Rzym

Rzym, stolica Włoch, położony jest na siedmiu wzgórzach skupionych nad rzeką Tyber, która przepływa przez środek miasta z północy na południe. Jest największym miastem w kraju, liczy bowiem w granicach administracyjnych ponad 2,5 mln mieszkańców, a w obrębie aglomeracji miejskiej prawie 4 mln ludności. Jest ważnym ośrodkiem turystycznym o światowym znaczeniu.

Weług legendy Rzym został założony w 753 roku p.n.e. przez Romulusa i Remusa. Do VI w. p.n.e. na terenie Rzymu istniało kilka odrębnych osad plemiennych. Najstarsze części miasta powstały na wzgórzach Palatyńskim i Kapitolińskim. Pomiędzy tymi dwoma wzgórzami wzniesiono Forum. Pięć wzgórz: Awentyn, Celio, Eskwilin, Kwirynał i Wiminal broniło miasta przed najazdami.

Zwiedzanie miasta rozpoczynamy od zamku św. Anioła



Zamek św. Anioła dawniej Mauzoleum Hadriana, był grobowcem przeznaczonym dla cesarza Hadriana, jego rodziny oraz następców. Wzniesiono go pod koniec życia cesarza (budowa została rozpoczęta ok. 135 r., zakończona w 139 r.), na prawym brzegu Tybru.

Budowla funkcję mauzoleum pełniła do 271, kiedy została włączona w system murów obronnych Rzymu. W czasach Teodoryka zamieniono ją na więzienie. W V wieku została przebudowana na fortecę. Podczas najazdu Gotów zniszczone zostały marmurowe rzeźby wieńczące mauzoleum (obrońcy użyli połamanych rzeźb do obrzucania szturmujących). Pod koniec VI wieku papież Grzegorz I Wielki przemianował ją na Zamek św. Anioła (podczas zarazy panującej w Rzymie ujrzał nad budynkiem Mauzoleum postać anioła z mieczem w ręku). W 608 r. papież Bonifacy IV na szczycie budynku wzniósł kaplicę Świętego Anioła w Niebie. W 1277 papież Mikołaj III połączył zamek z Watykanem za pomocą korytarza, istniejącego do dziś. Od 1752 r. budynek zdobi rzeźba przedstawiająca anioła z mieczem.

Przed zamkiem znajduje się most św. Anioła nad rzeką Tybr



Istniejąca, pięcioprzęsłowa konstrukcja została zbudowana w tym samym miejscu, w którym stał most Pons Aelius. Most ma 135,0 m długości i 7,0 m wysokości. w XVII w. Klemens IX zamówił posągi aniołów do ozdoby mostu. Barokowe rzeźby Berniniego ustawiono w 1668 r. na cokołach powyżej balustrad na wysokości filarów wspierających przęsła.



Cechą charakterystyczną tych aniołow jest to, że każdy ma w rękach jakiś element męki pańskiej.

Po przejściu mostem na drugi brzeg Tybru możemy w całej okazałości podziwiać dawne mauzoleum Hadriana



Wędrując uliczkami Starego Miasta dochodzimy do najbardziej znanej rzymskiej fontanny Di Trevi



Została zbudowana z inicjatywy Klemensa XII wg projektu Niccolo Salvi. Zasila ją woda doprowadzona akweduktem zbudowanym w 19 p.n.e. przez Agrypę, tym samym, który zasila fontannę Barcaccia znajdującą się u podnóża Schodów Hiszpańskich.

Prace trwały od 1735 do 1776. Sam autor projektu nie dożył zakończenia budowy. Forma tej barokowej fontanny przypomina fasadę budynku, ma 20,0 m szerokości i 26,0 m wysokości. Centralnymi postaciami fontanny są Neptun i dwa trytony. Neptun znajduje się na rydwanie zaprzężonym w dwa konie, z których jeden jest spokojny prowadzony przez trytona z prawej strony, tryton z lewej strony natomiast stara się okiełznać niespokojnego konia. Symbolizują one dwa odmienne stany morza.



