋to
setki ton gruzu i po przebadaniu odkrytych pomieszcze艅 przez historyk贸w i
archeolog贸w postanowiono udost臋pni膰 je do zwiedzania, jako krypty katedralne.
Wej艣cie do nich znajduje si臋 niedaleko baptysterium i wymaga pokonania
kilkunastu schod贸w 艂膮cz膮cych plac 艣w. Jana z placem katedralnym.
Specyficzne warunki, jakie panowa艂y w kryptach przez ponad 700 lat, w spos贸b
naturalny zakonserwowa艂y znajduj膮ce si臋 na 艣cianach freski. Obecnie mo偶emy
zobaczy膰 ok 180 m2 malowide艂 zawieraj膮cych sceny ze Starego i Nowego Testamentu.
Zadziwiaj膮ca jest 偶ywa kolorystyka odkrytych fresk贸w, tak jakby zosta艂y
namalowane ca艂kiem niedawno. Na szczeg贸ln膮 uwag臋 zas艂uguje ukazanie M臋ki
Chrystusowej w postaci trzech wa偶nych epizod贸w : Ukrzy偶owanie, Zdj臋cie z Krzy偶a
i Z艂o偶enie do grobu.
B臋d膮c w tych podziemiach mieli艣my niezwyk艂膮 mo偶liwo艣膰 bycia sam na sam z
malowid艂ami XIII-wiecznej szko艂y siene艅skiej i jej najwi臋kszych przedstawicieli,
jak Guido da Siena, Dietisalvi di Speme, Guido di Graziano i Rinaldo da Siena.
W ko艅cu, po zwiedzeniu krypt i pokonaniu kolejnych kilkudziesi臋ciu marmurowych
schod贸w, stajemy na placu przed katedr膮. Patrz膮c na ni膮 nie mam w膮tpliwo艣ci, 偶e
katedra Santa Maria Assunta w Sienie nale偶y do najwspanialszych zabytk贸w
architektury, jakie do tej pory widzia艂em.
Budowa katedry w Sienie rozpocz臋艂a si臋 w po艂owie XII w. Jej konsekracji dokona艂
w 1179 r. pochodz膮cy ze Sieny papie偶 Aleksander III. Prace budowlane by艂y
kontynuowane z przerwami a偶 do ko艅ca XIV w. Fasada katedry zosta艂a wykonana z
bia艂ego marmuru z elementami kolorystycznymi w postaci czarno-zielonych pas贸w i
portali wykonanych w kolorze sjeny palonej. Fasad臋 mo偶na podzieli膰 na dwie
po艂owy, doln膮 i g贸rn膮, odnosz膮cych si臋 do dw贸ch odr臋bnych faz budowy.
Doln膮 cz臋艣膰 wykona艂 Giovanni Pisano w latach 1286-94. Znajduj膮 si臋 tutaj trzy
portale p贸藕noroma艅skie, posiadaj膮ce uskokowe o艣cie偶a z kolumienkami ozdobionymi
bogat膮 dekoracja rze藕biarsk膮, analogiczna dekoracja zdobi 艂uki archiwolt.
艢rodkowy portal nakrywa p贸艂kolista archiwolta, za艣 boczne portale nakrywaj膮
archiwolty o lekko zaostrzonych 艂ukach. Portale zwie艅czone s膮 tr贸jk膮tnymi
szczytami z pos膮gami Matki Bo偶ej i anio艂贸w.
G贸rna cz臋艣膰 powsta艂a w latach 1299-1317 i jest dzie艂em Camaino di Crescentino. W
艣rodkowej cz臋艣ci g贸rnej kondygnacji umieszczona jest wielka rozeta nakryta
tr贸jk膮tnym szczytem z mozaik膮 a ca艂o艣膰 ujmuj膮 sterczyny. Po bokach znajduj膮 si臋
ma艂e tr贸jk膮tne szczyty tak偶e wype艂nione mozaikami. Mozaiki zosta艂y wykonane w
Wenecji w 1878 r. wed艂ug projektu Alessandro Franchi i przedstawiaj膮 sceny
Ofiarowania Maryi w 艢wi膮tyni, Koronacji Dziewicy i Narodzin Jezusa. Po bokach
fasad臋 ujmuj膮 masywne przypory przechodz膮ce w g贸rnej cz臋艣ci w wie偶yczki.
Zbli偶enie na 艣rodkow膮 mozaik臋 ze scen膮 Koronacji Dziewicy.
Posta膰 Anio艂a wie艅cz膮ca szczyt fasady.
Giovanni Pisano zadba艂 tak偶e o dekoracj臋 rze藕biarsk膮 fasady. Powsta艂 niezwyk艂y
cykl gotyckich rze藕b z postaciami Prorok贸w, Patriarch贸w i M臋drc贸w, czyli postaci
g艂osz膮cych przyj艣cie Jezusa Chrystusa. Znajdziemy tu r贸wnie偶 figury zwierz膮t
oraz mn贸stwo mniejszych rze藕b i detali architektonicznych sprawiaj膮cych, 偶e
fasada ma koronkowy wygl膮d. Brakuje s艂贸w, by odda膰 jej pi臋kno, dlatego do艂膮czam
kilka zdj臋膰 z jej detalami.
B臋d膮c wcze艣niej w kilku w艂oskich katedrach wiedzia艂em, 偶e po wej艣ciu do 艣rodka
czeka mnie prawdziwa uczta duchowa, ale rzeczywisto艣膰 przeros艂a moje naj艣mielsze
oczekiwania. Tak pi臋knego wn臋trza jeszcze nie widzia艂em. Bia艂o czarne pasy
marmuru, kt贸rymi wy艂o偶ono 艣ciany 艣wi膮tyni oraz liczne filary dzia艂a艂y na mnie
wr臋cz hipnotyzuj膮co.
Wzrok mimowolnie w臋drowa艂 w g贸rne partie katedry, ku jej sufitowi, gdzie mo偶na
by艂o zobaczy膰 setki gwiazd na niebieskim tle. Wygl膮da艂o to tak, jakby艣my stali
pod rozgwie偶d偶onym, nocnym niebem.
