Jezioro Bled

Jezioro Bled jest jednym z miejsc, które należy zobaczyć będąc w Słowenii. Leży w Alpach Julijskich, w północno-zachodniej części Słowenii, około 55 km od Lublany. Zajmuje powierzchnię 1,44 km². O atrakcyjności tego jeziora decyduje malownicze położenie, niezwykła barwa wody oraz znajdująca się na nim niewielka wysepka z kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dzięki wodom geotermalnym jezioro ma stosunkowo wysoką temperaturę jak na Alpy. Latem woda może osiągać nawet 25°C, co w górskich warunkach jest rzadkością.



Niewielką łódką płyniemy w kierunku wyspy Otok. Wokół jeziora funkcjonuje też kilka wypożyczalni sprzętu wodnego, w których można wynająć np. kajak i w ten sposób dostać się na wyspę. Właściwie powinienem napisać wysepkę, bo jej rozmiary są niewielkie.

Czytaj dalej

W kalderze wygasłego wulkanu

Około 300 metrów od Sanktuarium św. Anny, przy drodze prowadzącej do miejscowości Góra św. Anny na Opolszczyźnie, znajduje się wejście do rezerwatu przyrody "Góra św. Anny". Jego obszar leży w granicach utworzonego tutaj w 2010 roku geoparku, a ten z kolei stanowi część Parku Krajobrazowego "Góra św. Anny" Trochę to zawiłe poprzez użycie tej samej nazwy dla każdego z tych tworów.



Góra św. Anny to miejscowość do której często przyjeżdżają mieszkańcy Górnego Śląska. Sami odwiedziliśmy ją wielokrotnie. Tym razem naszym planem było pospacerowanie po ścieżkach wspomnianego geoparku. Pewnie niewiele osób wie, że wzniesienie na którym położona jest miejscowość Góra św. Anny, czyli wzgórze Chełm stanowi pozostałość istniejącego tutaj ok 27 mln lat temu wulkanu. Po latach jego aktywności, pusta już komora magmowa wulkanu zapadła się tworząc kalderę.

Czytaj dalej

Anaga na Teneryfie

Wybierając się na Teneryfę zwykle słyszymy, że jest to wyspa dwóch stref klimatycznych. Mamy tutaj ciepłą i słoneczną część południową wyspy oraz bardziej kapryśną pod tym względem część północną. Ma to swoje odzwierciedlenie w krajobrazie obu części wyspy. Na południu przeważają surowe, prawie pozbawione roślinności półpustynne tereny, tymczasem północna część wyspy charakteryzuje się bujniejszą roślinnością i większym urozmaiceniem terenu.

W czasie naszego pobytu na Teneryfie odkryliśmy miejsce, które trudno przypisać do jednej z tych stref. Obejmuje obszar północno-wschodniej części wyspy. Charakteryzuje ją dużo wilgotniejszy klimat a w krajobrazie przeważają ostre górskie szczyty opadające stromymi klifami do oceanu. Poniżej tych szczytów znajdują się pierwotne, wiecznie zielone lasy wawrzynowe, które rosną tu niezmiennie już  od kilku milionów lat.

Czytaj dalej

Arboretum Bolestraszyce

Jeszcze na drzewach można zobaczyć jesienne liście, tymczasem ziemia wokół nich pokryła się już kilkucentymetrową warstwą śniegu. Dominującymi barwami stała się czerń i biel. Ponieważ jeszcze tydzień temu przebywaliśmy w miejscach, gdzie w zasadzie cały rok jest lato i było bardzo kolorowo, to taka nagła zmiana krajobrazu podziałała na mnie bardzo przygnębiająco. Aby poprawić sobie, a przy okazji Wam nastrój, dzisiaj na blogu będzie bardzo kolorowo.

A to za sprawą zdjęć pokazujących wygląd arboretum w Bolestraszycach. Byliśmy tam na początku maja, wiec większość znajdujących się tam drzew i krzewów znajdowała się w fazie kwitnienia. Arboretum w Bolestraszycach znajduje się ok. 7 km na północny-wschód od Przemyśla. Należy do cennych zabytków przyrody i kultury Polski. W Bolestraszycach jednoczą się historia i czas współczesny. Historyczne założenie obejmuje park i dwór, w którym w połowie XIX w. mieszkał i tworzył znakomity polski malarz Piotr Michałowski.

Na obszarze około 30 ha znajduje się tutaj 2200 drzew i krzewów oraz 1200 przedstawicieli roślin zielonych. Nie jestem znawcą roślin, wiec nie będę się wysilał na podawanie nazw oglądanych okazów. W takich miejscach po prostu dobrze się czujemy i spokojnie spacerujemy podziwiając to, co natura stworzyła. Zapraszam Was na spacer po alejkach tego arboretum.

Czytaj dalej

Kanał Limski

Właśnie zaczyna się kalendarzowe lato, a więc przyszedł czas na prezentację miejsca, które mi jednoznacznie kojarzy się z letnim wypoczynkiem. Zapraszam do Chorwacji, gdzie na Półwyspie Istria znajduje się Kanał Limski. Kanał powstał w wyniku podniesienia się wód Adriatyku, którego wody wypełniły 10 km odcinek doliny rzeki Pazincicy. Powstał malowniczy zalew przypominający trochę słynne norweskie fiordy.

