poniedziałek, 25 lipca 2022

Motovun

Kilka miesięcy temu pisałem na blogu, że w centralnej części chorwackiego półwyspu Istria znajduje się wiele miejscowości położonych na wierzchołkach znajdujących się tam wzniesień. Dzisiaj chciałbym przybliżyć sylwetkę miasteczka Motovun, chyba najbardziej malowniczej z tych miejscowości, o czym możemy się przekonać oglądając jej widok na zdjęciu poniżej.



Motovun to stara miejscowość pamiętająca czasy Rzymian, którzy na wzgórzu założyli spory obóz wojskowy. Największy jej rozwój nastąpił po 1278 rok, gdy została zdobyta przez Wenecjan i była pod ich panowaniem aż do końca XVIII wieku. Następnie przeszła pod panowanie Austro-Węgier, a po ich rozpadzie przypadła Królestwu Włoch. Po II Wojnie Światowej miasteczko zostało przyłączone do Jugosławii.

Zanim zaczniemy zwiedzać Motovun, musimy odbyć około 30 minutowy spacer z parkingu położonego w dość sporej odległości od miasta. Zwykle parkujemy przy cmentarzach, gdzie jeszcze nikt nie wpadł na pomysł pobierania opłat. Tak nam się udawało we wszystkich większych miastach na Istrii, ale w przypadku Motovun tego dnia służby miejskie blokowały wjazd do centrum i kierowały na odległy parking. Spacer miał jedna zaletę. Mogliśmy do woli delektować się widokiem miasta położonego na wzgórzu, które stopniowo było widać coraz dokładniej.



Spacer kończymy dość stromym podejściem.



W końcu dochodzimy do jednej z bram prowadzących w obręb miasta, które przez dość długi czas pełniło też funkcję fortu. Sporo fragmentów jego murów pozostało do naszych czasów.



Po przekroczeniu bramy dalej idziemy stromą, brukowaną ulicą do najwyższego punktu miasta.



Mijamy stare, wiekowe domy, stylem przypominające budynki włoskie. Ale tego należało się spodziewać znając historię Motovun.



Tak dochodzimy do centralnej części miasta. Jeszcze tylko przejdziemy widoczną bramą z zachowana sylwetką lwa weneckiego,



by znaleźć się na głównym placu miasta, Andrea Antico z kościołem św. Stefana i kamienną dzwonnicą z XIII wieku.



Będąc na placu Andrea Antico można widocznym po lewej stronie przejściem wejść na zachowany fragment murów miejskich z XIII i XIV w. Wejście jest płatne, ale warto odbyć taki spacer dla pięknych widoków na okolicę Motovun.



My zdecydowaliśmy się na inny sposób zobaczenia tych widoków. Mozolne wejście na 27 metrową wieżę dzwonnicy.



Z wieży rozciąga się ładny widok na Las Motovun i dolinę rzeki Mirna. Poniżej wspomniany, płatny odcinek murów miejskich.



Delikatny wiaterek przyjemnie nas chłodził. Dłuższą chwilę spędziliśmy na wieży podziwiając okoliczne tereny i samo miasto.









Po zejściu z wieży zaglądamy jeszcze do wnętrza kościoła. Kościół św. Stefana powstał w latach 1580-1614, a swój obecny kształt uzyskał pod koniec XVIII wieku. Ze względu na manierystyczne elementy fasady uznano, że powstał według projektów słynnego weneckiego architekta Andrei Palladio.



Ładny plafon na stropie nawy głównej.



Ołtarz główny.



Jeden z ołtarzy bocznych.



Po wyjściu z kościoła udajemy się na położony nieco niżej plac Josefa Ressela. Znajduje się przy nim stara, pochodząca z 1331 roku loggia z elementami późniejszego wystroju renesansowego. Stanowi również świetny punkt widokowy na okolicę.



Po drugiej stronie tego placu znajduje się dawna brama główna prowadząca do Motovun.



Za nią znajduje się malownicza uliczka, którą dojdziemy do bramy, od której zaczęliśmy zwiedzanie miasta.



