Klasztor Kamedułów w Wigrach

Wigry to niewielka miejscowość położona na półwyspie w północno-zachodniej części jeziora Wigry. Znajduje się tutaj jeden z najcenniejszych zabytków Suwalszczyzny - pokamedulski zespól klasztorny. Położony na wzniesieniu klasztor ładnie widać z punktu widokowego w miejscowości Leszczewek przy drodze prowadzącej z Suwałk nad jezioro Wigry. Warto się tutaj na chwilę zatrzymać.



Półwysep wraz z otaczającą jezioro puszczą ofiarował Kamedułom w 1667 roku król Jan Kazimierz w zamian za obowiązek modlitwy zakonników za pomyślność królestwa i zwrot utraconych ziem. Kameduli przybyli tu w roku następnym i założyli swoją siedzibę. Najpierw sztucznie podwyższono teren półwyspu. Następnie na dwu tarasach (niższym, na wysokości 11m, i wyższym, na wys. 16m nad lustrem wody) wzniesiono budowle z cegły: kościół, 17 eremów czyli domów pustelniczych, refektarz, kaplicę kanclerską, dom królewski, wieżę zegarową, dom furtiana i inne zabudowania gospodarcze. Całość umocniono murami oporowymi.

Najlepiej je widać od strony południowej.



Idąc ścieżką okrążamy cały zespół klasztorny. Mijamy zabudowania domu królewskiego.



Ładnie stąd widać budynki eremów, gdzie dawniej mieszkali zakonnicy.



Poniżej główne reprezentacyjne wejście do dawnej kaplicy kanclerskiej. To w tym budynku znajdowały się pomieszczenia gościnne, gdzie pod opieką klasztoru zamożne osoby mogły spędzić resztę życia.



Obok zabudowania domu furtiana. Przez widoczną bramę wchodzimy na teren klasztoru.



Widok z wyższego tarasu na położone niżej eremy kamedułów.



Poniżej po lewej widać fragment plebanii, a dalej wejście do części mieszkalnej zakonników, gdzie obecnie mieści się dziesięć eremów.



Na murze oddzielającym je od dziedzińca kościelnego umieszczono figury świętych: Benydykta i Romualda. W głębi wieża zegarowa.






Wchodzimy na wieżę zegarową. Ładnie z niej widać kościół klasztorny Niepokalanego Poczęcia NMP oraz otaczające półwysep jezioro Wigry.












Po zejściu z wieży kierujemy się w stronę kościoła. Po obu stronach drogi mijamy dawne eremy kamedułów, gdzie obecnie znajdują się przytulne pokoiki oferujące miejsca noclegowe.






Barokowy kościół pochodzi z XVIII wieku. W jego wnętrzu możemy podziwiać siedem barokowych ołtarzy.









Ołtarz główny, w kształcie złoconego monogramu litery M, został odtworzony. Po jego bokach stoją figury św. Benedykta i św. Romualda.






Przed prezbiterium po lewej stronie jest zejście do krypt, gdzie dawniej chowano zmarłych zakonników. M.in pierwszego biskupa wigierskiego, wybitnego kaznodziei, ks. Franciszka Karpowicza.



Na jednj ze ścian umieszczono scenę tzw. tańca śmierci.



W budynku dawnej kaplicy kanclerskiej, w pomieszczeniach, gdzie w 1999 roku przebywał papież Jan Paweł II urządzono niewielkie muzeum. Składa się ono z kaplicy papieskiej, apartamentów papieskich i biblioteki. Klasztor wigierski gościł papieża w dniach od 8 do 10 czerwca 1999 r. Ojciec św. sprawował również Mszę św. 9 czerwca o godz. 7.30 w kaplicy, natomiast w świątyni wigierskiej odprawił nabożeństwo czerwcowe. Wygląd pomieszczeń w których odpoczywał i modlił się Jan Paweł II pozostał nie zmieniony.









Po trudach zwiedzania warto zajrzeć do restauracji znajdującej się w dawnym domu królewskim. Podają tu specjały kuchni regionalnej. Mnie bardzo smakowały kartacze.



Niedaleko zabudowań klasztornych znajduje się niewielka przystań. Mniej więcej co 1,5 godziny przypływa tutaj statek wycieczkowy Tryton zabierających chętnych na rejs po jeziorze Wigry. Sądząc z opisu na plakacie, oprócz doznań widokowych można tutaj również skosztować niezłej kuchni.






Statek akurat dopływa do przystani. On również łączy się z postacią naszego papieża. To na nim odbył się rejs wypoczynkowy papieża w trakcie jego pobytu na Suwalszczyźnie.



My na ten dzień mieliśmy jeszcze inne plany wycieczkowe, więc nie popłynęliśmy na rejs statkiem.

Lokalizacja