Jaskinia Magura

Zwykle miejsca, które prezentuję na blogu, mają kilkadziesiąt lub kilkaset lat. Bywają też takie, które powstały ponad tysiąc lat temu. Jaskinia, do której dzisiaj chciałem Was zaprosić ma kilka... milionów lat.

Spacer jej podziemnymi korytarzami ze świadomością, że przez tak długi czas niewiele się w niej zmieniło był niezwykłym przeżyciem. A kolejnym na pewno widok rysunków naskalnych malowanych ręką pierwotnych ludzi z epoki neolitu.

Jaskinia znajduje się niedaleko wsi Rabisza w Bułgarii, w pobliżu jej granicy z Serbią. Jej wejście położone jest na wysokości 465 m w stoku wzgórza należącego do malowniczego pasma górskiego Stara Płanina.

Czytaj dalej

Trydent

Położony w północnej części Włoch Trydent bywa często pomijany przez turystów zmierzających nad pobliskie jezioro Garda lub dalej, w głąb kraju. W dzisiejszym poście chciałbym Was zaprosić na spacer po starówce trydenckiej, a przy okazji pokazać obiekty związane z odbywającym się tutaj w XVI wieku soborze, który znacząco zmienił oblicze kościoła katolickiego.

Historia Trydentu sięga czasów celtyckich, potem od 222 r n.e. był znany jako rzymska osada Tridentum. Wraz z upadkiem Rzymu przechodzi w ręce Ostrogotów, następnie Longobardów. Przez krótki moment w dziejach wchodzi w skład ziem Karola Wielkiego. W X w. zostaje przyłączony do Bawarii. Najdłużej, bo od XIV aż do 1919 roku z małymi przerwami był we władaniu Habsburgów. Po I WŚ zostaje przyłączony do Włoch.

Zwiedzanie Trydentu zaczynamy od spaceru nadbrzeżem Adygi. Rzeka w tym miejscu tworzy wiele malowniczych miejsc o stromych zboczach. Tu widok na most św. Wawrzyńca i kościół św. Apolinarego.

Czytaj dalej

Kuks

Miejsce, które dziś prezentuję jest spełnieniem wizji człowieka, który zapragnął od podstaw wybudować uzdrowisko, które mogło by konkurować z takimi znanymi kurortami jak Karlove Vary czy Wiesbaden. Ten śmiały plan powstał w umyśle Františka Antoniego Šporka, który odwiedzając dobra rodzinne dowiedział się o zdrowotnych własnościach kilku źródeł położonych w dolinie rzeki Łaba.

Korzystając z fortuny pozostawionej przez ojca, hrabiego Johana Šporka, František w roku 1695 zaprasza do niewielkiej miejscowości Kuks najlepszych architektów i artystów doby baroku. Wykorzystując naturalne położenie buduje po jednej stronie rzeki Łaby kompleks uzdrowiskowy a po drugiej stronie klasztor bonifratrów ze szpitalem i kościołem. Całość połączył wspaniałą aleją przecinającą rzekę Łabę.

W części uzdrowiskowej powstały liczne obiekty służące kuracjuszom jak łaźnie, teatr i kilka gościńców. Był nawet tor wyścigów konnych i okazała biblioteka. Niestety w roku 1740 ogromna powódź niszczy część uzdrowiskową a przy okazji również źródła lecznicze. Następuje upadek uzdrowiska. Ocalał za to położony na wzniesieniu szpital z kościołem Świętej Trójcy. Funkcjonował aż do 1938 roku i cały czas opiekę nad chorymi sprawowali bonifratrzy. Niedawno, bo w 2015 roku całe założenie szpitalno-klasztorne pieczołowicie odnowiono.

Już z drogi prowadzącej do Kuksa mamy ładny widok na zabudowania dawnego szpitala.