Kilka krok贸w w bok i oto jeste艣my pod kopu艂膮 katedry. Jej wewn臋trzna dekoracja z
kasetonami na niebieskim tle i poz艂acanymi miedzianymi gwiazdami pochodzi z lat
1481-1494. Na zwie艅czeniu filar贸w podtrzymuj膮cych kopu艂臋 umieszczono sze艣膰
poz艂acanych stiukowych pos膮g贸w siene艅skich 艣wi臋tych Ansano, Savino, Crescenzio ,
Vittore, Caterina da Siena i Bernardino . U podstawy kopu艂y znajduje si臋 pas
monochromatyczne obraz贸w patriarch贸w i prorok贸w, kt贸re zosta艂y wykonane oko艂o
1481 roku przez r贸偶nych artyst贸w. Nad czterema mniejszymi arkadami umieszczonymi
u podstawy kopu艂y znajduj膮 si臋 tr贸jdzielne okna z polichromiami
przedstawiaj膮cymi Aposto艂贸w, namalowane w 1886 r. przez Ulisse De Matteis.
Naw臋 g艂贸wn膮 i ch贸r wie艅czy wysuni臋ty gzyms, pod kt贸rym znajduje si臋 171 popiersi
papie偶y, wykonanych przez niezidentyfikowanych artyst贸w w latach 1497-1502 .
Lista zaczyna si臋 od 艣w. Piotra, pierwszego papie偶a i ko艅czy na papie偶u Lucjuszu
III, kt贸ry sprawowa艂 sw贸j pontyfikat w latach 1181-1185. Poni偶ej papie偶y, w
arkadach, znajduje si臋 trzydzie艣ci sze艣膰 popiersi cesarzy. Brak podpis贸w
sprawia, 偶e nie wiemy kogo przedstawiaj膮. Ma艂o tego, obecnie nikt nie wie, po co
je umieszczono na tak honorowych miejscach.
Podchodzimy do prezbiterium. Budowany przez 11 lat (od 1430 r) o艂tarz g艂贸wny
zosta艂 wykonany z polichromowanego marmuru wg projektu Baldassarre'a Peruzziego.
Po艣rodku o艂tarza znajduje si臋 eucharystyczne cyborium wykonane z br膮zu przez
Vecchietta w latach 1467-1472 . Przedstawia Zmartwychwsta艂ego Chrystusa na
kielichu, do kt贸rego skapuje jego Krew Odkupienia. Kielich jest z kolei trzymany
przez dw贸ch anio艂贸w i podtrzymywany przez znajduj膮cy si臋 pod nim p艂omie艅
Mi艂osierdzia. Poni偶ej znajduje si臋 tabernakulum w postaci a偶urowej 艣wi膮tyni.
Wok贸艂 cyborium ustawiono dwie pary Anio艂贸w ze 艣wiecznikami wykonane przez
Giovanni di Stefano i Francesco di Giorgio Martini w 1488 roku.
Wok贸艂 o艂tarza znajduje si臋 36 bogato zdobionych stalli pochodz膮cych z XIV wieku.
Na 艣cianach bocznych prezbiterium znajduj膮 si臋 dwa prospekty organowe. Obecne
organy s膮 w miar臋 nowymi, bo pochodz膮 z 1966 roku, ale zosta艂y osadzone w
starych, skrzyniowych prospektach. W sumie w katedrze jest pi臋膰 takich
prospekt贸w.
W katedrze mo偶emy zobaczy膰 kilkana艣cie du偶ych o艂tarzy oraz kilka kaplic. Nie
spos贸b je wszystkie pokaza膰 w tym po艣cie, poni偶ej trzy przyk艂adowe.
O艂tarz ze scen膮 ekstazy 艣w. Franciszka. W g艂臋bi fragment o艂tarza 艣w. Katarzyny
ze Sieny.
O艂tarz 艣w. Crescentiusa z Rzymu. Obok pomnik papie偶a Aleksandra III, kt贸ry, jak
pami臋tamy, dokona艂 konsekracji katedry.
Tutaj dla odmiany mamy pomnik papie偶a Piusa III, kt贸ry urz臋dowa艂
tylko kilkana艣cie dni. Obok o艂tarz na kt贸rym znajduje si臋 Krucyfiks oraz
postacie NMP, 艣w. Jana i Marii Magdaleny.
Mimo, 偶e na zewn膮trz, w tylnej cz臋艣ci katedry znajduje si臋 baptysterium 艣w.
Jana, to i we wn臋trzu 艣wi膮tyni, w kaplicy 艣w. Jana znajduje si臋 chrzcielnica,
przy kt贸rej udziela si臋 chrzt贸w. Wykonana przez Antonio Federighi w latach
1465-1468 marmurowa chrzcielnica posiada osiem paneli, cz臋艣膰 ze scenami ze
Starego Testamentu, a dwie z nich odnosz膮 si臋 do prac Herkulesa. Na zdj臋ciu
poni偶ej widzimy dwie sceny: Grzech Pierworodny i Adam oskar偶a Ew臋. Po lewej
mo偶na jeszcze si臋 dopatrzy膰 sceny Kuszenie Ewy przez w臋偶a.
Nieco wy偶ej, w 艣ciennej wn臋ce znajduje si臋 pos膮g 艣w. Jan Chrzciciela autorstwa
Donatello wykonany z br膮zu prawdopodobnie w 1455 roku.
Po drugiej stronie katedry znajduje si臋 kaplica Madonny del Voto zaprojektowana
i zbudowana wg szkic贸w Lorenzo Berniniego w latach 1659-1662. W o艂tarzu
umieszczony jest wizerunek Matki Bo偶ej z po艂owy XIII w., otoczony szczeg贸lnym
kultem przez siene艅czyk贸w. Nazwa kaplicy nawi膮zuje do przysi臋gi z艂o偶onej przez
siene艅czyk贸w w przededniu wygranej bitwy z Florencj膮 pod Montaperti 4 wrze艣nia
1260, kiedy to powierzyli miasto Matce Bo偶ej. Pos膮gi po obu stronach o艂tarza
przedstawiaj膮 艣w. Bernarda i 艣w. Katarzyn臋 ze Sieny i s膮 odpowiednio autorstwa
Antonio Raggi i Ercole Ferrata.
W kolejnych niszach znajduj膮 si臋 jeszcze dwa pos膮gi, tym razem autorstwa samego
Berniniego. S膮 to postacie Marii Magdaleny
i 艣w. Hieronima.
Prawdziwym klejnotem katedry jest o艣mioboczna ambona wykonana przez Nicola
Pisano w latach 1265-1268. To zarazem jedno z najwa偶niejszych dzie艂
rze藕biarskich w艂oskiej sztuki XIII wieku. Ambona spoczywa na dziewi臋ciu
kolumnach z kapitelami w stylu korynckim. Cztery z o艣miu kolumn naro偶nych
spoczywa na lwach, natomiast 艣rodkowa na o艣miobocznym cokole ozdobionym
postaciami reprezentuj膮cymi sztuki wyzwolone i filozofi臋. Osiem naro偶nych kolumn
podtrzymuje okr膮g艂e 艂uki, na kt贸rych 艣cianach bocznych znajduj膮 si臋 pary
prorok贸w lub ewangelist贸w. Na ambon臋 prowadz膮 marmurowe schody i most.
