Historia tego miejsca zaczyna się w 973 r., kiedy cesarz niemiecki Otton II podarował doliny rzek Poljanščica i Selščica bawarskim biskupom z Freisingu. W miejscu, gdzie zlewają się wody dwóch dopływów, tworząc rzekę Sorę, zaczęło się rozrastać miasto Škofja Loka , które przez ponad 800 lat pozostawało w rękach kościoła. Z przekazów wynika, że w XIV wieku Škofja Loka była otoczona murem z pięcioma wieżami obronnymi i pięcioma bramami miejskimi. Niestety, w 1457 r. umocnienia te nie wytrzymały naporu armii księcia Celje, który zdobył miasto i doszczętnie je spalił. 20 lat później Škofję Lokę najechali Turcy. Do tego doszły jeszcze klęski żywiołowe: trzęsienie ziemi w 1511 r. oraz kilka wielkich pożarów w XVII. w. W 1789 r. zburzono mury miejskie i zlikwidowano bramy miejskie. Mimo rozwoju rzemiosła i handlu miasto już nie odzyskało dawnej pozycji. W 1803 roku zostało przejęte przez Habsburgów.
Idziemy z parkingu do centrum miasta. Po chwili mamy ładny widok na wieżę XV wiecznego kościoła św. Jakuba. W tle, w najwyższym punkcie miasta widać dawny zamek biskupi, pochodzący z XIII wieku.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx2wLTKAL_cYs2p_p3uGsf_GVOtki_VVGs71PRxo31C0pbw7EPVJ1RsKtLSncVQcuAS9TYAkPmAWuv03_3XepKmHEIZ11RNF9aKUlsY6FIRP_tYMIkjL2VXvNbD9YZSQSCYL3rPG9u1RlGFk6xCCyDZut3oZ_a7fIt1lYEJ37AdIhdzF21nIT4lmh5cw/s1600/ŠkofjaLoka1.jpg)
Po starej części miasta mogą się poruszać tylko samochody mające pozwolenie, stąd czujemy się, jak na wielkim deptaku.