Kanał można podziwiać na dwa sposoby. Pierwszy to wycieczka samochodem drogą poprowadzoną wzdłuż kanału. W kilku miejscach znajdują się punkty widokowe, skąd możemy obserwować Kanał Limski. Pierwszy z nich znajduje się blisko miejsca, gdzie kanał się zaczyna.



Z drewnianego pomostu ładnie widać miejsce, gdzie kanał się zaczyna (lub kończy, jak kto woli). Widoczne w głębi otwarte morze to Adriatyk.

Czytaj dalej

Positano

Lubicie rejsy morskie ? Ja uwielbiam. Mimo, że każdy jest przyjemnością, to duże znaczenie ma jeszcze miejsce, gdzie się on odbywa. Ten, który dzisiaj opiszę odbył się wzdłuż wybrzeża amalfitańskiego i prowadził z położonego w pobliżu Neapolu portu Salerno do miejscowości Positano. Ten fragment wybrzeża włoskiego charakteryzuje się wysokimi brzegami, wzdłuż których rozlokowane zostały malowniczo położone miejscowości. Te najbardziej znane to Amalfi, Ravello i Positano.

Kursujące pomiędzy nimi statki płyną w dość bliskiej odległości od brzegów morza Tyrreńskiego, co sprawia, że już sama podróż do miejscowości docelowych obfituje w bardzo piękne widoki. Możecie się o tym przekonać oglądając kolejne zdjęcia.

Czytaj dalej

Jezioro Turkusowe

W dzisiejszym poście chciałbym przedstawić niewielkie jezioro znajdujące się w pobliżu Wapnicy, małej miejscowości położonej w południowo-zachodniej części wyspy Wolin. Jezioro powstało w sposób sztuczny poprzez wypełnienie wodami podskórnymi wyrobiska dawnej kopalni kredy. Powierzchnia jeziora wynosi 6,74 hektara, a jego głębokość to 21,2 m.

Tym co zachwyca i sprawia, że jezioro jest często odwiedzane przez turystów wypoczywających na wyspie Wolin jest jego turkusowa barwa, widoczna zwłaszcza w słoneczne dni.

Czytaj dalej

Arboretum Bramy Morawskiej

Województwo śląskie mimo wysokiej urbanizacji i nasycenia jego terenu dużą ilością zakładów przemysłowych może się pochwalić jednym z największych w kraju współczynnikiem zalesienia. Około 1/3 jego powierzchni stanowią lasy. W dzisiejszym poście chciałbym przedstawić niewielki fragment tych lasów znajdujących na wschód od miasta Racibórz. Dzięki położeniu w rejonie tzw Bramy Morawskiej las ten charakteryzuje się unikalnymi warunkami klimatycznymi, ciekawą szatą roślinną oraz jest siedliskiem życia wielu gatunków zwierząt, które zazwyczaj występują na terenach położonych bardziej na południe od granic Polski.

Chcąc chronić ten ekosystem w 2000 roku utworzono tutaj Arboretum Bramy Morawskiej, obejmujący swoim obszarem ok 162 ha pierwotnego lasu znanego pod nazwą Obora. Na turystów odwiedzających arboretum oprócz pięknych leśnych widoków czekają też inne atrakcje - kolekcje roślinne (w tym Zaczarowany Ogród), ścieżka zdrowia, ścieżki dydaktyczne, plac zabaw dla dzieci, miejsca biwakowe oraz mini-ZOO.

Czytaj dalej

Nad jeziorem Bohinj

O jeziorze Bohinjskim wspominałem przy okazji wycieczki kolejką linową na górę Vogel. Ponownie wracamy nad jego brzeg, tym razem do położonej około 5 km na wschód miejscowości Ribčev Laz. Ta niewielka miejscowość oferuje zarówno wspaniałe widoki na jezioro i otaczające go wzniesienia Alp Julijskich, jak i największe zabytki oraz symbole Bohinj, takie jak kościół św. Jana Chrzciciela, kamienny most Janeza, pomnik Zlatoroga czy pomnik pierwszych zdobywców Triglava.

Jezioro Bohinj jest największym naturalnym jeziorem Słowenii, chociaż jego wymiary (ok 4,1 x1,2 km) nie są zbyt imponujące. Jezioro powstało na skutek uskoku tektonicznego i zostało wypełnione wodą podczas ostatniego zlodowacenia. Jego objętość wynosi ok 100 milionów m3 wody, a największa głebokość to 45 m. Wzdłuż jego południowej części poprowadzono malowniczą drogę, chętnie pokonywaną przez rowerzystów. Istnieje też pieszy szlak prowadzący wokół jeziora o długości ok 11,5 km.