Ka偶dy szczeg贸艂 tej ambony zachwyca, ale najwi臋ksze wra偶enie sprawiaj膮 boczne,
bogato rze藕bione panele, na kt贸rych umieszczono siedem scen z Nowego Testamentu.
Poni偶ej od lewej pokazano Ukrzy偶owanie, dalej S膮d Ostateczny, wybrani i S膮d
Ostateczny, pot臋pieni.
Pok艂on M臋drc贸w.
Zbli偶enie na panel Ukrzy偶owanie.
Ze znajduj膮cych si臋 w katedrze o艂tarzy jeden jest warty bardziej szczeg贸艂owego
om贸wienia. To wykonany z marmuru kararyjskiego o艂tarz Piccolomini znajduj膮cy si臋
w lewej nawie 艣wi膮tyni. O艂tarz powsta艂 na zam贸wienie kardyna艂a Francesco
Todeschini Piccolominiego, p贸藕niejszego papie偶a Piusa III. W zamy艣le, ten
monumentalny o艂tarz, mia艂 by膰 po艣wi臋cony wujowi kardyna艂a, papie偶owi Piusowi II
oraz sta膰 si臋 grobowcem kardyna艂a. Ten pomys艂 nie zosta艂 zrealizowany, bo po
wyborze na papie偶a i kr贸tkim, trwaj膮cym 26 dni pontyfikacie, zosta艂 on pochowany
w Watykanie.
Budow臋 o艂tarza powierzono Andrei Bregno. Architektonicznie o艂tarz ma wygl膮d 艂uku
triumfalnego, w kt贸rego niszy umieszczono w艂a艣ciwy o艂tarz z obrazem Madonny
Pokornej Paolo di Giovanniego Fei (z oko艂o 1390 r.). W 1486 roku, pi臋膰 lat od
rozpocz臋cia budowy Breano prze偶y艂 za艂amanie fizyczne i artystyczne. Prace przy
budowie o艂tarza doko艅czyli uczniowie z jego warsztatu. Pozosta艂 problem
wykonania cyklu rze藕b maj膮cych ozdobi膰 o艂tarz. Pierwotnie podj膮艂 si臋 tego Pietro
Torrigiani, ale z nieznanych przyczyn wykona艂 tylko jeden pos膮g 艣w. Franciszka.
W贸wczas kardyna艂 zwr贸ci艂 si臋 z tym zadaniem do odnosz膮cego coraz wi臋ksze sukcesy
rze藕biarskie Micha艂a Anio艂a Buonarrotiiego. Artysta mia艂 wykona膰 brakuj膮ce 13
pos膮g贸w, ale przerwa艂 swoj膮 prac臋 po wykonaniu czterech rze藕b. Po 艣mierci
papie偶a Piusa III ju偶 nikt nie kontynuowa艂 doko艅czenia wystroju rze藕biarskiego
o艂tarza.
Z uwagi na rozmiar o艂tarza pokazuj臋 go poni偶ej na dw贸ch zdj臋ciach. W cz臋艣ci
dolnej widzimy wewn臋trzny o艂tarz z obrazem Madonny Pokornej z dekoracj膮 w
postaci p艂askorze藕b i motywami ro艣linnymi. Po bokach, nad herbami Piccolominich,
znajduj膮 si臋 nisze uj臋te pilastrami, w kt贸rych znajduj膮 si臋 pos膮gi Micha艂a
Anio艂a: 艣w. Piotra (po lewej) i 艣w. Paw艂a.
W g贸rnej cz臋艣ci mamy dwa kolejne pos膮gi Micha艂a Anio艂a: 艣w. Augustyna (po lewej)
i 艣w. Grzegorza. Powy偶ej umieszczono wspomnian膮 rze藕b臋 艣w. Franciszka. Pod
koniec XVIII wieku w centralnej niszy attyki umieszczono figur臋 Madonny z
Dzieci膮tkiem pochodz膮c膮 z XIV w. Prawa nisza do dzisiaj pozostaje pusta.
Zaraz obok o艂tarza, po jego prawej stronie znajduje si臋 wej艣cie do kolejnej
atrakcji w katedrze, Biblioteki Piccolomini. Pomys艂odawc膮 jej budowy by艂 znany
ju偶 nam kardyna艂, Francesco Piccolomini Todeschini. Biblioteka mia艂a pomie艣ci膰
bardzo bogate zbiory biblioteczne zgromadzone przez jego wuja, papie偶a Piusa II.
W latach 1492-1502 przylegaj膮ca do katedry plebania zosta艂a przekszta艂cona w
pomieszczenie biblioteczne. M.in. powsta艂o ozdobione dwoma portalami wej艣cie do
biblioteki bezpo艣rednio z wn臋trza katedry. W 1502 roku kardyna艂 Piccolomini
zleca b臋d膮cemu w贸wczas u szczytu s艂awy Pinturicchio, malarzowi z Umbrii,
dekoracj臋 malarsk膮 biblioteki. Rok p贸藕niej kardyna艂 zostaje papie偶em, i wkr贸tce
umiera, co zatrzyma艂o prace malarskie. Dopiero w 1505 roku prace zosta艂y
wznowione i uko艅czone w 1507 roku. Jedynym dzie艂em malarskim powsta艂ym w czasie
przerwy w pracach by艂 fresk "Koronacja Piusa III" znajduj膮cy si臋 nad wej艣ciem do
biblioteki (zdj臋cie poni偶ej).
Je艣li do tej pory ogl膮daj膮c wn臋trze katedry mieli艣my wra偶enie panuj膮cego w niej
p贸艂mroku, to po wej艣ciu do biblioteki na pewno ono minie. Pierwsze, co si臋 rzuca
w oczy to niezwykle barwny i bogaty w dekoracje malarskie sufit biblioteki.
R贸wnie barwne i zaskakuj膮ce 偶yw膮 kolorystyk膮 jest dziesi臋膰 du偶ych fresk贸w
namalowanych na 艣cianach biblioteki. Ich tematem s膮 wybrane sceny z 偶ycia
papie偶a Piusa II. Zwraca uwag臋 niezwyk艂y realizm ukazanych postaci i ich
ubior贸w, czy to we wn臋trzach czy na zewn膮trz, po艣r贸d pejza偶y i miejskich
kompozycji. Ciekawym faktem jest obecno艣膰 w grupie praktykuj膮cych przy tym dziele
malarzy m艂odego Rafaela Santi. Nawet jest przypuszczenie, 偶e Pinturicchio
utrwali艂 jego posta膰 na fresku Kanonizacji 艣w. Katarzyny (pierwsza posta膰 na
dole, po lewej stronie).