Mijamy wiele urokliwych kamieniczek. Mam wrażenie, że tak samo wyglądałby pobyt w tym mieście sto, czy dwieście lat temu.



Idziemy wciąż w dół starą, brukowaną ulicą, pamiętającą pewnie jeszcze czasy średniowiecza. Okna z okiennicami sprawiają, że czujemy się jak we Włoszech, a nie w Chorwacji.



W pewnej chwili smakowite zapachy podrażniają nasze zmysły, tym bardziej, że właśnie trwa pora obiadowa. Zachęceni reklamą pytamy o wolny stolik. Okazało się, że musimy poczekać około 10 minut.



Wkrótce wyjaśnia się, dlaczego brak miejsca. Restauracja serwuje posiłki na tarasie, z którego rozpościera się wspaniały widok na położoną w dole dolinę rzeki Mirna. Niech Was nie zmyli to, że na zdjęciu nie widać ludzi. Zwykle nie robię zdjęć osobom spożywającym posiłki. Taras był pełen gości, a zdjęcie pochodzi ze strony domowej restauracji.



Specjalnością tej restauracji były różne dania przyrządzone z dodatkiem trufli. Nie specjalnie je lubię, a i tak kilka małych kawałów znalazło się w sosie dodanym do zamówionej potrawy. Skąd tutaj trufle ? Otóż okolice Motovun należą do najbardziej urodzajnych rejonów w Chorwacji, gdzie można znaleźć te grzyby. Stąd spacerując po mieście spotkamy wiele miejsc, gdzie można kupić tak trufle, jak i ich przetwory.

Restauracja była jednym z ostatnich zabudowań Motovun. Powoli zbliżamy się do drogi, która zaprowadzi nas na parking.



Ostatnie spojrzenie na kościół NMP z charakterystyczną wieżą i rozpoczynamy spacer powrotny do samochodu.



Każda luka pomiędzy drzewami jest okazją, by jeszcze raz spojrzeć na to jakże klimatyczne miasteczko.



Jednak nic nie przebija widoku Motovun z okolicznych wzniesień.



Jest co wspominać, bardzo polecam wizytę w Motovun. Mam nadzieję, że spodobał się Wam pokazany wirtualnie spacer po tej miejscowości.

Lokalizacja.

23 komentarze :

  1. Szalenie mi się podoba! Wszystko z wyjątkiem tego sosu z truflami bo podobnie jak Ty nie bardzo je lubię ale w sumie jadłam tylko raz :). Pięknie wygląda Motovun usytuowany na wzgórzu i otulony zielenią, centrum to plątanina klimatycznych uliczek a ja bardzo lubię takie spacery gdzie na każdym kroku czeka na nas klimatyczny domek, okiennice, małe balkony i kawiarenki z klimatem a decyzję o tym, w którą stronę skręcić podejmuje się spontanicznie. No i jeszcze widoki z wieży, cudo! Motovun jest jak najbardziej w moim guście.
    Przesyłam ogrom pozdrowień, fajnego wtorku.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pewnie byś się tam czuła, jak ryba w wodzie. Miasteczko zachwyca tymi wszystkimi szczegółami, które wymieniłaś. A i kawiarenek nie brakuje, kawa w takim miejscu ma szczególny smak.
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
  2. Motovun to kolejna perełka warta zobaczenia. Jestem nią oczarowana. Jest maleńka, i bardzo zadbana. Naprawdę prześliczne średniowieczne miasteczko z kamiennymi domami, i na dodatek otoczone murami. Bardzo piękna lokalizacja na wzgórzu i zapierający dech w piersiach widok. Przypomina mi prowansalskie Gordes oraz Roussillon. Trufli nie jadłam ale raz kupiłam olej truflowy. Niezbyt nam smakował. Wolę styryjski olej z pestek dyni.
    Przesyłam Ci moc serdeczności:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie wszystko, co chwalą, musi nam smakować. A może trzeba więcej prób, by polubić te specjały ? Na pewno jednak warto odwiedzać takie miejsca dla ich szczególnego klimatu.
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
  3. Malownicze miasteczko. Przypomina mi włoskie miasteczka usytuowane na wzgórzach, takie jak chociażby Pietrelcina. Motovun ze średniowiecznymi murami, stromymi, wąskimi uliczkami i kamiennymi budowlami robi wrażenie.
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miałem przyjemność zobaczyć kilka takich miejscowości usytuowanych na szczytach wzniesień. Zdumiewające, że wystarczy przejechać 30 km od obleganych miejscowości nadmorskich, by zobaczyć takie perełki. Mają faktycznie włoski klimat, wszak wiele lat należały do Włoch. Polecam bardzo wyjazd na Istrię, zaskoczy Cię pięknymi krajobrazami i ciekawymi miejscami.
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
  4. Niesamowicie ciekawe miasteczko. Te wąskie uliczki o nierównym bruku robią wrażenie. Wreszcie miasteczko bez samochodów. Zawsze podobają mi się okna z okiennicami. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Faktycznie, samochodów tam niewiele, zwłaszcza w centrum. Za to wiele uroku i nieziemskich widoków.
      Pozdrawiam :)

