Spacer po Dreźnie

Dwa lata temu podczas pobytu w Czeskiej Szwajcarii zaliczyliśmy krótki wypad do Drezna. Zwiedzanie ograniczyliśmy do najbardziej znanych obiektów na Starym Mieście. Nasz spacer zaczynamy przy moście Karola z widokiem na gmach Kancelarii Stanu, gdzie obecnie ma siedzibę rząd Saksonii.



Następnie idziemy tarasowo położonymi bulwarami wzdłuż rzeki Łaby. Oto widok na gmach Kunsthalle im Lipsiusbau, gdzie ma siedzibę Akademia Sztuki w Dreźnie i gdzie są prezentowane wystawy czasowe z różnych dziedzin sztuki.



Budynek wieńczy kopuła z postacią anioła grającego triumfy.



Idąc dalej nadbrzeżem Łaby dojdziemy do widocznego w oddali kościoła Hofkirche



Ta katolicka świątynia pw. Św. Trójcy jest jedną z największych nowożytnych budowli sakralnych wzniesionych na terenie Saksonii. Świątynia w stylu późnego baroku została wzniesiona na zlecenie Augusta III Sasa przez włoskiego architekta Gaetano Chiaveriego w latach 1739-1751



Podczas nalotu na Drezno 13–15 lutego 1945 kościół został zniszczony. Szczęśliwie ocalała wieża i większa część dekoracji rzeźbiarskiej elewacji zewnętrznych. Już w czerwcu 1945 odprawiono pierwszą mszę świętą. Odbudowa trwała do 1965. W 1980 dawny kościół dworski został podniesiony do godności katedry diecezji drezdeńsko-miśnieńskiej.

Wnętrze jest utrzymane w jasnym odcieniu. Składa się z trzech naw, przy czym nawy boczne są dwukondygnacyjne a środkowa została podwyższona emporami.



Monumentalny ołtarz główny wykonany jest z czerwonego marmuru, wzbogacony zieloną ornamentyką. Wielki obraz przedstawiający scenę Wniebowstąpienia Chrystusa wykonał w latach 1752-1761 Anton Rafael Mengs



Za katedrą znajduje się duży plac teatralny z budynkiem opery Semperoper.



Ten monumentalny gmach nie ma szczęścia do swojej lokalizacji. Pierwszy budynek przetrwał tylko 28 lat i spłonął w 1869 roku. Kolejny został zbombardowany i spalony w 1945 r, a obecny gmach odbudowany w 1985 roku nawiedziła wielka powódź w 2002 roku.

Frontową fasadę wieńczą postacie Dionizosa i Ariadny w kwadrydze ciągnionej przez pantery.



Z placu teatralnego już tylko krok do kompleksu pałacowego Zwinger.



Ten późnobarokowy zespół architektoniczny jest zaliczany do najbardziej znaczących budowli późnego baroku w Europie. Został wzniesiony w latach 1711–1728 przez Matthäusa Daniela Pöppelmanna na życzenie Fryderyka Augusta I zwanego Mocnym.



Główne wejście na dziedziniec prowadzi przez Glockenspielpavillon z którego rozbrzmiewa kurant 40 dzwonów z miśnieńskiej porcelany.



Na prostokątnym dziedzińcu otoczonym galeriami i piętrowymi pawilonami znajdują się ładne fontanny i rabaty.



Na uwagę zasługują liczne rzeźby zdobiące cały kompleks autorstwa Balthasara Permosera.









Warto przejść się po górnym tarasie nad pawilonami skąd możemy zobaczyć całe założenie pałacowe. Bardzo efektownie wygląda stąd zwieńczenie Bramy Koronnej z koroną królów polskich podtrzymywaną przez orły, która symbolizuje, że August II Mocny był też królem polskim.



Także stąd ładnie widać Residenzschloss, dawną główną rezydencję elektorów i królów Saksonii



Zwinger mieści kilka muzeów. Najbardziej znane to Galeria Starych Mistrzów z kolekcją obrazów m.in. Rafaela, Tycjana, Rubensa czy Rembrandta. Zwiedzenie tej Galerii zajęło nam sporo czasu, więc z pozostałych muzeów zobaczyliśmy tylko pawilon miśnieńskiej porcelany.






Opuszczamy teren Zwingeru przez Bramę Koronną



i wzdłuż zachodniej fosy



kierujemy się w kierunku placu Neumarkt. Znajduje się tam niedawno odbudowany Frauenkirche.






Kościół NMP zadziwia pietyzmem prac rekonstrukcyjnych. Na uwagę zasługuje ponowne umieszczenie zachowanych fragmentów budowli, w tym nawet pojedynczych kamieni z dokładnością do kilku milimetrów ich pierwotnego położenia.

Korzystając z możliwości wjeżdżamy windą na kopułę kościoła. Ładnie stąd widać najbliższą okolicę kościoła.



Panoramą Starego Miasta kończę relację z wizyty w Dreźnie. Myślę, że jeszcze tam wrócę, gdyż pozostało nam do zobaczenia kilka pominiętych miejsc.



Lokalizacja miejsca.


Pokaż Bez tytułu na większej mapie