Poni偶ej kilka wybranych fresk贸w. Po lewej Enea Silvio, jeszcze jako biskup
Sieny, ofiaruje Eleonor臋, c贸rk臋 kr贸la Portugalii cesarzowi Fryderykowi III. Po
prawej Enea Silvio otrzymuje kapelusz kardynalski.
Po lewej Pius II jako koronowany papie偶, wkracza do Watykanu. Po prawej Pius II
zwo艂uje sob贸r w Mantui.
Po lewej Pius II kanonizuje 艣w. Katarzyn臋 ze Sieny, po prawej Pius II przybywa
do Ankony, aby rozpocz膮膰 krucjat臋 przeciwko Turkom Osma艅skim.
Jeszcze dwa zbli偶enia, aby pokaza膰, jak precyzyjnie artysta odda艂 poszczeg贸lne
sceny. Poni偶ej ofiarowanie Eleonory Franciszkowi III.
A tutaj mamy posta膰 dwudziestosze艣cioletniego Enea Silvio (po prawej, w
niebieskiej szacie), kt贸ry towarzyszy kardyna艂om w czasie podr贸偶y na sob贸r w
Bazylei.
Mimo, 偶e biblioteka nigdy nie pe艂ni艂a roli, dla jakiej j膮 zbudowano, w gablotach
pod freskami znajdziemy kilkadziesi膮t starych, 艂aci艅skich manuskrypt贸w.
Nie s膮 to jakie艣 wybitne dzie艂a, ale zachwycaj膮 odwiedzaj膮cych pi臋knymi
inicja艂ami, kt贸re cz臋sto same ilustruj膮 jak膮艣 histori臋.
Je艣li my艣licie, 偶e pokaza艂em ju偶 wszystkie atrakcje siene艅skiej katedry, to pora
przedstawi膰 te, z kt贸rych najbardziej s艂ynie. Najpierw jednak zapraszam Was
kilka pi臋ter wy偶ej, by艣cie mogli spojrze膰 na pod艂og臋 艣wi膮tyni z pewnej
wysoko艣ci.
Posadzka katedry w Sienie jest jednym z najwi臋kszych i najcenniejszych
przyk艂ad贸w wykorzystania inkrustacji marmurowych do cel贸w zar贸wno u偶ytkowych,
jak i dekoracyjnych. Powstawa艂a przez ponad sze艣膰 wiek贸w, od XIV do XIX wieku.
Podobnie jak w przypadku samego budynku katedry, jej posadzka jest
nierozerwalnie zwi膮zana z histori膮 miasta i jego sztuk膮. Z tego powodu przez
wieki siene艅czycy nie szcz臋dzili 艣rodk贸w najpierw na jej stworzenie, a nast臋pnie
na jej konserwacj臋. Sk艂ada si臋 z ponad sze艣膰dziesi臋ciu scen. Mieli艣my to
szcz臋艣cie, 偶e z powodu bliskiego terminu palio wi臋kszo艣膰 mozaik by艂a ju偶
ods艂oni臋ta. Zwykle s膮 przykryte matami i tylko dwa razy w roku mo偶na je ogl膮da膰
w ca艂o艣ci: od ko艅ca czerwca do ko艅ca lipca i od ko艅ca sierpnia do ko艅ca
pa藕dziernika.
Zdj臋cie z internetu
Tematyka mozaik jest r贸偶norodna, ale wi臋kszo艣膰 odnosi sie do epizod贸w z Pisma
艢wi臋tego, g艂贸wnie Starego Testamentu. Autorami poszczeg贸lnych scen byli
najwi臋ksi siene艅scy arty艣ci, spo艣r贸d kt贸rych na pewno nale偶y wymieni膰 Domenico
Beccafumi, autora 35 mozaik. Poni偶ej kilka zdj臋膰 ukazuj膮cych fragmenty mozaik.
Niekt贸re z nich sa tak du偶e, 偶e z poziomu pod艂ogi nie spos贸b pokaza膰 je w
ca艂o艣ci.
"Alegoria Fortuny i M膮dro艣ci". Fragment sceny ukazuj膮cy grup臋 m臋drc贸w
zmierzaj膮cych strom膮 艣cie偶k膮 usian膮 kamieniami, ma艂ymi ro艣linami i zwierz臋tami
(symbolami wyst臋pk贸w ) na szczyt wzg贸rza, gdzie siedzi M膮dro艣膰.
"Eliasz przepowiada 艣mier膰 Achaba". Kr贸l Achab przyst臋puje do wojny
i odnosi pewne zwyci臋stwa. Pope艂nia jednak powa偶n膮 zbrodni臋, zabijaj膮c Nachaba,
cz艂owieka, kt贸ry mia艂 winnic臋 w pobli偶u swojego pa艂acu, aby j膮 uzurpowa膰. Na co
Eliasz przepowiada rych艂膮 艣mier膰: scena przedstawia kr贸la padaj膮cego do st贸p
proroka (1 Krl 21, 21-22).
"艢mier膰 Absaloma". Scena ukazuje kar臋 Absaloma, zbuntowanego syna
Dawida, kt贸ry uciekaj膮c zapl膮ta艂 si臋 w艂osami w ga艂臋ziach drzewa, gdzie zosta艂
znaleziony i zabity przez 偶o艂nierzy jego ojca.
"Alegoria Fortuny i M膮dro艣ci". Tym razem pokazana jest Fortuna,
kt贸ra jedn膮 stop膮 stoi na kuli (symbol niesta艂o艣ci) i trzyma r贸g obfito艣ci oraz
偶agiel nabrzmia艂y wiatrem. (symbol sukcesu).
Podziwiaj膮c kolejne mozaiki dotarli艣my do drzwi katedry, by j膮 w
ko艅cu opu艣ci膰. Jeszcze chwil臋 spacerujemy wok贸艂 艣wi膮tyni. Na jednym z plac贸w
znajduje si臋 kolumna z postaci膮 wilczycy oraz Seniusa i Aschiusa, wspomnianych
wcze艣niej mitycznych za艂o偶ycieli Sieny.
Z Placu katedralnego w膮skimi ulicami udajemy si臋 teraz w kierunku g艂贸wnego placu
miasta, Piazza del Campo.
