Święta Góra Grabarka

Święta Góra Grabarka to miejsce, gdzie od stuleci podążają prawosławni pielgrzymi. Jej najstarsze dzieje nie są znane. Góra zasłynęła w 1710r., kiedy epidemia cholery szalała na terenach Podlasia. W tym czasie pewnemu starcowi we śnie zostało objawione, że ratunek można znaleźć na pobliskim wzgórzu. Wierni poszli za głosem Bożym, przynosząc ze sobą krzyże. Z modlitwą obmywali się i pili wodę ze źródełka. Według kroniki siemiatyckiej parafii ratunek od choroby znalazło wówczas ok. 10 tys. ludzi. W podzięce Bogu za cud zbudowano na tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego. Cerkiew przebudowywana, remontowana, upiększana dotrwała do 1990r, kiedy to podpalona spłonęła doszczętnie. Nowa cerkiew została wyświęcona w 1998r.

U podnóża Góry znajduje się cudowne źródełko. To właśnie ci, którzy tu umyli się i napili się wody, zostali ocaleni z epidemii cholery.



Do dziś ludzie przychodzą tu i obmywają swoje chore i obolałe miejsca, piją wodę ze studni i zabierają ją do domów.



W 1910 r., w dwusetną rocznicę cudu zbudowano nad źródełkiem okrągłe zadaszenie. Widoczna na zdjęciu kapliczka pochodzi z 2001 r.



Miejsce, gdzie chorzy obmywają swoje ciało.



Centralna część wniesienia jest otoczona parkanem.



Aby dojść do cerkwi Przemienienia Pańskiego musimy pokonać sporą ilość schodów.



Dochodząc do końca schodów widzimy też pierwsze drewniane krzyże.



To od ich dużej ilości góra bywa nazywana również Górą Krzyży.



Warto dokładniej je zobaczyć. Wypełniają każdą wolną przestrzeń w lesie okalającym cerkiew.



Ludzie przynoszą tu krzyże od 1710 r. Liczba nowych krzyży wzrasta szczególnie w okresie przed świętem Przemienienia, gdy na Świętą Górę docierają liczne pielgrzymki.



Jednak prawie każdego dnia ktoś przybywa tu z modlitwą, pozostawiając swój krzyż. Pod widzialnymi krzyżami kryją się ludzkie, "życiowe krzyże": troski, radości, cierpienia, które pielgrzymi pozostawiając na Górze, oddają w ręce Bogu.



Na licznych krzyżach widnieją imiona i intencje, z powodu których ustawiono krzyż. Na wielu krzyżach widnieje napis: "SPASI I SOCHRANI", co znaczy: "Zbaw i zachowaj", oraz: "NIKA"- "Zwycięzca".



Prawdziwa dżungla krzyży. Kto je zliczy ? Są ich tysiące.



Po obejściu cerkwi dookoła stajemy przed jej głównym wejściem. Jak już wspominałem w nocy z 12 na 13 lipca 1990 r. cerkiew została podpalona i spłonęła doszczętnie. Obecna, nowa cerkiew Przemienienia Pańskiego została wyświęcona w 1998 r. Swoim wyglądem nawiązuje do świątyni sprzed pożaru. Jest już jednak murowana i przestronniejsza.



Polichromie zostały wykonana przez Jarosława Wiszenko z Mielnika.



Ikony do nowego ikonostasu napisali Barbara i Michał Pieczonko z Warszawy.



Na placu przed świątynią znajduje się pasujący stylem do budynku cerkwi ołtarz polowy.



Zalesione wzgórze kryje na swoim terenie jeszcze cerkiew Ikony Matki Bożej "Wszystkich Strapionych Radość". Budowa cerkwi rozpoczęła się w 1950 r. i trwała przez sześć lat. Była to wówczas świątynia drewniana, ogrzewana piecem kaflowym z przylegającymi do niej celami. Pierwszym siostrom służyła nie tylko jako cerkiew, ale również jako dom monasterski.



Obecnie siostry mieszkają w klasztorze prawosławnym świętych Marty i Marii, wybudowanym w 1980 roku.



Niedługo Góra Grabarka znów zapełni się pielgrzymami. Zbliża się święto Przemienienia Pańskiego (18/19 sierpnia). Dla wygody wszystkich pielgrzymujących powstał Dom Pielgrzyma.



Dla osób chcących zobaczyć to miejsce polecam jednak spokojniejszy okres, gdy nie ma tak ważnych uroczystości religijnych. Kończymy nasza wizytę schodząc do bramy głównej i pozostawionego nieopodal samochodu.



Lokalizacja miejsca