      Usuń
  5. Oj spodobał się! bardzo klimatyczne miasto i rzeczywiście bardzo włoskie, nigdy nie próbowałam trufli a bardzo bym chciała spróbować ich tak wychwalany smak! a Tobie nie podchodzi!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polecam wyjazd do Chorwacji. W wielu miejscach, zwłaszcza atrakcyjnych turystycznie znajdziesz stragany, czy nawet restauracje serwujące dania na bazie trufli. Przekonasz się, jak Ci smakują. Może zostaniesz ich smakoszem, kto wie ?
      Pozdrawiam :)

      Usuń
    2. Grażyno, poczekaj do mojej emerytury to pojedziemy tam! Bo ja też bym chciał! Świetne zdjęcia! Piękny opis, bardzo zachęcający.

      Usuń
  6. Przepiękne! Do tego położone kapitalnie, absolutna rewelacja!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Podzielam Twoje zdanie. Piękne miejsce i otoczenie wokół. Warto tam pojechać.
      Pozdrawiam :)

      Usuń
  7. Miasteczka na wzgórzach, przylepione do zboczy robią niesamowite wrażenie. Można je oglądać zbliżając się do nich a z punktów widokowych w tych miasteczkach widać okolicę. Wspinanie się, mozolne czasem, po kamiennych uliczkach zostawia ślad w pamięci.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację, te widoki na długo pozostają w pamięci, a wspomnienia odżywają, gdy spoglądam na wykonane tam zdjęcia.
      Pozdrawiam.

      Usuń
  8. Odpowiedzi
    1. Myślę, że każdemu się by tam podobało :)

      Usuń
  9. Położenie jest niesamowite. Trochę podobne do włoskich miasteczek. A klimat rewelacyjny. Uwielbiam takie! To był wspaniały spacer!
    Pochwalę się też, że odwiedziłam polecany przez Ciebie kościół w Stegnie. Jest piękny !
    Dzięki, pozdrawiam 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, położenie i klimat tego miasta są niezwykłe, a spacer był pełen pięknych chwil.
      Kościół w Stegnach to też rarytas, chociaż z zewnątrz wygląda niepozornie. Cieszę się, że udało Ci się go zobaczyć.
      Pozdrawiam :)

      Usuń
    2. Dopowiem, że płynęłam też fragmentem Kanału Elbląskiego!!!

      Usuń
    3. Wciąż mam w pamięci ten rejs statkiem. Niezwykłe przeżycie, niedostępne nigdzie indziej na świecie :)

      Usuń
  10. Faktycznie, jak włoskie miasteczko. Najbardziej tęsknię za takimi widokami właśnie i południową kuchnią...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak widać, nie trzeba jechać do Włoch, by poczuć południowe klimaty. Kuchnię chorwacką też miło wspominam.
      Pozdrawiam :)

      Usuń

Dziękuję za odwiedzenie mojego bloga. Będzie mi miło przeczytać Twoją opinię o przedstawionym miejscu..

Obserwatorzy

Szukaj na tym blogu