Ju偶 po kilku minutach mo偶emy go zobaczy膰 w ca艂ej okaza艂o艣ci. Plac ma niezwyk艂y
kszta艂t wkl臋s艂ej muszli. Jeszcze za rz膮d贸w Rady Dziewi臋ciu zosta艂 podzielony
promieni艣cie na 9 cz臋艣ci. Od samego pocz膮tku istnienia plac stanowi艂 centrum
偶ycia miasta. Tu odbywa艂y si臋 egzekucje, walki byk贸w, mecze bokserskie i s艂ynne
Palio. Tutaj te偶 znajduje si臋 Palazzo Publico pe艂ni膮cy rol臋 siene艅skiego
ratusza. Obecnie wybrukowany czerwon膮 ceg艂膮 plac stanowi ulubione miejsce
spotka艅 mieszka艅c贸w miasta. Pod wiecz贸r, gdy s艂o艅ce schowa si臋 za okalaj膮cymi go
budynkami mo偶emy spotka膰 liczne grupki turyst贸w czy te偶 lokalnej m艂odzie偶y
le偶膮cej bezpo艣rednio na rozgrzanej powierzchni placu.
W p贸艂nocnej, najwy偶szej po艂o偶onej cz臋艣ci placu Campo znajduje si臋 Fonte Gaia
(Fontanna Rado艣ci).
Nazwa fontanny nawi膮zuje do og贸lnej rado艣ci z jak膮 mieszka艅cy miasta j膮
przywitali po wybudowaniu w 1346 r. Woda zasilaj膮ca fontann臋 by艂a sprowadzana z
okolicznych wzg贸rz systemem akwedukt贸w, tuneli i kana艂贸w z odleg艂o艣ci ok. 30
kilometr贸w. Marmurow膮 dekoracj臋 rze藕biarsk膮 wykona艂 Jacopo della Quercia w
latach 1409-1419. W 1859 roku zdecydowano si臋 zast膮pi膰 rze藕by Jacopo ich kopi膮
wykonan膮 z bardziej wytrzyma艂ego marmuru z Carrary przez siene艅skiego rze藕biarza
Tito Sarrocchiego.
Kompozycja rze藕biarska sk艂ada si臋 z centralnie umieszczonej postaci Matki
Boskiej z Dzieci膮tkiem w otoczeniu Anio艂贸w oraz r贸偶nych wyobra偶e艅 Cn贸t.
Stoj膮c obok fontanny mamy doskona艂y widok na Palazzo Publico. Budynek zosta艂
zaprojektowany 1282 roku ale zbudowany w przybli偶eniu w latach 1297-1310 przez
Rz膮d Dziewi臋ciu Republiki Sieny jako jego siedzib臋 g艂贸wn膮. I wci膮偶 pe艂ni t臋 rol臋
b臋d膮c obecnie miejscem urz臋dowania w艂adz miejskich Sieny. Dolna kondygnacja
zosta艂a zbudowana z kamienia, powy偶ej u偶yto ceg艂y. Poza sprawowaniem funkcji
administracyjnych we wn臋trzach pa艂acu znajduje si臋 bogate w zbiory i cenne
freski Muzeum Miasta Sieny (Museo Civico). Do budynku przylega wysoka na 102 m
wie偶a Mangia (Torre del Mangia). Jest 艣wietnym punktem widokowym, ale
odpu艣cili艣my sobie pokonanie oko艂o czterystu schod贸w tego upalnego dnia i to
prawie w samo po艂udnie.
Za to ch臋tnie schronili艣my si臋 pod zacienionymi arkadami
wewn臋trznego dziedzi艅ca pa艂acu. Spojrzenie w g贸r臋 tylko utwierdzi艂o nas w
postanowieniu, 偶e lepiej nam b臋dzie tutaj, na dole.
Od strony placu Campo do wie偶y przylega kwadratowa Kaplica Piazza.
Zosta艂a zbudowana w 1352 roku jako podzi臋kowanie Maryi Dziewicy za oddalenie
czarnej zarazy, kt贸ra nawiedzi艂a miasto w 1348 roku. Zdobi膮ce j膮 rze藕by zosta艂y
wykonane pod koniec XIV w.
Spaceruj膮c wok贸艂 placu Campo i wychodz膮cych z niego ulic trafili艣my na Loggia
della Mercanzia, miejsce dawnej lo偶y kupieckiej miasta Siena. Bydynek s艂u偶y艂
jako wczesne miejsce handlu, kt贸re p贸藕niej rozwin臋艂o si臋 r贸wnie偶 na s膮siednie
ulice daj膮c pocz膮tek dzielnicy handlowej w mie艣cie .Zosta艂 zaprojektowany przez
Sano di Matteo i zbudowany w latach 1417-1444. 艁膮czy styl siene艅skiego gotyku i
renesansu z pi臋knymi rze藕bami na fasadzie i freskami we wn臋trzu.
Loggia della Mercanzia ma trzy 艂uki z bogato zdobionymi filarami. Pos膮gi na
filarach przedstawiaj膮 艣w. Piotra, 艣w. Paw艂a autorstwa rze藕biarza Vecchietty
oraz trzech 艣wi臋tych patron贸w Sieny, 艣w. Savino, 艣w. Ansano i 艣. Vittore,
autorstwa Ferdinando Fuga.
Kolejne interesuj膮ce miejsce, kt贸re znale藕li艣my to budynek Akademii Muzycznej,
dawny Palazzo Chigi Saracini.
Pocz膮tki budynku si臋gaj膮 XII w, ale przez kolejne stulecia by艂 on rozbudowany.
Obecnie opr贸cz Akademii Muzycznej z pi臋kn膮 rokokow膮 sal膮 muzyczn膮, w budynku
znajduje si臋 r贸wnie偶 bogata w zbiory galeria sztuki.
Polecam zajrze膰 na dziedziniec pa艂acu z ciekaw膮, staro偶ytn膮 studni膮 i 艂adnymi
arkadami, kt贸rych sklepienie ozdobiono freskami. Przy okazji zn贸w mogli艣my
chwil臋 odpocz膮膰 od pal膮cego s艂o艅ca.
Palazzo Chigi Saracini by艂o ostatnim miejscem, kt贸remu po艣wi臋cili艣my wi臋cej
czasu w czasie zwiedzania Sieny. Przyznam, 偶e miasto nas oczarowa艂o i polecam je
ka偶demu, kto zawita do W艂och, zw艂aszcza Toskanii. Po tym, co zobaczy艂em, g艂贸wnie
podczas zwiedzania katedry i spaceru po fantastycznie zachowanej star贸wce, gdzie
mo偶na odnie艣膰 wra偶enie, 偶e dalej trwa 艣redniowiecze, uzna艂em, 偶e to w艂a艣nie
Siena zas艂uguje na miano najciekawszego miasta Toskanii, czym zdetronizowa艂o
Florencj臋, mojego dotychczasowego faworyta. A jak Wy uwa偶acie ?
