Pierwsza wzmianka o Hradcu (Czechy) pochodzi już z 1078 roku, kiedy to powstało podgrodzie na miejscu starszego grodziska plemiennego Golęszyców (obecnie tereny dzisiejszego zamku oraz rynku), korzystnie położone przy prastarej drodze handlowej - "bursztynowym szlaku".
Według tradycji, w 965 r. spotkało się tutaj poselstwo weselne księcia polskiego Mieszka I z Dąbrówką, córką czeskiego księcia Bolesława I. Następnie tereny te były własnością Przemyślidów. Po 1279 r. przebywała tutaj krótko królowa Kunegunda, wdowa po czeskim królu Przemyśle Otokarze II. Od XVI wieku zamek znajdował się w posiadaniu różnych rodów szlacheckich, ostatnio Lichnowskich. Około 1600 r. został przebudowany na renesansowy, a po pożarze w 1795 r na empirowy.
W latach 1860-87 został częściowo rozbudowany w stylu neogotyckim. Jako osobne elementy dobudowano wieżę, bramę wejściową oraz stajnie - wszystko z czerwonej cegły (tzw. Czerwony Zamek). Teren ogrodzono murem również z czerwonej cegły.
Pierwsze co ujrzymy po dojechaniu na miejsce to zapierająca dech potężna brama wjazdowa prowadząca w obręb zamku
Według tradycji, w 965 r. spotkało się tutaj poselstwo weselne księcia polskiego Mieszka I z Dąbrówką, córką czeskiego księcia Bolesława I. Następnie tereny te były własnością Przemyślidów. Po 1279 r. przebywała tutaj krótko królowa Kunegunda, wdowa po czeskim królu Przemyśle Otokarze II. Od XVI wieku zamek znajdował się w posiadaniu różnych rodów szlacheckich, ostatnio Lichnowskich. Około 1600 r. został przebudowany na renesansowy, a po pożarze w 1795 r na empirowy.
W latach 1860-87 został częściowo rozbudowany w stylu neogotyckim. Jako osobne elementy dobudowano wieżę, bramę wejściową oraz stajnie - wszystko z czerwonej cegły (tzw. Czerwony Zamek). Teren ogrodzono murem również z czerwonej cegły.
Pierwsze co ujrzymy po dojechaniu na miejsce to zapierająca dech potężna brama wjazdowa prowadząca w obręb zamku