Czytaj dalej

Klasztor paulinów w Mochowie

O potopie szwedzkich wojsk zalewających nasz kraj w II połowie XVII wieku pewnie wszyscy słyszeli. Niektórzy może widzieli film, inni przeczytali dzieło Sienkiewicza o tych trudnych dla Polski czasach. Ale czy wiecie, gdzie znajdował się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w czasie, gdy wojska szwedzkie pod wodzą gen. Burcharda Müllera podeszły pod Częstochowę 18 listopada 1655 roku ?

Gdy pierwsze kule armatnie spadały na twierdzę i klasztor, Cudownego Obrazu już w nim nie było. Został potajemnie wywieziony z klasztoru 8 listopada 1655 r. przez prowincjała paulinów o. Teofila Bronowskiego i umieszczony w znajdującym się niedaleko Głogówka klasztorze ojców paulinów w Mochowie. Względnie spokojny w czasach potopu szwedzkiego Śląsk opolski wydawał się dobrą kryjówką dla obrazu. Zresztą nie tylko dla niego. Blisko, bo w samym Głogówku na zamku hrabiego Franciszka Oppersdorfa znalazł swój azyl polski król Jan Kazimierz wraz z najbliższą świtą.

Gdy w grudniu 1655 roku dociera do króla wieść o oblężeniu Jasnej Góry, udaje się do Mochowa, by przed Cudownym Obrazem prosić najświętszą panienkę o ocalenie klasztoru. To pewnie wtedy, w umyśle prymasa Andrzeja Leszczyńskiego, pojawiła się myśl ogłoszenia Maryi Królową Polski. Ostatecznie stało to się 1 kwietnia 1656 roku we Lwowie. Część historyków uważa, że ten doniosły akt, zwany „ślubami lwowskimi”, stał się początkiem odrodzenia duchowego narodu polskiego i przełomem w wojnie ze Szwedami.

Mochowski klasztor jeszcze raz dał schronienie Cudownemu Obrazowi w 1705 roku w czasie tzw. III wojny północnej. Dziś po wielu latach burzliwej historii, w tym kasacie klasztoru, ponownie służy paulinom.

Widok na kościół p.w. Trójcy Świętej i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Czytaj dalej

Kanion Uvac

Kanion Uvac położony jest pomiędzy górami Zlatibor i Zlatar, w pobliżu miejscowości Nova Varos i Sjenica w południowo-zachodniej Serbii. Kanion wypłukały wody rzeki Uvac, która w tym miejscu wije się niczym wąż tworząc niezwykle malownicze meandry. W 1979 roku po wybudowaniu w pobliżu wsi Akmačić zapory wodnej, poziom wody się podniósł. Powstało niezwykłej urody jezioro Sjenickie z licznymi zakolami. W 1994 roku utworzono tutaj rezerwat sępa płowego. Dzięki korzystnym warunkom bytowania populacja jego rozrosła się z sześciu par do ponad trzystu osobników.

Teren kanionu można zwiedzać na dwa sposoby. Wynajętymi w pobliżu zapory łódkami motorowymi, albo spacerując szlakami wytyczonymi wzdłuż górnych krawędzi kanionu. Oba sposoby są godne polecenia. Rejs łódkami, poza walorami widokowymi samego kanionu, zawiera w programie zwiedzanie jaskiń z ładną szatą naciekową. Spacer szlakiem pozwala z góry zobaczyć niezwykłe meandry położonego niżej jeziora. Poza tym przy odrobinie szczęścia można z bliskiej odległości zobaczyć króla tych terenów – sępa płowego.

My wybraliśmy spacer szlakiem. Naszym celem była platforma widokowa znajdująca się na stoku wzniesienia Molitva (1247 m n.p.m.). Tam, gdzie się dało, podjechaliśmy wynajętym busikiem z miejscowości Sjenica. Jedzie on najpierw 15 minut asfaltem, a następnie jeszcze około 20 minut szutrowymi drogami. Ten etap kończymy w pobliżu niewielkiego gospodarstwa. Stąd już widoczną ścieżką kierujemy się do samego kanionu. Po około 10 minutach spaceru widoczne już są jego zbocza.

Czytaj dalej