Lokalizacja miasta.
艣roda, 18 stycznia 2023
Siena
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
We W艂oszech by艂am w 2002 r. Po 20 latach pami臋tam doskonale, jakie makabryczne wra偶enie wywar艂a na mnie g艂owa 艣w. Katarzyny. Mia艂am wra偶enie, 偶e na mnie patrzy. Nie wiem dlaczego, ale wydawa艂o mi si臋, 偶e ona wisi na bocznej 艣cianie, a nie w kaplicy, ale mo偶e to tylko mroki pami臋ci. Z katedry pami臋tam jedynie zwyk艂e kartony na pod艂odze, zas艂aniaj膮ce mozaiki pod艂ogowe. Dlatego bardzo dzi臋kuj臋 za tak szczeg贸艂owy opis obu 艣wi膮ty艅. Mi艂o by艂o sobie powspomina膰. Siena mnie urzek艂a, cho膰 nie za艂apa艂am si臋 na pokaz wy艣cigu kontrad na Piaza del Campo. Ale by艂o mi w niej zwyczajnie dobrze, cho膰 w lipcu panowa艂 upa艂 daj膮cy si臋 we znaki. Pozdrawiam serdecznie, ciao ;)
OdpowiedzUsu艅Mam zdj臋cie ze zbli偶eniem g艂owy 艣w. Katarzyny, ale nie odwa偶y艂em si臋 go zamie艣ci膰. My艣l臋, 偶e Twoje odczucia nie by艂y wyj膮tkowe i ka偶dy, kto zobaczy jej g艂ow臋 w kaplicy prze偶ywa to podobnie.
Usu艅Siena letni膮 por膮 to faktycznie wyzwanie dla zwiedzaj膮cych z uwagi na panuj膮ce tam upa艂y. By艂 czas, gdy tylko w wakacje mogli艣my realizowa膰 takie d艂u偶sze wycieczki. Teraz pewnie wybraliby艣my inny termin.
Pozdrawiam serdecznie :)
A swoj膮 drog膮, to 艣wi臋ci dawni mieli kiepski 偶ywot po swojej 艣mierci. Zamiast le偶e膰 sobie spokojnie, to zostali po膰wiartowani, a ich cz艂onki wo偶one by艂y po ca艂ym 艣wiecie. Tu g艂owa, tam palec, gdzie indziej kawa艂ek p艂uca, w艂osy... A oni pewnie chcieli sobie tylko odpocz膮膰 ;)
Usu艅Niestety w obecnych czasach to dzia艂a podobnie, chocia偶 na du偶o mniejsz膮 skal臋, bo 艣wi臋tych si臋 wi臋cej zrobi艂o ;) I chyba ju偶 na jakie艣 wi臋ksze cz臋艣ci cia艂a jako relikwie sobie nie mog膮 pozwoli膰, bo by to wywo艂a艂o zbyt du偶e kontrowersje.
Usu艅wkraj, zdj臋cia pi臋kne. Do tego ciekawe opisy. Dzi臋ki, przypomnia艂e艣 mi moje zwiedzanie :)
W Jaros艂awiu u dominikan贸w, w bocznej kaplicy jest ca艂y o艂tarz relikwii, mo偶na tam znale藕膰 cz臋艣ci cia艂a r贸偶nych 艣wi臋tych, a tak偶e ca艂y szkielet 艣w. Teofila. Pami臋tacie Sanderusa z Krzy偶ak贸w i jego kupczenie relikwiami ... kopytko osio艂ka, na kt贸rym 艣w.rodzina ucieka艂a z Egiptu, szczebel z drabiny, kt贸ra 艣ni艂a si臋 Jakubowi, troch臋 rdzy z kluczy 艣w. Piotra i inne:-) nie chc臋 my艣le膰, jak pozyskano relikwie J.Paw艂a II ....
Usu艅No to si臋 ciekawa dyskusja wywi膮za艂a. Nale偶y zauwa偶y膰, 偶e tylko relikwie zatwierdzone przez papie偶y mog膮 by膰 uznane za autentyczne. Podczas moich wycieczek cz臋sto spotykam si臋 z relikwiami, ale brak jest informacji, kto i kiedy je uzna艂 za prawdziwe. Jak je wi臋c traktowa膰 ?
Usu艅:)
C贸偶 za niezwyk艂e bogactwo sztuki sakralnej, a偶 trudno w kr贸tkim komentarzu wyrazi膰 sw贸j zachwyt nad geniuszem i niczym nieskrepowan膮 wyobra藕ni膮 ludzk膮. Ani w Sienie, ani we Florencji nie by艂am, znam te miasta tylko z wielu publikacji, mi臋dzy innymi tych blogowych. 艢wietne kadry zdj臋ciowe - bogate w tre艣膰... Mo偶e jeszcze kiedy艣 uda mi si臋 zobaczy膰 te miejsca.
OdpowiedzUsu艅Dzi臋ki za przybli偶enie "偶ywota" Katarzyny Siene艅skiej. Nie wiele o niej wiedzia艂am. Moj膮 wybran膮 przeze mnie patronk膮 jest jej imienniczka Katarzyna Aleksandryjska. Wyobra偶enia obu cz臋sto spotykane s膮 w 艣wi膮tyniach.
Po raz pierwszy spotka艂am si臋 z takim wyobra偶eniem 艣wi臋tej Magdaleny Berniniego.
Szczeg贸艂贸w ca艂e mn贸stwo, do ka偶dego zdj臋cia mo偶na zrobi膰 oddzielny wpis na blogu.
Pracy i czasu w napisanie tego posta w艂o偶y艂e艣 du偶o.
Pozdrawiam serdecznie :) :) :)
Od naszej wizyty w Sienie up艂yn臋艂o ju偶 troch臋 czasu. Pisanie tego posta wyzwoli艂o mn贸stwo wspomnie艅, a szukanie informacji o tym, co jest na zdj臋ciach sprawi艂o, 偶e czu艂em si臋, jakbym ponownie to wszystko ogl膮da艂. Ty najlepiej wiesz, ile czasu mo偶e zaj膮膰 taka praca przy po艣cie, na szcz臋艣cie daje ona wiele satysfakcji.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Och jak mi艂o by艂o wr贸ci膰 do Sieny z Tob膮 :)
OdpowiedzUsu艅Pierwszy raz by艂am w tym cudownym mie艣cie 10 lat temu. Uwielbiam to miasto i by艂am tu dwukrotnie. Chcia艂abym kiedy艣 tutaj wr贸ci膰. Ciep艂e barwy budynk贸w sk膮pane w z艂otym s艂o艅cu, pl膮tanina w膮skich uliczek, miliony detali przykuwaj膮cych wzrok. Tak patrz臋 na zdj臋cia i wiem z kt贸rego miejsca je w wi臋kszo艣ci robi艂e艣-niesamowite wra偶enie- bardzo Ci dzi臋kuj臋.
