Historia. Ko艣ci贸艂 p.w. 艢wi臋tej Anny z 1518 r. Rozbudowany w latach 1669 – 1670 przez cie艣l臋 Marcina Snopka o zesp贸艂 kaplic. Uwa偶any za jeden z naj艂adniejszych w Polsce ko艣cio艂贸w, o niespotykanych rozwi膮zaniach konstrukcyjnych. Remontowany w 1696 r. Dobudowa zakrystii w 1707 r. Restaurowany w 1873 r. i latach 1958 – 59. Tryptyk gotycki skradziono w nocy z 19/20 sierpnia 1994 r.
Budowa i wyposa偶enie. Drewniany ko艣ci贸艂 jednonawowy, konstrukcji zr臋bowej (wie艅cowej). Orientowany. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamkni臋te tr贸jbocznie z boczn膮 zakrysti膮 z lo偶膮 kolatorsk膮 na pi臋trze. Wie偶a od frontu, nadbudowana nad naw膮. Zwie艅czona barokowym, blaszanym he艂mem baniastym z iglic膮. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z okr膮g艂膮 wie偶yczk膮 na sygnaturk臋. Zwie艅czon膮 blaszanym he艂mem cebulastym. 艢wi膮tynia otoczona otwartymi sobotami, wspartymi na s艂upach. Ch贸r muzyczny wsparty na s艂upach z prostym parapetem. Belka t臋czowa z XVII w. z napisem w j臋zyku polskim. Cz臋艣膰 z XVII w. zbudowana na planie sze艣cioramiennej gwiazdy. Dachy kryte gontem. Pi臋膰 ramion zamkni臋tych dwubocznie mie艣ci kaplice. Cz臋艣膰 sz贸sta to 艂膮cznik z starym ko艣cio艂em. W ramionach stropy kolebkowe. Cz臋艣膰 centralna kryta sze艣cioboczn膮 kopu艂膮, wspart膮 na sze艣ciu spiralnych s艂upach. Zwie艅czona podw贸jnym cebulastym he艂mem. Belka t臋czowa z Grup膮 Ukrzy偶owania z XVII w. i votami: g艂ow膮 jelenia, kijem i kajdanami tureckimi. O艂tarz g艂贸wny neogotycki z 1873 r. O艂tarze w kaplicach: p贸藕norenesansowy z p. XVII w., barokowe z XVII i XVIII w., i regencyjny z p. XVIII w. Ambony: p贸藕norenesansowa z p. XVII w. z rze藕bami Ewangelist贸w i barokowa z k. XVIII w. Liczne obrazy i rze藕by. 艢wi膮tynia otoczona ogrodzeniem z 14 neogotyckimi kapliczkami Stacji Drogi Krzy偶owej z 1880 r. Obok ko艣cio艂a 偶eliwne krzy偶e nagrobne z XIX w.