Trogir

Trogir to piękne, portowe miasteczko, położone w Chorwacji w regionie Środkowej Dalmacji, na wybrzeżu Adriatyku. Jego niezwykła historia i liczne, warte zobaczenia zabytki sprawiają, że nazywane jest miastem - muzeum. Najciekawsza część miasta to jego starówka, położona na małej wysepce między dużą wyspą Čiovo i stałym lądem.



Zwiedzanie miasta zaczynamy od spaceru po promenadzie położonej nad Kanałem Trogirskim.



Po drugiej stronie kanału mamy widok na wyspę Čiovo z portem jachtowym i nową częścią miasta.



Promenada nie jest długa i już po chwili zbliżamy się do twierdzy Kamerlengo, którą zbudowali Wenecjanie w XV wieku w obronie przed Turkami. Dzisiaj mieści się tam kino na wolnym powietrzu.



W czasie spaceru pośród pięknych palm, raz po raz mamy widoki na wieże licznych kościołów położonych w głębi wyspy.






Pora więc wejść w ciasne uliczki starego miasta.



Spacer po mieście dostarcza wspaniałych wrażeń. Całe centrum zamknięte jest dla ruchu samochodowego. W spokoju więc przemieszczamy się pośród wiekowych kamieniczek, zaglądamy w liczne zaułki i prywatne podwórka.
























Na koniec trafiamy na główny plac w mieście im. Jana Pawła II. Znajdują się przy nim najważniejsze zabytki miasta, m.in. wieża zegarowa z XV wieku.



Jest to pozostałość po dawnym kościele św. Sebastiana z XIV wieku. Kolejny ciekawy obiekt to budynek ratusza z XVI wieku nawiązujący stylem do budownictwa weneckiego.



Jednak oczy wszystkich zwiedzających przyciąga smukła wieża trogirskiej katedry.



Wieżę zaczęto budować w 1400 roku, w stylu gotyckim. Taka jest dolna kondygnacja. Druga jest zbudowana w szczytowej, finezyjnej formie gotyku weneckiego. A część najwyższa to klasyczny renesans. Wieża ma 47 metrów wysokości i wyraźnie góruje nad miastem.



Katedra jest uważana za najpiękniejszy przykład dalmatyńskiego renesansu, ale znajdziemy w niej również elementy gotyckie i romańskie. Budowano ją przez cztery wieki. Budowę zaczęto w 1193 roku. W 1240 roku urodzony w Trogirze mistrz Radovan ukończył główny, zachodni portal.



Umieścił na nim dwa lwy św. Marka broniące wejścia do kościoła. Nad nimi Adam i Ewa wstydliwie okrywają swoją nagość. Obok nich postaci symbolizujące miesiące oraz rzeźby przedstawiające zajęcia mieszkańców miasta. Łuk nad wejściem do katedry ozdabiają sceny z życia Jezusa, począwszy od Zwiastowania po Wniebowstąpienie. Centralna część zajmuje płaskorzeźba narodzenia Jezusa.



Dzieło zostało podpisane przez mistrza Radovana, co było rzadkością w tamtym czasie. Do tego podpisał się jako najlepszy kamieniarz w swoim fachu. Może i był on chwalipiętą, ale miał ku temu powody. Ten portal to naprawdę majstersztyk. Można się o tym przekonać oglądając z bliska jak misternie został wykonany.



Trójnawowe wnętrze katedry, podobnie jak wieża reprezentuje różne style architektoniczne.



W prezbiterium największe wrażenie robi pochodząca z XIII wieku ambona oraz misternie rzeźbione gotyckie stalle w stylu weneckim z XV wieku.









Boczne ściany zdobią liczne obrazy, a nad nawą główną wznosi się świecznik drewniany w kształcie podwójnego gotyckiego krzyża z 1561 roku.



Poza obrazami zachwycamy się również pięknymi marmurowymi ołtarzami bocznymi.



Najcenniejszym zabytkiem katedry jest renesansowa kaplica bł. Ivana Ursini.



W kaplicy znajduje się sarkofag patrona Trogiru, biskupa bł. Ivana Ursini (1062-1111). Pochodził z możnego włoskiego rodu. Był wysłannikiem papieskim do Trogiru, potem mianowany biskupem. Ursini nie chciał tej godności, ale ją przyjął. Jeszcze za życia ujął mieszkańców niesamowita skromnością i łagodnością. Był też niesamowitym wręcz negocjatorem. Jego zdolności rozwiązywania wszelkich możliwych kłótni i awantur były wręcz legendarne. Nic więc dziwnego, że po śmierci i uznaniu za błogosławionego mieszkańcy Trogiru awansowali go na patrona miasta i umieścili w herbie.

Renesansowa kaplica jest dziełem Mikołaja z Florencji (Nikola Firentinac). Budował ją aż 29 lat, od 1468 do 1497 roku.

Wychodząc z katedry należy jeszcze zajrzeć do pomieszczenia chrzcielnicy z pięknym kolebkowym sklepieniem z czasów renesansu.



Na zakończenie zwiedzania katedry warto jeszcze wejść na szczyt wieży, która pełni funkcję dzwonnicy.



Z okien wieży mamy ładny widok na plac Jana Pawła II.



Widoczna na pierwszym planie loggia dawniej pełniła funkcję sądu, gdzie zaraz po rozprawie ogłaszano mieszkańcom wyroki.

W północnej części miasta możemy zobaczyć kamienną bramę z postacią św Jana z Trogiru, patrona miasta.



W dalszej perspektywie widok z wieży pozwala w pełni ocenić, jak pięknie położone jest to miasto i ile w nim starych zabytkowych budowli.









Wybitne walory miasta spowodowały, że zostało ono wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.