Serdecznie pozdrawiam:)
艢wietnie odda艂a艣 klimat, jaki panowa艂 podczas zwiedzania Sieny. Nie ukrywam, 偶e te偶 chcemy kiedy艣 jeszcze odwiedzi膰 to miasto, chocia偶by po to, by zobaczy膰 jej muzea. O niekt贸rych wspomnia艂em w po艣cie.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Niesamowity przepych i bogactwo we wn臋trzach. Wspania艂e wn臋trza, nie spos贸b ogarn膮膰 ile tam pi臋knych dzie艂. Ja jednak bardziej zaciekawi艂am si臋 tymi w膮skimi uliczkami. pi臋kne zdj臋cie zabudowy Sieny z g贸ruj膮c膮 艢wi膮tyni膮. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsu艅Ka偶dy ma swoje predyspozycje i ogl膮da to, co lubi najbardziej. Istotne w przypadku Seny jest to, 偶e tutaj jest w czym wybiera膰, by pobyt w tym mie艣cie zaliczy膰 do tych najbardziej udanych.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Kiedy zobaczy艂am tytu艂 wpisu, od razu skojarzy艂o mi si臋 ze "sien膮 palon膮" :-) Tyle tu wspania艂o艣ci architektonicznych i historycznych, 偶e nie spos贸b odnie艣膰 si臋 do ka偶dej, pozostaje tylko podziwia膰 po wielokro膰, bo za pierwszym razem oko wszystkiego nie wychwyci; wyj膮tkowe miasto. Jak偶e trafne s艂owa o Ko艣ciele sprzed tylu wiek贸w, czyli nic si臋 nie zmieni艂o. Dzi臋ki za przewspania艂膮 wycieczk臋; pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsu艅Napisa艂a艣 "siena palona". Ja u偶y艂em pisowni "sjena palona". Jak jest poprawnie, trudno okre艣li膰, bo nawet autorytety maj膮 r贸偶ne zdanie. Przyj膮艂em pisowni臋 ze SJP. Specjalnie da艂em ten fragment o Ko艣ciele. To z czym mamy dzisiaj do czynienia jest tylko bardziej upublicznione, natomiast schemat post臋powania si臋 nie zmienia od lat.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Wspania艂e zdj臋cia i ciekawa opowie艣膰! Niestety Toskania wci膮偶 cierpliwie czeka na mej podr贸偶niczej li艣cie marze艅, zatem kiedy艣 si臋 dowiem, kt贸re z tych miast oczaruje mnie mocniej ;-)) A p贸ki co, z ogromn膮 przyjemno艣ci膮 przeczyta艂am Twoj膮 wspania艂膮 relacj臋, "spaceruj膮c" po uliczkach i placach Sieny oraz odwiedzaj膮c wn臋trza 艣wi膮ty艅.
OdpowiedzUsu艅Pozdrawiam weekendowo!
Anita
Toskania, jak i ca艂e W艂ochy to dla mnie jedno wielkie muzeum. Gdy mija d艂u偶szy czas od ostatniego pobytu, to zaczynam my艣le膰 o kolejnym wyje藕dzie. Ta my艣l nasila si臋 , gdy znajduj臋 np. w internecie miejsce, kt贸re zaraz chcia艂bym zobaczy膰. Zwykle od tego momentu do wyjazdu mija nie wi臋cej ni偶 rok. Pisz臋 o tym dlatego, by艣 nie odk艂ada艂a wyjazdu w niesko艅czono艣膰, bo przys艂oni膮 go inne cele, a ten niezrealizowany przestanie by膰 ju偶 taki wa偶ny.
Usu艅Pozdrawiam ciep艂o, mi艂ego weekendu :)
W Sienie nie by艂am, ale podzielam Tw贸j entuzjazm! Jeszcze przed ko艅cem wpisu wiedzia艂am, 偶e to Twoje ulubione w艂oskie miasto, bo po艣wi臋ci艂e艣 mu du偶o miejsca. A ja z ogromn膮 przyjemno艣ci膮 post przestudiowa艂am, bowiem nie wystarczy go przeczyta膰, tyle w nim wspania艂ych budowli, informacji i ciekawostek. W艂ochy maj膮 cudn膮 architektur臋 i histori臋. Do tego co ju偶 we W艂oszech znam doda艂e艣 kolejn膮 pere艂k臋. Super wpis!!!
OdpowiedzUsu艅Pi臋knego tygodnia, pozdrawiam:)))
Faktycznie, im d艂u偶ej spacerowa艂em po Sienie, tym bardziej by艂em ni膮 oczarowany. Jedyne, czego 偶a艂owa艂em to to, 偶e tak szybko sko艅czy艂 nam si臋 czas przeznaczony na zwiedzanie. Kilka godzin w tym mie艣cie to zdecydowanie za ma艂o i zmusza do dokonywania wybor贸w, co ogl膮damy dok艂adnie, a co tylko przelotnie.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Ogl膮daj膮c zdj臋cia dzie艂 sztuki mo偶na d艂u偶ej zaduma膰 si臋 nad ich wspania艂o艣ci膮. ogl膮daj膮c w naturze czuj臋 podnios艂o艣膰 chwili, p贸藕niej wpatruj膮c si臋 w obraz widz臋 szczeg贸艂y, analizuj臋. W艂oskie miasta s膮 niesamowite w bogactwie architektury. Fasada katedry w Sienie jest pi臋kna a wn臋trze jeszcze bardziej. 艢wietnie to pokaza艂a艣.
OdpowiedzUsu艅Katedr臋, zw艂aszcza jej wn臋trze, nazwa艂bym wisienk膮 na torcie, w czasie zwiedzania Sieny. To prawda, wi臋kszo艣膰 szczeg贸艂贸w jej bogatego wn臋trza, obraz贸w czy rze藕b dostrzegam dopiero po powrocie przed ekranem monitora. Dlatego zwykle robi臋 du偶o uj臋膰 w czasie zwiedzania. Ogl膮danie ich potem, w zaciszu domowym, to prawdziwa uczta duchowa.