Czytaj dalej

Wiosna w Ogrodach Kapias

Chyba żadna pora roku nie jest tak wyczekiwana, jak wiosna. Długi okres czasu, gdy wokół nas przeważają odcienie szarości sprawia, że z utęsknieniem czekamy na najmniejsze oznaki końca zimy. Zaczyna się niewinnie, tu jakiś przebiśnieg, tam krokusy, szafirki czy zawilce. Już one wywołują uśmiech na twarzy. Ale na prawdziwą feerię barw i rozkwit przyrody musimy jeszcze zwykle poczekać do kwietnia i maja. Zwłaszcza maj jest tym miesiącem, gdy świat wokół nas wydaje się mieć najwiecej kolorów.

Widzimy je w parkach i ogródkach, ale prawdziwe bogactwo barw znajdziemy w miejscach, gdzie rośnie najwięcej drzew i krzewów. Na pewno do nich należą ogrody botaniczne, arboreta i palmiarnie. Istnieją jeszcze gospodarstwa ogrodnicze, gdzie nie tylko możemy zakupić sadzonki kwiatów, ale i zobaczyć, jak będą wyglądały, gdy już będą rosły w naszych ogródkach.

Niektóre z tych gospodarstw dzięki zamiłowaniu i pracy właścicieli przekształciło się w duże ogrody pokazowe, będące inspiracją do urządzenia własnych ogródków. Jednym z takich miejsc są Ogrody Kapias położone w Goczałkowicach-Zdroju. Miejsce już było wielokrotnie prezentowane na blogach, polecam wizytę u Łucji , więc nie będę dzisiaj go szczegółowo opisywał, a raczej skupię się na pokazaniu piękna i palety barw, jakie tutaj zobaczymy.

Zapraszam na spacer po alejkach tego ogrodu. Wita nas napis nad bramą wejściową.

Czytaj dalej

Spacer po Ochrydzie

Ochryda to bardzo popularne wśród turystów macedońskie miasto, pięknie położone nad Jeziorem Ochrydzkim. Nie będę się w tym poście rozwodził o jego bogatej historii sięgającej starożytności. Raczej skupię się na atrakcjach, jakie oferuje miasto, tak od strony jego zabytków, jak i wspaniałych widoków na Jezioro Ochrydzkie. A że są tego warte, najlepiej o tym świadczy wpisanie miasta oraz Jeziora Ochrydzkiego na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO w obu kategoriach.

Zwiedzanie miasta zaczynamy od placu przed ochrydzkim portem. Już to pierwsze zdjęcie ukazuje nam, jak malowniczo jest położona Ochryda, a widok jeziora otoczonego pięknymi wzniesieniami będzie nam towarzyszył przez niemal cały czas zwiedzania miasta.

Czytaj dalej

Zachodniopomorskie

Część tegorocznego, już jesiennego urlopu spędziliśmy w województwie zachodniopomorskim. Mimo kiepskich zapowiedzi pogodowych akurat ten rejon Polski przywitał nas w miarę dobrą pogodą z umiarkowaną temperaturą ok 14-18°C. Pogoda raczej nie na plażę, za to idealna do zwiedzania. Taki też był nasz plan, zobaczyć i pozwiedzać miejsca, które ostatnio widzieliśmy jeszcze w czasach studenckich, czyli dawno, dawno temu. Dzisiaj w ramach zapowiedzi pokażę zdjęcia wybranych miejsc, bez ich opisywania. Większość przedstawia atrakcje wyspy Wolin, ale są też miasta takie jak Szczecin, Kamień Pomorski czy Stargard. Miłego oglądania.

Czytaj dalej

Dolina Szalajki

Węgry są uważane za kraj nizinny. Wyjątkiem są jego północne oraz częściowo zachodnie rejony, gdzie znajdziemy większe wzniesienia. Dzisiaj chciałbym Was zaprosić na wędrówkę malowniczą Doliną Szalajki, położoną w Górach Bukowych. Góry Bukowe to niewielkie pasmo wzniesień pomiędzy miejscowościami Eger i Miszkolc na długości ok 60 km. Ich wysokość dochodzi do 958 m. Tyle ma największy szczyt Istállós-kő, ale na tym terenie jest jeszcze ok 20 szczytów ponad 900 metrowych.

Szalajka to górski strumień mający swoje źródła niedaleko jaskini pod szczytem Istállós-kő. Spływająca z gór woda utworzyła głęboką dolinę, pełną romantycznych wodospadów, głazów i jeziorek. Jej dnem została wytyczona trasa turystyczna, którą upodobali sobie kuracjusze pobliskich uzdrowisk, a także zakochane pary. Aby jeszcze bardziej zachęcić do odbycia tej wycieczki dodam, że przez dolinę kursuje kolejka wąskotorowa.

I właśnie od przejażdżki leśną kolejką wąskotorową rozpoczniemy naszą wycieczkę. W sezonie kolejka kursuje co godzinę. Stacja początkowa znajduje się w miejscowości Szilvásvárad. Tam też zostawiamy samochód na parkingu i udajemy się w kierunku stacji kolejki. Przed nami wspaniały widok na Góry Bukowe z ich najwyższym szczytem Istállós-kő.

Czytaj dalej