Turyści zwyczajowo wrzucają do fontanny drobne monety, by zapewnić sobie "powrót do Rzymu". Pieniądze, wyławiane przez władze miasta przeznaczone są na utrzymanie zabytków.

Zagłebiając się w wąskie malownicze uliczki zdobione pomnikami i wieżyczkami



spokojnym spacerem dochodzimy do kolejnej rzymskiej atrakcji jaką są Schody Hiszpańskie



Schody Hiszpańskie –są dziełem architektów Francesco de Sanctis i Alessandro Specchi i znajdują się przy Placu Hiszpańskim Zostały ukończone w 1726 roku. Na szczycie schodów znajduje się XVI-wieczny kościół Trinita dei Monti (kościół św. Trójcy), zbudowany według projektu Carla Maderny. Kościół i schody zostały sfinansowane przez rząd francuski, przyjęta nazwa wiąże się z lokalizacją ambasady hiszpańskiej.

Schody Hiszpańskie należą do miejsc tłumnie odwiedzanych przez turystów. Odbywają się na nich coroczne pokazy mody a wiosną zdobi je kwiatowa dekoracja ustawiana z okazji festiwalu kwiatów. Zimą, w okresie Bożego Narodzenia, na tarasie schodów ustawiana jest szopka. Mają 138 stopni. To najdłuższe i najszersze schody w Europie.

Istnieje przesąd, zgodnie z którym na tych schodach nie należy jeść.



Po odpoczynku ruszamy dalej i po chwili jesteśmy na Piazza Navona



Aktualną zabudowe plac zawdzięcza papieżowi Innocentemu X, który powierzył Francesco Borromini sporządzenie projektu rozbudowy pałacu i kościoła św. Agnieszki in Agone. Kościół zastąpił kaplicę z IV wieku zbudowaną w miejscu jej męczeńskiej śmierci (jej grób znajduje się w kościele św. Agnieszki za Murami Santa Agnese fuori le Mura). Budowa kościoła trwała w latach 1652 - 1670. W północnej części Placu zlokalizowano fontannę Neptuna (fonatanna del Neptuno) z grupą morskich nimf. Fontanna została zaprojektowana przez Giacomo della Porta w XVI wieku. Figurę Neptuna dodano w 1878 roku.



Ale najsławniejszą fonntanna jest zbudował w centralnej części Placu fontanna Czterech Rzek. Fontanna została skomponowana wokół egipskiego obelisku sprowadzonego na polecenie papieża z ruin Cyrku Maksencjusza. Cztery postacie, wraz z elementami krajobrazu w postaci palm, zwierząt symbolizują cztery rzeki z czterech kontynentów. Rio de la Plata symbolizuje postać z podniesioną ręką, Dunaj i Europę wyobraża postać dosiadająca konia, personifikacja Nilu ma osłonietą głowę (nie znano w tym czasie źródłeł tej rzeki), Azję uosabia Ganges.

Jednak fontanna jest obecnie w renowacji stąd nie mam jej zdjęć.

Kolejnym zwiedzanym miejscem był rzymski Pantenon



Jest jedną z najwspanialszych i jednocześnie najlepiej zachowanych budowli z czasów starożytnego Rzymu.

Panteon to okrągła świątynia na Polu Marsowym, ufundowana przez Hadriana w roku 125. Budową kierował Apollodoros, stracony później przez cesarza.

Obecnie znajduje się w Panteonie katolicki kościół pw. Santa Maria ad Martyres – Marii od Męczenników.



Panteon jest miejscem spoczynku wielu wielkich Włochów

Wnętrze jest imponujące i zarazem niezwykle harmonijne. Prostokątne kapliczki i półkoliste nisze przeplatają się ze sobą. W pierwszej kaplicy znajdują się kości Perin del Vaga – uważanego za drugiego po Juliuszu Romano, wielkiego asystenta Rafaela. W pobliżu znajduje się grobowiec Baltazara Perruziego – wielkiego malarza i architekta. W drugiej kaplicy widoczne są grobowce króla Humberta I i królowej Małgorzaty.