Usu艅Pozdrawiam :)
Nie wiem czy dla os贸b mieszkaj膮cych z dala od s艂onecznej Italii - wystarczy czasu, aby pozna膰 te wszystkie zachwycaj膮ce miejsca. Sienna zachwyca, a Ty doskonale to pokaza艂e艣. Trudno mi wybra膰 jedn膮 czy cho膰by trzy rzeczy, kt贸re spodoba艂y mi si臋 najbardziej... Tak du偶o pi臋kna, idealnych proporcji, misternego detalu, historycznych znacze艅.... Gdy zestawie cho膰by pomniejszy zabytek jak Loggia della Mercanzia z budowanym w W-wie Muzeum Sztuki Wsp贸艂czesnej - to zastanawiam si臋 na kim- szary, minimalistyczny klocek - mo偶e zrobi膰 wra偶enie.
OdpowiedzUsu艅Nie rozumiem wsp贸艂czesnej sztuki, wi臋c pewnie na mnie bry艂a tego Muzeum w Warszawie nie zrobi wra偶enia. B臋d膮c w Szczecinie zaw臋drowali艣my pod budynek Filharmonii, kt贸ry zdoby艂 wiele nagr贸d na konkursach architektonicznych. Mnie jednak nie zachwyci艂. Masz racj臋 w przypadku Sieny trudno wskaza膰 jedno miejsce to naj. To miasto trzeba odbiera膰 jako ca艂o艣膰, unikat, miasto niezwyk艂e.
Usu艅Pozdrawiam :)
Przepi臋kne zdj臋cia! Chocia偶 w Sienie nie by艂am to dok艂adnie tak wygl膮da to miasto w moich wyobra偶eniach - jako pi臋kne, zachwycaj膮ce architektonicznie, sk膮pane w s艂o艅cu miasto. Plac Campo znam z kilku film贸w, jest charakterystyczny, wielk膮 fank膮 Sieny jest Magda Umer i cz臋sto dzieli si臋 w internecie kadrami z tamt膮d.
OdpowiedzUsu艅Jestem zachwycona Twoimi zdj臋ciami, zw艂aszcza tymi, na kt贸rych przyci膮gasz nasz膮 uwag臋 przepi臋knymi architektonicznymi detalami. W og贸le si臋 nie dziwi臋, 偶e Siena skrad艂a Twoje serca.
Pozdrawiam przeserdecznie, rado艣nie i niedzielnie.
Siena to miasto, gdzie rzeczywisto艣膰 jest jeszcze bardziej zachwycaj膮ca, ni偶 mo偶na to sobie wyobrazi膰. Zdj臋cia owszem pokazuj膮 ca艂e jej pi臋kno, ale nie oddaj膮 do ko艅ca klimatu, jaki tam panuje. Ja zawsze zach臋cam do odwiedzenia pokazywanych miejsc, chocia偶 wiem, 偶e nie zawsze jest to 艂atwe do zrealizowania.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Nie by艂am tam i pewnie ju偶 nie b臋d臋. Patrz膮c na ceny lot贸w, w og贸le ci臋偶ko b臋dzie gdzie艣 si臋 wybra膰...
OdpowiedzUsu艅Smutna refleksja, mam nadziej臋, 偶e jednak uda Ci si臋 kiedy艣 zobaczy膰 to miasto.
Usu艅Pozdrawiam :)
R贸wnie偶 by艂am w Sienie. U mojej imienniczki :-)
OdpowiedzUsu艅I jak wspominasz ten pobyt ?
Usu艅:)
Jak ca艂y pobyt we W艂oszech - cudownie!
Usu艅Tak w艂a艣nie my艣la艂em.
Usu艅:)
No i m贸j komentarz wyl膮dowa艂 w spamie.
OdpowiedzUsu艅W艂a艣nie powr贸ci艂:)
Usu艅Z wszystkich toska艅skich miast, to Siena i Luka najbardziej mi si臋 podoba艂y. Nie by艂o w nich tylu turyst贸w ile jest we Florencji.
OdpowiedzUsu艅Pozdrawiam:)*
W tej kwestii mamy zbli偶on膮 opini臋. Oba miasta to pere艂ki warte zobaczenia i faktycznie ludzi du偶o mniej ni偶 we Florencji.
Usu艅Pozdrawiam :)
Bardzo dzi臋kuj臋 za przepi臋kn膮 wycieczk臋 i niezwykle ciekaw膮 architektur臋. Jak wynika z pokazanych scen malarstwa i rze藕by, to arty艣ci maj膮 niezwykle bujn膮 i ciekaw膮 wyobra藕nie czyni膮c podobie艅stwa i scenki zupe艂nie odbiegaj膮ce od opis贸w biblijnych czy kronik spisanych cho膰by przez Flawiusza. Niemniej kunszt sztuki pokazany na zdj臋ciach wprawia w zachwyt. Serdecznie pozdrawiam :)
OdpowiedzUsu艅To prawda, jeden zachwyt przechodzi w kolejny. Mi艂o mi, 偶e ten post tak Ci si臋 spodoba艂. Co do tematyki pokazanych dzie艂 jest ona bardzo r贸偶norodna i nie wszystko dotyczy biblijnych opis贸w.. No, ale jak kto艣 wy艂o偶y艂 ci臋偶kie pieni膮dze na budow臋 i wystr贸j, to raczej nie dziwi, 偶e sporo prywaty znajdziemy zwiedzaj膮c wn臋trza siene艅skich budowli.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)
Wspania艂a wycieczka. Katedra powala na kolana. W og贸le tyle ciekawych zabytk贸w. Bardzo szczeg贸艂owo wszystko opisa艂e艣. Pi臋kne kadry.
OdpowiedzUsu艅Przera偶a mnie jednak, 偶e w wielu 艣wi膮tyniach znajduj膮 si臋 relikwie - cz臋艣ci cia艂a danego 艣wi臋tego. Brrr... To jest jak horror. Rozumiem ewentualnie fragment jakie艣 sukni, szaty, etc. Podzielam zdanie Du艣ki i innych na ten temat.
Moc serdeczno艣ci posy艂am.
Katedra na pewno stanowi jeden z najciekawszych ko艣cio艂贸w, kt贸re dane mi by艂o zobaczy膰 i faktycznie, mo偶na powiedzie膰, 偶e powala na kolana. No i nie ma w niej relikwii, a przynajmniej nie uda艂o mi si臋 ich wypatrzy膰 w ca艂ym tym bogactwie jej wn臋trza.
Usu艅Pozdrawiam serdecznie :)