Rumuńskie kościoły warowne to wyjątkowe budowle, nie mające swojego odpowiednika w żadnej, innej części Europy. Powstawały w czasach od XIII do XVI wieku, głównie na terenie Transylwanii. Ich zadaniem była ochrona lokalnej ludności przed najazdem wrogich wojsk, najpierw mongolskich a następnie tureckich. W sumie powstało kilkadziesiąt takich kościołów i sporo z nich zachowało się do naszych czasów.
Świątynie były wznoszone przeważnie na wzgórzach, po czym otaczano je pierścieniami murów obronnych z okazałymi basztami, wewnątrz których w czasie najazdów znajdowali schronienie mieszkańcy okolicznych miast i wiosek. W wewnętrznym pasie murów bardzo często budowano także pomieszczenia gospodarcze lub mieszkalne, które łączono ze sobą wyrafinowanym systemem drewnianych galerii, zewnętrznych schodów czy pomostów, tworzących ciekawe i rzadko spotykane rozwiązania architektoniczne.
Jednym z lepiej zachowanych do naszych czasów kościołem warownym jest świątynia w miejscowości Prejmer.
Świątynie były wznoszone przeważnie na wzgórzach, po czym otaczano je pierścieniami murów obronnych z okazałymi basztami, wewnątrz których w czasie najazdów znajdowali schronienie mieszkańcy okolicznych miast i wiosek. W wewnętrznym pasie murów bardzo często budowano także pomieszczenia gospodarcze lub mieszkalne, które łączono ze sobą wyrafinowanym systemem drewnianych galerii, zewnętrznych schodów czy pomostów, tworzących ciekawe i rzadko spotykane rozwiązania architektoniczne.
Jednym z lepiej zachowanych do naszych czasów kościołem warownym jest świątynia w miejscowości Prejmer.
.jpg)
