Korynt starożytny

Starożytny Korynt był jednym z najważniejszych miast - państw antycznej Grecji. Położony w pobliżu przesmyku łączącego Peloponez z Grecją kontynentalną szybko stał się dużym centrum handlu morskiego. To tutaj statki handlowe zamiast okrążać półwysep peloponeski były rozładowywane w porcie w Zatoce Korynckiej, a następnie towary transportowano drogą lądową do portu w Zatoce Sarońskiej na Morzu Egejskim. Zarabiające na cłach miasto miało stałe źródło dochodu, które jeszcze pomnażali odwiedzający je je kupcy i podróżnicy.

Rozwojowi miasta sprzyjały też odbywające się co dwa lata igrzyska istmijskie poświęcone Posejdonowi. Miasto było też znane z rozwiązłości za sprawą słynnych cór Koryntu, czyli kapłanek bogini Afrodyty, które w położonej nad miastem świątyni uprawiały sakralną prostytucję. Mimo sporej opłaty, te dobrze wykształcone i zamożne kapłanki nie narzekały na brak chętnych. Dość powiedzieć, że było ich około tysiąca.

Największy rozwój Koryntu przypadł na VII wiek p.n.e. Dla jego ochrony w VI w p.n.e. na pobliskim wzgórzu Akrokorynt zbudowano potężną twierdzę. Na nic to się jednak nie zdało i w 146 r. p.n.e. Rzymianie zniszczyli miasto, które się wyludniło na okres prawie stu lat. Ponowny rozkwit miasto zawdzięcza Juliuszowi Cezarowi, który je odbudował zakładając tutaj kolonię wojskową. W późniejszych czasach miasto było zdobywane przez Franków, potem Wenecjan a następnie Osmanów. W XIX wieku wróciło do Grecji, jednak silne trzęsienie ziemi zniszczyło większość starej zabudowy.

Jak dzisiaj się prezentują tereny dawnego miasta ? Aby się o tym przekonać trzeba się udać ok. 4 km na południowy  zachód od obecnego centrum Koryntu. To tutaj, u podnóża wzniesienia Akrokorynt znajduje się rezerwat archeologiczny z ruinami Koryntu.



Na szczycie wzniesienia można zobaczyć pozostałości murów dawnej twierdzy.



Zwiedzanie zaczynamy od wizyty w Muzeum Archeologicznym znajdującym się na terenie wykopalisk. W jego patio i wnętrzach są eksponowane rzeźby, płaskorzeźby, inskrypcje greckie i łacińskie pochodzące z wykopalisk na terenie Koryntu.









Efektownie prezentują się mozaiki pochodzące z dawnych willi rzymskich.






Pierwszym obiektem, który oglądamy po wyjściu z muzeum jest rzymska Świątynia E, znana również jako Świątynia Oktawii, siostry Augusta. Do dzisiaj zachowało się podium z trzema kolumnami w stylu korynckim.



W okolicy świątyni znajdziemy wiele pozostałości kolumn z innych świątyń i budowli dawnego Koryntu.



W odległości ok 100 metrów od Świątyni E znajduje się Fontanna Glauke'a. Słowo fontanna jest trochę myląca, bardziej chodziło tutaj o zbiorniki magazynujące wodę mające postać kamiennych basenów. Nazwa fontanny nawiązuje do imienia mitycznej, drugiej żony Jazona, Glauke - córki Kreona, króla Koryntu. Medea, pierwsza żona Jazona podarowała jej zatrutą szatę, która zaczęła palić ciało Glauke. Ta nie mogąc znieść bólu wskoczyła do fontanny, co zresztą niewiele jej pomogło.



Przez dawny Korynt przechodziły dwie główne drogi, krzyżujące się pod kątem prostym. Do dzisiaj w doskonałym stanie zachowała się Droga Lechaion biegnąca z południa na północ do portu morskiego Lechaion.



Idąc wzdłuż niej mijamy pozostałości dawnych willi rzymskich, sklepów i łaźni.







W pobliżu drogi znajdują się ruiny kolejnej fontanny  o nazwie Peirene. Zabytek zawdzięcza nazwę nimfie Peirini, która podobno opłakując w tym miejscu śmierć syna, wylała tak dużo łez, że zamieniła się w źródło wody, które istnieje do dzisiaj.



Teraz udajemy się na centralny plac dawnego Koryntu. Znajdowało tutaj się podwyższenie (Bema), skąd przywódcy rzymscy przemawiali do mieszkańców Koryntu. Tu również miał siedzibę sąd, przed którym Żydzi chcieli osądzić św. Pawła, który przybył do Koryntu ok. roku 50 n.e. i znalazł wielu wyznawców nowej wiary. Namiestnik rzymski Gallio nie znalazł jednak winy św. Pawła i go uniewinnił. Obecnie bardziej znany od informacji o pobycie św. Pawła w tym miejscu jest fakt napisania przez niego listów do Koryntian.



Wokół placu znajdują się ruiny dawnych sklepów.






Poniżej jeden z lepiej zachowanych sklepów, a w tle pozostałości Świątyni Apolla.



Ta najlepiej zachowana świątynia jest symbolem dawnego Koryntu i najczęściej pokazywanym zabytkiem na jego terenie.



Zachowało się siedem doryckich kolumn z pierwotnych 38. Świątynia Apolla pochodzi z VI w p.n.e. i była jedną z nielicznych, jakie Rzymianie pozostawili w trakcie przebudowy miasta. Była też wzorem dla świątyni Ateny na ateńskim Akropolu.



Kończąc zwiedzanie Koryntu nie sposób nie wspomnieć o jeszcze jednym obiekcie, którego wybudowanie planowano w czasach antycznych, a zrealizowano dopiero w XIX wieku. Mowa o Kanale Korynckim.



Budowa kanału skróciła o około 200 mil morskich trasę, jaka statki musiałyby przepłynąć wokół Peloponezu. Jego wymiary to około 6,5 km długości, 25 m szerokości i około 80 metrów wysokości ścian tworzących kanał.



Dzisiaj kanał sam w sobie jest atrakcją turystyczną, którą chętnie ogladają turyści udający się na Peloponez.



Lokalizacja miejsca