Między drugą i trzecią kaplicą jest grób Rafaela, jednego z największych malarzy świata.



Obok znajduje się grób Marii Bibbieny, narzeczonej Rafaela, zmarłej trzy miesiące przed nim. W innej kaplicy znajduje się grobowiec Wiktora Emmanuela II, a na ołtarzu kolejnej, możemy podziwiać fresk Zwiastowanie Melozza da Forli.

Po zwiedzeniu Panteonu idziemy w kierunku Placu Weneckiego



Ołtarz Ojczyzny (Altare della Patria, zwany popularnie il Vittoriano) - jest to duża, budowla z białego marmuru, dominująca nad placem Weneckim, będąca zarazem pomnikiem króla Wiktora Emanuela II i Grobem Nieznanego Żołnierza. Pomnik zaprojektowany przez Giuseppe Sacconiego, został zbudowany dla uczczenia zjednoczenia Włoch. Centralna jego część to Grób Nieznanego Żołnierza.



Płonie tu wieczny ogień a żołnierze trzymają wartę. Za nim ściana ozdobiona płaskorzeźbą z postacią bogini Rzymu na złotym tle. Wyżej, na cokole, ustawiono konny pomnik króla. Jego wysokość to 12,0 m. Całość zamyka kolumnowy, półokrągły portyk. Zbudowany w latach 1885 - 1911, w 1921 dodano Grób Nieznanego Żołnierza. Pomnik jest udostępniony dla zwiedzających (spod kolumnady widoczna jest panorama Rzymu). W jego wnętrzach mieszczą się muzea, m.in. Museo del Risorgimento ze zbiorami upamiętniającymi historię walk o zjednoczenie Włoch.

Po minięciu Placu Weneckiego dochodzimy do Forum Trajana



największe (zajmuje plac o wymiarach ok. 300,0 na 185,0 m) i najpóźniej zbudowane rzymskie forum w sąsiedztwie Forum Augusta i Forum Cezara, pomiędzy wzgórzami Kapitol i Kwirynał. Jego fundatorem był Trajan, a projektantem Apollodoros z Damaszku. Budowa została rozpoczęta w 107 r., uroczyste otwarcie placu odbyło się 18 maja 113 r. Wejście na Forum Trajana prowadziło z Forum Augusta przejściem pod łukiem triumfalnym. Sam plac wyłożony był płytami z marmuru. Na środku stał posąg Trajana na koniu. Ściany boczne zamykały eksedry z portyki zdobione wizerunkami sławnych Rzymian, na attyce ustawiono posągi Daków. Naprzeciwko wejścia wybudowana została Bazylika Ulpia, a za nią pobudowano biblioteki: grecką i łacińską, pomiędzy którymi ustawiono kolumnę Trajana.



Kolumna Trajana - została wzniesiona w 113 r. w Rzymie na Forum Trajana dla upamiętnienia zwycięstwa nad Dakami. Kolumna ustawiona jest na cokole, w którego wnętrzu zostały pochowane urny z prochami Trajana i jego żony Plotiny. Na szczycie kolumny Trajan nakazał umieścić orła. Po jego śmierci, na polecenie Hadriana, orzeł został zastąpiony posągiem Trajana. Dopiero w 1587 r. na jego miejsce postawiono posąg św. Piotra. Cała budowla (bez posągu), ma wysokość 39,83 m, sam trzon kolumny ma wysokość 26,62 m. Zbudowany jest on z 17 kamiennych bębnów, z marmuru kararyjskiego. Wewnątrz znajdują się spiralne schody prowadzące na platformę widokową. Klatkę schodową oświetlają 43 wąskie okna. Największą ozdobą kolumny jest relief wykonany na wstędze opasującej kolumnę w 23 skrętach. Przedstawiono na nim historię wojny z Dakami od chwili przygotowań do niej aż do zwycięstwa. Dwie kampanie rozdziela wizerunek Wiktorii. Wstęga w części najniższej ma tylko 89 cm szerokości i rozszerza się ku górze, gdzie uzyskuje 125 cm. Zabieg ten daje złudzenie oglądania postaci jednakowej wysokości we wszystkich scenach. Relief uznawany jest za jeden z najwspanialszych przykładów rzeźby z okresu cesarstwa rzymskiego.

