Pałac Królewski w Casercie

Pałac Królewski w Casercie został zbudowany z polecenia króla Karola III Burbona. Ten władca Królestwa Sycylii i Neapolu zapragnął mieć siedzibę, która dorówna świetnością najwspanialszym europejskim dworom. W tym celu zarządził budowę rezydencji wzorowanej na Pałacu Wersalskim. Jego zaprojektowania podjął się włoski architekt Luigi Vanvitelli. Kompleks, którego budowę rozpoczęto w 1752 r., został oddany do użytku w 1845 r. Życzenie pomysłodawcy zostało spełnione. Powstał największy w Europie pałac z wnętrzami pełnymi przepychu, bogactwa i elegancji.



Aby w pełni wyobrazić sobie wielkość tej budowli musimy spojrzeć na nią z lotu ptaka. Wymiary pałacu są imponujące: 247 m x 190 m x 36 m. Pałac posiada 1200 pokoi, 1742 okien, 1026 kominków. Ma 5 kondygnacji i 4 dziedzińce. Ogrody zajmują powierzchnię 120 hektarów, a cały kompleks ma długość ok. 4 km (plac + budynek + park)

Czytaj dalej

Łagów po sezonie

Łagów to atrakcyjnie położona nad jeziorami Pojezierza Lubuskiego miejscowość. Pierwszy raz odwiedziłem ją jeszcze w czasach studenckich, w trakcie jednej z wypraw rowerowych po zachodniej Polsce. Zapamiętałem je, jako gwarne miasteczko z dużą ilością turystów, których przyciągała malownicza okolica oraz zabytkowy zamek joannitów położony na przesmyku rozdzielającym jeziora Trześniowskie i Łagowskie.

Lubię wracać po latach do miejsc, które mi się dobrze kojarzą. Stąd część zeszłorocznego urlopu postanowiłem spędzić w Łagowie. Ciekawy byłem, jak obecnie, po blisko czterdziestu latach prezentuje się to miasteczko. Nasz pobyt przypadł na początek września, kilka dni po zakończeniu wakacji. Pierwszym zaskoczeniem był prawie całkowity brak turystów, co zobaczycie na zdjęciach, z których większość została wykonana 5 września.

Pierwsze z nich pokazuje widok na zamek z drogi, którą pokonywaliśmy idąc z kwatery do centrum Łagowa. O zamku więcej opowiem później, bliżej widać wody jeziora Trześniowskiego a na łące fragment kościoła św. Jana Chrzciciela.

Czytaj dalej

Korynt starożytny

Starożytny Korynt był jednym z najważniejszych miast - państw antycznej Grecji. Położony w pobliżu przesmyku łączącego Peloponez z Grecją kontynentalną szybko stał się dużym centrum handlu morskiego. To tutaj statki handlowe zamiast okrążać półwysep peloponeski były rozładowywane w porcie w Zatoce Korynckiej, a następnie towary transportowano drogą lądową do portu w Zatoce Sarońskiej na Morzu Egejskim. Zarabiające na cłach miasto miało stałe źródło dochodu, które jeszcze pomnażali odwiedzający je je kupcy i podróżnicy.

Rozwojowi miasta sprzyjały też odbywające się co dwa lata igrzyska istmijskie poświęcone Posejdonowi. Miasto było też znane z rozwiązłości za sprawą słynnych cór Koryntu, czyli kapłanek bogini Afrodyty, które w położonej nad miastem świątyni uprawiały sakralną prostytucję. Mimo sporej opłaty, te dobrze wykształcone i zamożne kapłanki nie narzekały na brak chętnych. Dość powiedzieć, że było ich około tysiąca.

Największy rozwój Koryntu przypadł na VII wiek p.n.e. Dla jego ochrony w VI w p.n.e. na pobliskim wzgórzu Akrokorynt zbudowano potężną twierdzę. Na nic to się jednak nie zdało i w 146 r. p.n.e. Rzymianie zniszczyli miasto, które się wyludniło na okres prawie stu lat. Ponowny rozkwit miasto zawdzięcza Juliuszowi Cezarowi, który je odbudował zakładając tutaj kolonię wojskową. W późniejszych czasach miasto było zdobywane przez Franków, potem Wenecjan a następnie Osmanów. W XIX wieku wróciło do Grecji, jednak silne trzęsienie ziemi zniszczyło większość starej zabudowy.

Jak dzisiaj się prezentują tereny dawnego miasta ? Aby się o tym przekonać trzeba się udać ok. 4 km na południowy  zachód od obecnego centrum Koryntu. To tutaj, u podnóża wzniesienia Akrokorynt znajduje się rezerwat archeologiczny z ruinami Koryntu.

Czytaj dalej

Pałac Branickich w Białymstoku

Bywa nazywany Wersalem Podlasia. Pałac Branickich w Białymstoku to jedna z lepiej zachowanych rezydencji magnackich w Polsce. Od XVII wieku aż do czasu rozbioru Polski był rodową siedzibą Branickich, herbu Gryf. Braniccy, nie szczędząc środków dokonali przebudowy istniejącego tutaj wcześniej zamku w okazały pałac. Po upadku Rzeczypospolitej spadkobiercy Branickich sprzedali w 1802 roku rezydencję królowi pruskiemu. Po traktacie w Tylży w 1807 roku pałac przeszedł w ręce cara Rosji Aleksandra I.

W okresie zaboru rosyjskiego pałac został gruntownie rozgrabiony z wyposażenia, nawet drzewa i krzewy wywieziono do rezydencji carskich. Podobny los spotkał kilkaset rzeźb z pałacowego ogrodu. Przez pewien czas pałac pełnił funkcję pensji dla panien z wyższych sfer rosyjskich. I wojnę światową pałac przetrwał bez większych zniszczeń. Mieścił się tu między innymi szpital polowy. Dużo gorzej wyglądał po zakończeniu działań II wojny światowej, gdzie zniszczeniu uległo ok 70 % zabudowań pałacowych. Obecnie po odbudowie i rewitalizacji jest siedzibą Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.

Zwiedzanie tego zespołu pałacowo-parkowego zaczynamy od przejścia przez Bramę Gryfa pochodzącą z XVIII wieku. Kształtem przypomina łuk tryumfalny, na którego szczycie króluje złoty Gryf - symbol rodu Branickich.

Czytaj dalej

Rupit

Rupit to nazwa niewielkiej wioski położonej pośród pasma gór Sierra de Cabrera w Katalonii. Miejscowość przyciąga turystów starą, sięgającą XVI wieku, kamienną zabudową oraz malowniczym położeniem u podnóża skalistego wzniesienia w dolinie rzeki Rupit. Początki miejscowości sięgają średniowiecza i są związane ze zbudowanym w XI wieku zamkiem.



Jego ruiny możemy jeszcze dzisiaj zobaczyć w kilku miejscach ponad dachami domów.

Czytaj dalej