po chwili wchodzimy na teren dawnego Forum Romanum



Forum Romanum ( z łac. rynek rzymski), centrum religijnego, politycznego i gospodarczego życia starożytnego Rzymu. Znane też jako Forum Magnum tj. plac w starożytnym Rzymie, położony u stóp Kapitolu i Palatynu. W okresie cesarstwa Forum zostało rozbudowane i wzbogacone o liczne świątynie i łuk triumfalny cesarza Augusta. Od V wieku ulegało stopniowemu zniszczeniu. W IX, X wieku stanowiło kamieniołom gdzie łatwo pozyskiwano budulec do nowych budowli. Do XVIII wieku służyło na wypas bydła. Prace wykopaliskowe rozpoczęto na początku XIX wieku i są prowadzone do dziś.





Spod Forum Romanum otwiera nam sie znany widok na Koloseum



Rzymskie Koloseum, czyli Amfiteatr Flawiuszów to jedna z najbardziej zadziwiających, zachowanych do czasów obecnych starożytnych rzymskich budowli. Koloseum zostało wybudowane za panowania dynastii Flawijskiej w latach 70 – 80 nowej ery. W 80 r. zakończono budowę Koloseum i była to wówczas największa budowla w Rzymie. Koloseum było wielkim - 50 m wysokości, 188 m długości i 156 m szerokości – elipsowatym amfiteatrem. W niszach kolumnad frontowych umieszczono posągi bóstw. Ogromny posąg (Collossus) poświęcony bogu – Słońcu dał nazwę amfiteatrowi – Koloseum. Bezimienny architekt, który zaprojektował Koloseum korzystał z greckich i rzymskich tradycji budowlanych dodając kilka nowych rozwiązań. Amfiteatr był miejscem krwawych imprez i walk gladiatorów. Organizowano tu uroczystości o charakterze religijnym, święta państwowe oraz pokazy historyczne. W 248 r. w ramach obchodów 1000 –lecia Rzymu urządzono w Koloseum rzeź dzikich zwierząt pochodzących z terenu całego Cesarstwa. W IV wieku n.e. gdy chrześcijaństwo stało się oficjalną religią cesarstwa najkrwawsze rozrywki zanikły. Przez wieki Koloseum było wietrzejącą pamiątką dawnej świetności. Do zniszczenia Koloseum przyczyniły się trzęsienia ziemi. Mimo wielu prób powstrzymania rabunku od XV w. ruina amfiteatru stała się kamieniołomem, z którego pozyskiwano materiał budowlany. Aż do XVII w. ruiny Koloseum nie były zabezpieczone, a roślinność bujnie je porastała do 1870r. Obecnie pozostałości amfiteatru są konserwowane, a Koloseum udostępniono dla zwiedzających.



Naszą wycieczkę po Rzymie kończymy pod Łukiem Konstantyna



Łuk Konstantyna Wielkiego zbudowany został w 312 – 315 r. dla uhonorowania dziesięciolecia sprawowania władzy przez cesarza Konstantyna oraz dla uczczenia jego zwycięstwa nad Maksencjuszem. Budowla o szerokości 25,7 m, wysokości 21,0 m i murach grubości 7,4 m ustawiona została w pobliżu Koloseum. Łuk ma konstrukcję trójprzęsłową. Jest to ostatni łuk triumfalny wzniesiony na życzenie Senatu i ludu rzymskiego oraz jedno z ostatnich wielkich dzieł architektury rzymskiej.